IKA-16 NGA DOMINGO SA ORDINARYONG PANAHON (C)

 

Ang Dios nagpaduol kanato. Dili siya idlas. Nagpaila siya sa iyang kaugalingon ug nakighiusa kanato. Mao nga ang Dios nahimong tawo aron siya makaduol kanato ug mahiusa kanato. Si Jesus mao ang tinuod ug hingpit nga tawo nga sama kanato sa tanang butang gawas sa sala. Kini nagpasabot nga ang sala dili kabahin sa atong pagkatawo, mao nga kon mawala kanato ang sala, mahingpit ang atong pagkatawo.

Atong mabasa sa katapusang basahon sa Bibliya, ang Basahon sa Gipadayag, ang giingon ni Jesus: “Ako nagabarog sa pultahan ug nagatuktok. Kon may makadungog sa akong tingog ug ablihan niya ang pultahan, mosulod ako ug makigsalo sa pagka-on uban kaniya.”  Si Jesus nagdapit kanato sa pagsulod. Sa unsang paagi ang Dios moduol kanato ug sa unsang paagi kita makadawat kaniya? Mao kana ang gisulti kanato sa atong mga pagbasa karon.

Ang Dios miabot kang Abraham sa unang pagbasa diha sa dagway sa tulo ka lalaki. Usa ka adlaw niana, giyahat ni Abraham ang iyang mga mata ug nakita niya ang tulo ka lalaki nga langyaw nga nagbarog sa iyang atubangan. Iya dayon silang gipasulod aron makaandam siyag pagkaon. Gani, wala lang siya mokuha ug soft drink sa refrigerator o mopalit ug kape ug pan sa tindahan. Wala pay refrigerator niadto. Walay biskwit sa mga estante, ni adunay tindahan nga adtoan sa desyerto. Siya adunay usa ka baka nga giihaw. Siya adunay pan nga giluto. Miadto siya sa iyang karnero ug mikuha ug presko nga gatas. Gihatag gyud niya ang iyang labing maayo para sa iyang bisita nga wala niya mailhi. Ug ang iyang pagkamanggihatagon gigantihan. Ang Dios diay maoy nahimo niyang bisita. Gisaaran si Sara nga makabaton siya ug anak – ug natuman kini - ang iyang bugtong anak mao si Isaac.

Si Jesus usab miadto sa balay ni Marta, ug siya giabiabi. Si Marta nagkapuliki sa pag-andam para sa iyang bisita. Dili lang si Jesus ang iyang bisita, kondili lakip na ang mga tinun-an ni Jesus. Si Maria, ang igsoon ni Marta, imbes nga tabangan siya, didto sa tiilan ni Jesus ug naminaw sa iyang mga pagtulon-an. Ang Dios moabut pinaagi sa iyang pulong. Atong dawaton siya. Maminaw ta niya. Tingali sama kita ni Marta, nagkapuliki sa daghang butang apan walay panahon sa paglingkod nga hilom ug pagpamati sa Dios. Tingali ang pagtrabaho alang sa Dios usa ka babag sa atong pagpaminaw kaniya. Busy sa mga kalihokan sa simbahan ug walay panahon sa pag-ampo o pagbasa sa Bibliya.

Ang Dios moabot usab sa wala damhang mga kahimtang, sama sa kakabos. Ang kakabos nga atong nasinati wala magpasabot nga ang Dios layo kanato. Ana siya. Mao nga anaa si Jesus, nagbitay sa Krus. Ang krus timaan sa kakabos. Si Jesus anaa sa kakabos! Sama ni San Pablo sa atong ikaduhang pagbasa, maglipay kita sa pag-antos sa bisan unsang kawad-on sa atong kinabuhi kay pinaagi niini nagpadayon kita ug nahiusa kita sa kakabos ni Jesus alang sa simbahan, ang iyang lawas. Bulahan kita nga dili lamang kita makaambit sa kadaugan ni Jesus, kondili usab sa iyang kakabus ug kamatayon. Nahiusa usab kita sa pagdala sa kaluwasan sa kalibutan uban ni Jesus. Atong pribilehiyo nga kita maka-ambit sa mga pag-antos ni Cristo alang sa iyang lawas nga mao ang Simbahan. Busa atong dawaton uban sa kalipay ang pakighiusa sa kakabos ni Jesus. Kini usab mao si Jesus nga mianhi kanato.

Si Jesus moabut pinaagi sa daghang mga pultahan, ug dili lamang sa usa: ang pultahan sa mga estranghero o dumoduong nga atong mahimamat, ang pultahan sa pulong nga nagtudlo kanato ug ang pultahan sa kakabus nga atong nasinati. Unsaon nato siya pag-welcome? Dawaton nato siya uban ang kalipay, uban ang pagkabukas, uban ang pagkamanggihatagon. Ato siyang pasudlon ug makighiusa siya kanato. Atong pangutan-on ang atong mga kaugalingon karon: Sa u
nsang pultahan ang Dios nanuktok sa akong kinabuhi?

Dunay estorya mahitungod sa dakong baha tungod sa kusog nga ulan. Usa ka inahan nag-ampo sa Dios nga luwason siya. Gitawag siya sa iyang silingan nga mouban niya ngadto sa mas taas nga dapit. Wala kini niya tagda. Usa ka sakayan ang milabay ug gihangyo siya nga mosakay niini, dili siya gusto nga mosakay tungod kay siya miingon nga ang Dios motabang kaniya. Miabot ang usa ka helicopter aron kuhaon siya, dili siya gustong mosakay apan nagpadayon siya sa pag-ampo sa Dios. Ang tubig misaka ug mitaas ug siya nalumos. Sa sunod nga kinabuhi iyang gibasol ang Dios sa wala pagtabang kaniya. Ang Dios miingon: Gitawag ko ikaw pinaagi sa imong silingan, nagpadala ako ug usa ka sakayan ug usa ka helicopter ug wala ka motubag. Ug mao na, nalumos hinuon ka.

Ang Dios moabot sa atong kinabuhi apan kasagaran dili sa paagi nga atong gipaabot. Busa kinahanglang mamahimo kitang bukas sa iyang mga pamaagi. Dawaton nato ang mga dumuduong, paminawon nato ang iyang pulong, antoson nato ang kalisdanan uban ang kalipay. Mao usab kana ang mga pultahan nga gigamit sa Dios aron mapaduol kita kaniya.

IKA-15 NGA DOMINGO SA ORDINARYONG PANAHON (C)

Sa atong panahon karon, tungod sa fake news, nawala ang bili sa pulong. Dili na ta motuo sa pulong lang. Kinahanglan pa nato kini nga i-verify. Nagkinahanglan pa kita og uban pang pagpamatuod. Mga kaigsoonan, ang pulong sa Dios talagsaon. Ang Dios dili lang basta-basta nga mosulti. Kini usa ka tin-aw kaayo nga pagkasulti. Ang Dios dili mamakak. Siya tinuod. Busa, ang iyang pulong kamatuoran. Ug ang pulong sa Dios buhi ug nagahatag og kinabuhi. Mao nga atong gihisgutan sa atong salmo: O Ginoo, nagabaton ikaw sa mga pulong sa knabuhing dayon.

Ang Dios nakigsulti kanato tungod kay siya nahigugma kanato. Wala siya magtago og sekreto kanato. Busa, ang pulong sa Dios timaan sa iyang gugma kanato. Siya nakig-uban kanato. Busa, magmapasalamaton kita sa iyang pulong ug magpasalamat kita nga nakigsulti siya kanato. Ang pulong sa Dios maabot nato. Dili halayo kanato nga kita kinahanglan nga moadto sa langit o nga kita kinahanglan nga motabok sa dagat o sa bukid sa pagkab-ot niini. Si Moises miingon sa atong unang pagbasa nga kini anaa sa atong mga ngabil ug sa atong kasingkasing.

Tinuod kini tungod kay ang atong konsensya mao ang gamay nga tingog sa Dios sa atong tanlag. Mahibaw-an nato kung unsa ang gusto sa Dios nga atong buhaton ug unsa ang dili Niya gusto nga atong buhaton kung maminaw lang kita sa atong konsensya. Ang Dios wala magtago og sekreto kanato. Maminaw lang ta ug mosunod sa atong konsensya.

Mao kana ang gibuhat sa Samaryanhon sa sambingay ni Jesus. Gitamay sa mga Judio ang mga Samaryanhon. Para nila, dili sila tinuod nga sumusunod ni Moises. Sila adunay sayop nga pagtuo sa Dios. Wala sila makahibalo sa husto nga pulong sa Dios. Apan ang Samaryanhon sa istorya ni Jesus nagpadaog sa iyang maluluy-ong kasingkasing. Sa dihang iyang nakita ang tawo nga nagbuy-od sa dalan nga samdan, naluoy siya sa iyang isigkatawo. Wala gani siya mangutana kon kinsa siya, diin siya gikan, o unsa ang iyang relihiyon. Nakita niya ang usa ka isigkaingon nga nanginahanglan. Mihunong dayon siya bisan unsa pay iyang adtoonon. Wala nay mas importante pa kay sa isigkatawo. Bisan unsa ang naa niya, gihatag niya aron matabangan kini. Wala siyay pagpangandam o training sa paghatag og first aid. Iyang gihugasan ang dugo, gibuboan og lana ug bino nga iyang gidala. Tingali iya kining bawon sa iyang pagbiyahe. Gipasakay niya ang tawo sa iyang asno ug gipa-atiman kini sa balay abotanan uban ang saad nga dili niya kini pasagdan. Mobalik siya og bayran ang bisan unsang galastohan sa pag-atiman niini. Gibuhat niya ang kaluoy ngadto sa uban nga naa sa iyang kasingkasing. Spontaneous ang iyang gibuhat. Wala siya magbasa og Bibliya o mokonsulta una sa usa ka eksperto. Lahi siya sa mga tawo nga angay nga mahibalo sa balaod sa Dios tungod kay duol sila sa templo – sa pari ug sakristan. Kanunay silang naminaw sa pulong sa Dios nga gibasa ngadto kanila. Kanunay silang nagsimba sa Dios sa templo. Ilang nakit-an ang tawo apan milabay lang sila. Nakita nila siya apan wala silay kaluoy. Nawala ang ilang pagkatawhanon.

Kini nga istorya mao ang tubag ni Jesus sa pangutana kung unsa ang buhaton aron maangkon ang kinabuhing dayon. Ang tubag anaa sa Balaang Kasulatan - ang paghigugma sa Dios labaw sa tanan ug ang paghigugma sa uban sama sa ilang kaugalingon. Sakto ang tubag. Walay problema sa paghigugma sa Dios. Adunay usa lamang ka Dios nga higugmaon. Apan adunay daghang mga isigkatawo. Busa ang pangutana mao kini: Kinsa ang akong isigkatawo? Ang pangutana, kinsa ang akong isigkatawo nga higugmaon aron maangkon ang kinabuhing dayon. Mangutana sab ta niana – akong paryente? Usa ka isigka-Kristohanon? Usa ka matarong nga tawo? Pinaagi niini nga istorya, nausab ang pangutana. SI kinsa ba ang isigkatawo sa tawo nga nabiktima sa mga tulisan? Ang tubag mao ang naluoy kaniya. Si Jesus nagsulti kanato: ayaw pangitaa ang isigkatawo aron higugmaon. Hinunoa, mahimo kang isigkatawo ni bisan kinsang tawo nga nag-antos. Mahimo kang isigkatawo ni bisan kinsa nga imong mahibalag sa dalan nga nanginahanglan. Mabuhat lang nimo kini kung molihok ka sumala sa kaluoy nga natisok sa imong kasingkasing. Kana nga kalooy mao ang pulong sa Dios nga gitanom sa atong konsensya. Buhaton nato kini ug makabaton kita og kinabuhing dayon.

Ang Dios mipasalig kanato nga ang iyang pulong anaa sa konsensya sa matag usa kanato. Dili lang kana! Ingon ana siya ka-committed kaayo sa iyang Pulong nga kini nahimong unod. Ang Pulong sa Dios nahimong tawo. Mao nga ang pulong sa Dios adunay nawong. Kini mao si JesuCristo. Siya ang nawong sa dili makita nga Dios. Mao nga ang pulong sa Dios dili lamang anaa sa atong mga kasingkasing. Kauban nato siya sa atong panaw. Gitudloan kita niya gipakita kita kon unsaon paghigugma ang Dios ug ang isigkatawo. Mao kini ang atong gisaulog sa matag misa – ang paghalad ni Jesus sa Dios Amahan. Gihigugma niya ang Dios nga Amahan labaw sa tanan, labaw pa sa iyang kaugalingong kinabuhi. Gihalad usab ni Jesus ang iyang kaugalingon alang kanato bisan pa og kita mga makasasala. Wala siya magpili kung kinsa ang iyang higugmaon. Ang tanan, ilabina ang mga makasasala, gihigugma niya. Sa Santos nga Misa walay makaingon nga dili ko angayan nga higugmaon sa Dios. Ang iyang dugo giula alang sa tanan!

Ang pulong sa Dios ania dinhi aron sa paggiya kanato ngadto sa kinabuhing dayon. Ato ning buhaton. Sa atong panahon, morag gahi na ang atong kasingkasing. Nawala na ang kaluoy. Ang atong konsensya nahimong manhid. Kini nahitabo tungod kay kita nahimong hakog. Wala na kita magtagad sa uban, labi na kadtong dili nato kaila o dili nato ig-unsa. Ang pulong sa Dios sa makausa pa nagdasig kanato nga magmabination ngadto ni bisan kinsa nga nanginahanglan. Kanunay nga maggahin bisan gamay aron makatabang sa uban. Bisan kon kita mismo adunay mga panginahanglan, adunay mga tawo nga mas nagkinahanglan niini. Magkat-on kita kanunay nga bukas sa paghatag, bukas sa pagpaambit! Mao kana ang modala kanato ngadto sa langit!

IKA-14 NGA DOMINGO SA ORDINARYONG PANAHON (C)

May ginikanan ba nga gustong maguol ang ilang mga anak? Wala! Malipay ba si bisan kinsa nga nahigugma kung maguol ang iyang minahal? Dili! Mas labi pa ang Dios! Dili niya gusto nga kita, iyang mga binuhat, iyang minahal nga mga anak, maguol. Ang Dios mao ang tinubdan sa pagkamaayo ug kalipay, ug gusto niya nga kita makaambit niini. Mao nga atong nadungog sa atong unang pagbasa ang tawag sa Dios pinaagi ni propeta Isaias: “Pagsadya, kamong tanan… paglipay ug pagmaya.” Mao man usab kini ang nadungog nato sa salmo responsoryo: “Pasinggita ang tibuok yuta ngadto sa Ginoo uban sa kasadya.”

Tinuod nga ang krus kabahin sa atong pagkakristiyanos. Apan dili tinuod nga ang krus timaan sa kasubo. Oo, adunay kalisud sa pagpas-an sa krus, apan kita adunay kalipay tungod sa krus ni Jesus. Si Jesus nagpas-an sa krus ug namatay sa krus aron kita makalingkawas sa daotan. Siya maoy nanubag sa atong mga kasal-anan. Busa sa atong pagtan-aw kang Jesus sa krus, kita malipay ug mapasalamaton sa iyang kaayo kanato. Apan wala lamang kita nakapahimulos sa krus ni Jesus. Mo-ambit usab kita sa pagpas-an sa iyang krus. Apan dili tungod kay adunay krus sa atong kinabuhi nga angay kitang maguol. Si San Pablo sa atong pagbasa mipahayag: “Magpasigarbo lamang ako sa krus sa atong Ginoong Jesucristo.” Tungod niini nga krus, ang dautan napildi ug ang panalangin sa Dios miabut kanato. Ang uban, aron magmalipayon, mosalikway ug molikay sa ilang responsibilidad. Dili mao! Pinaagi sa pagtuman sa atong responsibilidad, ug kana ang atong krus sa kinabuhi, atong makab-ot ang kalipay nga gikan sa Ginoo. Nasinati kini sa mga estudyante nga migradwar karong tuiga. Gibuhat nila ang kinahanglan nilang buhaton mao nga malipayon sila karon nga migraduate!

Magmalipayon kita tungod kay nakadawat kita sa maayong balita. Ang maayong balita mao: Haduol na, ug dili lang kana, ania na ang paghari sa Dios! Kini nagpasabot nga ang Dios ania dinhi. Naglihok na siya sa atong taliwala. Dili na siya layo nato. Dili ba kini maayong balita? Mao nga nalipay ang nakadawat niini nga balita. Wala na kita mag-inusara. Bisan unsa ang mahitabo kanato, ang Dios dili mobiya kanato. Anaa ang iyang panalangin alang kanato, aron MAMAAYO ANG TANAN. MAMAAYO ANG TANANG BUTANG.

Ang maayong balita mao nga, dili lamang ang nakadawat sa maayong balita ang magmalipayon. Bisan ang nagdala sa maayong balita magmalipayon, ug mas malipayon pa sila kay niadtong nakadawat niini. Atong nadungog sa ebanghelyo ang mahitungod sa pagpadala ni Jesus sa kapitoan ug duha. Si Jesus wala magpadala lamang sa dose ka apostoles. Mipadala siya og daghan pa aron mo-ambit sa iyang misyon. Ang numero nga kapitoan ug duha mao ang gidaghanon sa tanang mga nasud nga nailhan niadtong panahona. Busa ang numero nga kapitoan ug duha maoy numero nga nagsimbolo sa tanan. Ang tanan gipadala ug sila gipadala ngadto sa tanang mga tawo. Si Jesus mihatag sa samang mga instruksiyon ngadto sa iyang mga gipadala –ngadto man sa dose o sa kapitoan ug duha man. Nanglakaw sila nga tinagurha, wala silay dala nga pagkaon, wala sila mohunong sa ilang panaw aron lang makig-estorya, nagpabilin sila sa balay nga nagpadayon kanila, nangaon ug mi-inom sila sa bisan unsa nga gidalit kanila; nagwali sila, naghingilin sa mga yawa, ug nag-ayo sa mga masakiton. Wala nila pugsa ang wala modawat kanila. Gipasidan-an lang sila nga pinaagi sa pagsalikway sa maayong balita sila malaglag sa Adlaw sa Paghukom. Kitang tanan gipadala, dili lang mga pari o madre. Ang tanang binunyagan mga misyonero. Mo-ambit kita sa pagpakaylap sa maayong balita. Sultihi ang mga kauban nimo mahitungod kang Jesus ug unsa ang atong nadungog mahitungod kaniya.

Ug unsa ang resulta sa misyon? Nalipay pag-ayo ang mga gipadala ni Jesus. Nagmalampuson sila! Bisan ang mga yawa mituman sa ilang sugo sa ngalan sa Ginoo. Gi-affirm sila ni Jesus. Si Satanas nahulog gikan sa langit. Si Satanas walay ikasukol niadtong nagdala sa ngalan ni Jesus. Apan gisultihan ni Jesus ang kapitoan ug duha nga dili kaayo malipay nga nagmalampuson sila sa ilang misyon. Mas magmalipayon sila nga ang ilang mga ngalan nahisulat sa langit. Ang sukaranan sa atong kalipay dili kung unsa kita ka malampuson kondili ang ganti nga nagpaabot kanato tungod kay kita nagmatinud-anon sa atong misyon. Si Santa Teresa sa Calcutta miingon: Gitawag kita dili aron magmalampuson kondili aron magmatinud-anon (we are called not be successful but to be faithful). Ang Dios lahi kay sa kalibotan. Sa negosyo, successful ka kay nitaas imong halin. Ang usa ka tawo masukod pinaagi sa iyang gidala ngadto sa kompanya. Ang sukdanan sa Dios dili ang atong kalampusan kondili ang atong pagkamatinumanon. Kon kita matinud-anon sa atong katungdanan ug sa atong misyon, mao kana ang basehan sa atong kalipay tungod kay diha kita gigantihan sa Dios.

Busa mga igsoon, dili kita magpanuko sa pag-alagad sa Dios ug sa pagtrabaho alang sa iyang gingharian. Dili kita alkanse tungod kay kita naghago ug ang uban wala. Usa ka dakong pribilehiyo nga gipiyal kanato sa Dios ang pagpadayon sa iyang misyon. Mi-apil kita sa misyon sa Dios. Mas magmalipayon kita tungod sa atong misyon. Dili nato kini isipon nga palas-anon sa kinabuhi. Ang atong misyon ug ang atong pagbuhat sa buluhaton sa Dios mao ang tinubdan sa atong tinuod nga kalipay. Kini nga kalipay dili lang makab-ot didto sa langit. Dinhi pa lamang sa yuta ato nang maangkon ang kalipay sa Dios. Busa sa tinuod, walay santos nga magul-anon. Kon kita uban sa Dios, kon kita nagbuhat sa buluhaton sa Dios, nganong maguol man kita? Ang Dios mao ang tinubdan sa tanang kaayo ug tinuod nga kalipay. Si San Juan Bosco nagpakabana sa mga kabus nga mga batan-on. Kanunay siyang kauban ug nakigdula pa gani kanila. Sa iyang obserbasyon, kung maguol ang bata, duha ra ang rason. Tingali nasakit siya o tingali naa siya sa sala. Tinuod nga ang sala mao lamang ang hinungdan sa kasubo sa tawo. Kon layo siya sa Dios, dili siya malipayon.

Busa paminawon nato ang tawag sa Dios. Magmalipayon kanunay. Ang Ginoo anaa kaninyo. Kita mga tigdala sa maayong balita dili lamang tungod kay ang atong gisulti maoy maayong balita kondili tungod usab sa kalipay ug kalagsik sa atong kinabuhi. Ang atong mensahe mao ang kalipay – ang kalipay sa maayong balita! Our message is joy – the joy of the good news!