Solemnidad sa Pagkatawo sa Ginoo

Si propeta Isaias mipahibalo na nga ang bata nga matawo sa Birhen mao ang "Emmanuel" -usa ka ngalan nga nagkahulogan "ang Dios-uban-kanato." (see Is. 7:14). Ang maong ngalan mahimong usa ka pangandoy (Hinaut nga ang Dios uban kanato) o sa usa ka pahayag sa usa ka kamatuoran: "ang Dios uban kanato." Sa duha ka mga kaso, bisan pa niana, ang ngalan nga "Emmanuel" gipasabot lamang nga ang Dios mopakita sa usa ka espesyal nga gugma ug kahingawa alang sa Iyang mga katawhan pinaagi sa pagpanalipod batok sa mga kaaway ug pagbuntog sa mga kaaway, o kadagaya sa mga pabor sa kinabuhi.

Apan sa diha nga ang Mesiyas natawo, ang Dios mihimo sa mas labaw sa mahunahunaan o gilauman ni bisan kinsang Judio. Ang Dios mismo sa Iyang kaugalingon, sa tinuod ug personal nahimong "usa kanila." Kini, sa pagkatinuod, ang labing taas nga matang dili lamang sa pakighiusa apan usab sa pag-ila.

Apan ang pagkatawo sa Anak sa Dios ingon sa usa ka tawo nga adunay usa ka kahulogan ug usa ka mensahe nga labaw sa limitado nga panglantaw sa Pinili nga Katawhan. Ang PAGPAKATAWO may labot sa tibuok nga katawhan. Mahitungod kini sa matag tawo. Kitang tanan makahimo sa pag-ingon nga diha ni Jesus ang Dios nahimong usa kanato. Kini mao ang usa ka dakong timaan sa kadungganan. Kini mao ang usa ka kamatuoran nga nagkahulugan sa kaluwasan, kay "kon ang Dios uban kanato, kinsa pa man ang batok kanato?" (Roma 8:31)

Apan unsay ipasabot niining talagsaon nga hitabo, gawas sa kadungganan ug sa kaluwasan alang sa tanan kanato? Ang PAGPAKATAWO sa Anak sa Diyos usab dunay mga kahulogan o mga mensahe mahitungod sa Dios sa Iyang kaugalingon ug mahitungod kanato. Karon, kita mag-focus sa pipila lang niining "dugang nga mensahe."

Ang pagkatawo sa Anak sa Diyos diha sa groto sa Betlehem naglangkob, una sa tanan, sa usa ka mensahe sa PAGPAUBOS sa bahin sa Dios, usa ka pagkamapaubsanon nga kita dili gayud makasabut sa hingpit. Apan bisan sa atong limitado nga pagsabut niining maong misteryo, igo na kini nga rason sa pagsumpo sa atong pangandoy sa kadungganan ug mga pagpaila sa kalahi-an. Sa atubangan niini nga Dios, nga "mikuha sa dagway sa usa ka ulipon" (Phil 2: 7) sa iyang kaugalingong pagbuot, ang matag pagpadayag sa garbo sa atong bahin nagpakita dili lamang sa pagka-wala mahiuyon, apan hingpit nga kataw-anan.

Apan kini dili mao ang tanan. Sa diha nga siya nahimong tawo, ang Anak sa Dios wala matawo ingon nga usa ka sakop sa usa ka dato o gamhanan nga pamilya. Si Kristo mipili nga matawo ngadto sa usa ka pamilya sa mga kabus nga mga katawhan, sa usa ka lugar nga gigamit nga pasilunganan sa mga mananap, nga walay bisan unsang pagpasayon ug mga pasilidad. Adunay usa ka mensahe sa espesyal nga GUGMA, PAGPAILA ug PAKIGHIUSA sa mga KABUS sa tanan, usa ka mensahe sa paglingkawas gikan sa materyal nga mga butang diin ang mga tawo kanunayng naggapos, ug tungod niini sila kasagaran nga magka-away ug bisan gani sa mopatay. Si Kristo mipili sa mga kabus aron sa pagtudlo kanato sa bili sa napasagdan nga hiyas sa paglingkawas sa mga material nga bahandi.

Ang mahigugmaong pagpakabana, hingpit nga pagpaubos, tibuok nga kalingkawasan gikan sa materyal nga mga butang, panaghiusa uban sa mga labing ubos ug iwit: upat ka mga hiyas, usa ka mensahe - ang "Paskohanong Mensahe." Kini mao ang mensahe nga gitumong ni Jesus sa matag tuig ngadto sa matag usa kanato, sa Simbahan, ug sa tanan nga mga katawhan. Human sa hapit duha ka libo ka tuig nga ang mga tawo nagsaulog sa pagkatawo ni Kristo uban sa mas dako nga kaligdong, makapangutana kita: "Nakakat-on ba kita sa pagtulun-an nga gitudlo kanato niining maong selebrasyon?"

Unang Domingo sa Kwaresma (A)

Naabli ang ilang salabutan ug nakita nila nga hubo diay sila. Mao ni ang unang epekto sa sala ni Adan ug ni Eba sa sugilanon sa pagsugod sa salang panulondon. Si Adan ug si Eba wala na makuntinto sa ilang kinabuhi. Mikaon sila sa bunga sa kahoy sa kahibalo unsay maayo ug unsay dautan, ug niini aduna na silay kahibalo sa dautan. Diha sa kasulatan ang pagkahibalo nagkahulogan og pagkasinati. Si Adan ug si Eba nakasinati sa dautan. Makalilisang kadto. Napuno sila sa kaulawan. Ang pagpili nila sa sala mao ang pagtalikod sa Ginoo sa kinabuhi. Gipili nila ang sukwahi sa kinabuhi. Gipili nila ang kamatayon. Ug ang tanang tawo nag-antos sa resulta sa ilang pagpili. Ang tanang tawo nag-antos sa sala ug ang resulta sa sala mao ang kamatayon.

Nasinati ni nato matag adlaw sa atong kinabuhi, nga ang maayong mga tawo, inosente nga mga tawo, mamatay. Nasinati ni nato samtang ang atong kabataan nadaot tungod sa media, tungod sa mga imoral nga aspeto sa katilingban, tungod sa tanang nagpahimulos kanila. Nasinati ni nato samtang ang kadautan misakmit sa kalipay sa kinabuhi sa mga tawo. Nasinati ni nato samtang kita nag-antos sa resulta sa dautan nga atong nabuhat ug usab sa dautang binuhatan sa uban.

Apan, si San Pablo nagsulti sa mga taga-Roma ug kanato, kay ingon nga pinaagi sa pagkamasupilon sa usa ka tawo daghang nahimong makasasala, pinaagi usab sa pagkamatinumanon sa usa ka tawo daghan ang gihimong matarong sa Dios. Ug unsay gidala ni Jesus nganhi sa kalibutan, ang iyang Grasya, mas labing gamhanan kay sa malimbongong gahom sa sala.

Unang gipakita ni Jesus ang iyang gahom batok sa dautan sa dihang Iyang gibuntog ang dautan ug ang mga yawan-ong tentasyon human sa 40 ka adlaw didto sa kamingawan. Atong makita ang sinugdanan nga petisyon sa Amahan Namo diha sa tubag ni Jesus ngadto sa dautan. Mangita gayud si Jesus sa iyang pagkaon gikan sa Dios ug dili gikan sa kalibutan, ug Iya kitang gitudlo-an sa pagpangayo sa Dios sa atong kalan-on matag adlaw. Si Jesus mangita sa kabubut-on sa Dios ug dili mopalabaw sa iyang kabubut-on ngadto sa Amahan. Ug gitudlo-an kita niya sa pag-ampo, “Moabot ang Imong Gingharian.” Dili siya mo-ambak gikan sa parapet sa Templo aron mapugos sa paglihok ang Amahan. Ug gitudloan kita sa pag-ampo, “Matuman ang imong pagbuot,” dili ang akong kabubut-on, kondili ang imoha, Mahigugmaong Amahan. Ug, sa ikatulong tentasyon, dili masubornohan si Jesus sa mga bahandi sa kalibutan aron magmasinupakon batok sa Amahan,

Natintal kitang tanan sa pagpakasala. Kabahin na kini sa kinabuhi. Apan mahimo kitang mo-asdang batok sa sala. Mabuntog nato ang tentasyon. Sa pipila ka paagi atong nasinati ang matag tentasyon nga gihimo sa panuway ngadto ni Jesus. Buot sa panuway nga mosalig si Jesus sa Iyang kaugalingong gahom inay sa Amahan. Kita usab gitental aron sa pagsalig sa atong kaugalingon kay sa pagsalig sa Dios. Kasagaran sa atong katigulangan midumili sa tentasyon sa paghunahuna nga wala sila magkinahanglan sa Dios. Apan hinuon nahimo silang mga tawo nga dunay lawom nga pag-ampo; nangita sa proteksyon ug gugma, nagpasalamat kaniya sa iyang pagpakaon pinaagi sa daghang paagi.

Dili kita mahimong mahulog sa tentasyon sa paghunahuna nga makahimo kita sa tanan pinaagi sa atong kaugalingon. Kinahanglang mosalig kita sa Dios. Kinahanglang duna kitay pagtuo. Oo, kinahanglang buhaton nato ang pinakamaayo para sa kaugmaon sa atong mga minahal, apan labaw sa tanan mosalig kita sa Dios nga maoy nag-atiman nato. Buhaton nato kutob sa atong mahimo alang sa atong kaugmaon ug sa atong mga minahal, apan sa katapusan magsalig kita sa Ginoo nga mag-atiman nato. Mabuntog nato ang tentasyon sa pagtukmod sa Dios gawas sa atong kinabuhi. Kining tawag sa pagtuo dili gayod sayon. Lisod nga mogahin sa daghang panahon alang sa usa ka tawo sama pananglit sa bata o sa siwasyon sama pananglit sa trabaho ug unya isalig ang kaugmaon ngadto sa Dios ug dili sa kaugalingon. Makadani ang paghunahuna nga wala kita magkinahanglan sa Dios. Gani mao kini ang tentasyon sa mga elemento sa kalibutan nga wala magtuo og Ginoo. Ang gitawag og intellectual elite kanunay mobiaybiay sa mga tawo nga may pagtuo, nakamenos nato nga mituo sa Ginoo ug moingon nga mabulokon ang ilang kinabuhi nga walay Ginoo. Dili kita makatugot niining binuanga. Nasayod kita nga nagkinahanglan ta sa Dios. Dili ta mabuhi kon wala ang Dios. Dili ta magmalipayon kon wala siya. Ug dili ta maangkon ang kinabuhing dayon kon wala siya.

Sama sa ikaduhang tentasyon ni Jesus, mahaylo kita sa pagpugos nga molihok ang Dios kay sa mosalig lamang kaniya sa pag-atiman nato. Wala hinuon ta magbarog sa ngilit sa building aron saw-on ta sa Ginoo sa atong pag-ambak, apan gidula-an ang kinabuhi sa makadaot nga bisyo sama sa bino, sex, drugas ugubanpa ug sayop nga naghunahuna nga mosawo ang Ginoo kon kita mahulog. Maloloy-on ang Dios, apan siya usab makiangayon. Mosalig kita sa Dios, apan sa gisulti ni Jesus ngadto sa panuway, dili nato sulayon ang Dios. Dili ta magpatental sa pagpuyog kinabuhi nga anaa sa ngilit sa way katapusan kamatayon.

Ug sama ni Jesus, makigbisog batok sa tentasyon nga mapalit sa kalibutan. Daghang mga tawo nga nagbaligya sa ilang kalag tungod sa bahandi ug gahom. Ang yawa nagdani nato sa pag-apil niadtong nagbuhat og dautan, sa pagtabon sa atong konsiyensiya, ug pag-ani og dili maisip nga gidaghanon sa salapi Daghan ang makwarta pinaagi sa pagpalusot og mga kontrabando, daghang masapi pinaagi sa pagpanikas sa negosyo, daghang masapi sa pagpamaligya og ginadiling drugas. Apan dili gyud unta nato ibaligya ang atong kalag ngadto sa panuway. Nabuhi kita tungod sa Usa ug Usa lamang. Nabuhi kita alang sa atong Langitnong Amahan, dili alang sa atong kaugalingon. Ang tumong sa atong kinabuhi dili aron makatigom og daghang katigayonan. Ang tumong sa atong kinabuhi mao ang pagpuyo alang sa Dios. Gipalit kita sa Ginoo alang sa iyang Gingharian, dili nato ibaligya ang atong kalag ngadto sa panuway.

Sa katapusan mibiya si Satanas ni Jesus, ug ang mga anghel miatiman kaniya. Dunay mga anghel dinhi. Dili lang ang atong mga kabataan, apan tinuod nga espirituhanong mga linalang. Pila ka buok ang ania karon? Pila ka buok ang anaa sa atong mga panimalay? Ang mga anghel mao ang atong tigpanalipod ug atong espirituhanong caregivers. Moatiman usab sila kanato samtang makighiusa kita sa Ginoo sa pagpakig-away sa mga dautan. Mga sundalo kita diha sa gubat sa Ginoo batok sa gahom sa panuway. Wala ta mag-inusara, ang Ginoo nag-uban kanato.

Pangayoon nato karon sa Ginoo nga panalipdan kita batok sa mga tentasyon sa kalibutan, ayaw kami itugyan sa panulay, luwasa kami sa dautan, sa dautan nga ania kanamo. Ug mosalig kita sa Dios kay nasayod kita nga iya kitang gihigugma, ug gipalit kita sa pinakadako kaayong bili! (1 Cor 6:20).

IKAWALO NGA DOMINGO SA ORDINARYONG PANAHON (A)

Ang naghinubra nga pagpangita sa materyal nga mga butang mao kanunay nagtental sa mga tawo. 

Kadtong matental niini mawad-an sa ilang dignidad ug mamahimong ulipon sa mismong mga butang nga mao untay magsilbi kanila.  Kita nga nahimutang karon sa katilingban nga nagpasulabi sa pagkonsumo, kanunay gidani sa mga commercial nga nagpakusog sa pangandoy alang sa mga materyal nga butang.  Ang pipila kanato hilabihan ang pagpakabana sa mga materyal nga panginahanglan nga mahisama na kini og maoy atong tumong sa pagpakabuhi ning kalibutana.  Mao kini ang nagpadayong hagit sa atong pagtuo sa Ginoo nga nahigugma ug nag-atiman kanato ug sa atong mga panginahanglan.

Mipasidaan si Jesus kanato bahin niini: “Walay mahimong ulipon sa duha ka agalon… Dili kamo makapaulipon sa Dios ug sa salapi!” (Mat 6:24).  Alang kanatong tanan karon si Jesus miingon, “Ayaw kamo kabalaka…”  Ang iyang mga pulong dili aron paghimo nato nga magtinapulan ug mapasagaron apan usa kini ka pagdapit ngadto sa pagkamasaligon.  Usa kini ka pagsusi kon unsa man gyud ang hatagan nato sa hustong priority.  Kitang mga kristiyanos mag-atiman sa mga materyal nga panginahanglan alang sa atong kaugalingon ug sa atong isigkatawo, ilabina niadtong gitugyan ubos sa atong responsibilidad.  Gikinahanglan kini kay ang kalibutan gitugyan sa atong pag-atiman ug alang sa atong mga panginahanglan. 

Apan mipahinumdon si Jesus kanato nga atong ipahiluna ang pag-atiman sa atong mga panginahanglan subay sa panglantaw sa Gingharian sa Dios nga maoy labaw sa tanan natong mga paninguha.  Ang tanang butang maoy mga kahimanan sa pagtukod ug pagpalambo sa maong Gingharian.  Ang atong mga paningkamot alang sa atong panginahanglan atong isalig ngadto sa Amahan, diha sa kasiguroan nga Siya nga naghatag sa kinabuhi nag-atiman sa tanan niyang mga binuhat ug naghatag sa mga gikinahanglan.  Ang mga bersikulo 26 ngadto sa 29 sa Ebanghelyo karong Domingoha maoy matahom nga paghulagway sa pag-atiman sa Dios sa tanan niyang mga binuhat, bisan sa kamubo sa panahon sa ilang kinabuhi, ug bisan ubos lang ang ilang bili kay sa tawo.

Ang atong pagsalig ngadto sa Dios maoy magpalingkawas kanato sa mga kabalaka nga nakahasol sa kinabuhi sa mga walay pagtuo.  Ang pagsalig sa kamanggihatagon sa Ginoo maoy maghimo kanatong makapahimulos sa kagawasan isip Iyang mga anak.

Ang Santos nga Banay ni Jesus, Maria ug Jose (A)

Ang pamilya usa gayud ka kabahin sa atong pagkatawo. Usa kini ka tawhanong institusyon nga gipanalipdan sa tanang matang sa relihiyon ug sa bisan unsang kultura. Ang pamilya usa ka tinubdan sa kusog ug kalipay ni bisan kinsang tawhana. Mao nga ang usa sa mga lig-ong tawhanong institusyon sa kasaysayan sa tawo mao gayod ang pamilya. Apan, ang gipadayag sa pagpasidungog nato sa sagrada familia mao ang pagpanginlabot sa Dios diha sa pamilya. Mao nga ang pamilya dili lamang usa ka tawhanong institusyon, kondili duna kini talagsaong kalidad sumala sa atong pagtuo. Mao nga dili nato ikatingala nga ang pamilya ni Jesus, Maria ug Jose sama ra usab sa mga normal nga pamilya sa ilang panahon. Apan gumikan sa kasinatian sa pagtuo kita nasayod nga kining pamilyaha ug ang uban pa nga pamilya anaa sa mga kamut sa Ginoo. Ang Ginoo nanginlabot gikan pa sa sinugdanan hangtod sa katapusan sa gitawag natog kinabuhi sa pamilya (family life). Diha sa ebanghelyo karong Domingoha (Mt. 2:13-15,19-23) atong nakaplagan ang batang Jesus nga nahimutang sa tinuod nga peligro. Si Herodes adunay dautang plano batok niining bataa.

Ang pagpanalipod sa matag bata maoy katungdanan sa matag pamilya. Kon ikaw usa ka ginikanan nga anaa sa hustong pangisip dili nimo tugotan nga mahimutang sa peligro ang imong anak. Ang kinaiya (instinct) sa usa ka ginikanan mao ang pagpanalipod sa bata. Mao nga usa gayud ka dakong eskandalo ug dili nato ma-imagine ang mga news report bahin sa mga ginikanan nga nagdagmal o nagpasakit sa ilang mga bata, miunay pagpanamastamas sa ilang mga bata, ug mipatay sa ilang mga anak tungod sa pagkaulipon nila sa drugas o sa mga bisyo. Nagsupak kini bisan sa natural instinct sa pagkaginikanan nga mao ang pagpanalipod sa kinabuhi ug pagpanalipod sa mga kabataan labi na sa ilang kaugalingong mga anak tungod kay kining mga bataa naggikan man nila. Sila maoy nahimong agianan sa kinabuhi niining mga bataa. Silay tag-iya niining mga bataa, ang extension sa ilang kinabuhi.

Sa ebanghelyo karon atong makaplagan ang pagpakabana sa pagpanalipod sa batang Jesus. Ug mao kini ang gihimo ni Jose. Iyang girisgo ang iyang kinabuhi sa pagpanalipod sa bata ug sa inahan nga si Maria. Miadto siya sa Ehipto aron tagoan ang inahan ug anak. Pero sa maong estorya dili lang ang instinct sa pagkaamahan ni Jose, sama sa atong makita diha sa mga ginikanan, maoy hinungdan sa gibuhat ni Jose. Ang Dios maoy miduaw ni Jose pinaagi sa damgo. Pinaagi sa anghel gisugo sa Dios si Jose, gisugo sa pagbangon ug pagdala sa bata ug sa inahan ngadto sa Ehipto kay namiligro ang kinabuhi sa bata. Kinsa ang nagsugo ni Jose sa pagpanalipod sa bata? Ang Dios. Mao nga misunod si Jose ug miadto sila sa Ehipto ug mipuyo didto. Unya pinaagi na usab sa damgo gipahibalo sa Dios si Jose nga wala nay peligro ug mahimo na silang mopauli sa Israel. Sugo sa Ginoo nga mopauli sila sa Israel ug mituman si Jose. Iyang gidala ang inahan ug anak balik sa Israel. Apan pag-abot nila sa Israel lain na usab nga kakuyaw ang anaa didto tungod sa nagmando niadtong dapita mao nga gisugo sila sa Ginoo nga adto mopuyo sa Nazareth sa lalawigan sa Galilea. Bisan ang lugar asa sila mopuyo diin adto magtubo ang bata gipaniguro ni Jose nga ikahatag sa bata. Apan dili lang ni tungod sa iyang pagkaamahan, kondili nanginlabot ang Dios. Si Jose gidapit sa Dios sa pag-participate sa iyang maamomahong paghigugma sa bata.

Kinsay dunay labaw nga pagpakabana sa pamilya? Ang Dios. Kinsa ang buot manalipod sa matag bata? Ang Dios. Sama ni Jose, Maria ug Jesus, ang mga ginikanan ug mga anak gidapit nga motugot sa Dios sa pagpanginlabot sa ilang kinabuhi. Sa pagpaminaw sa pulong sa Dios. Ang piyesta sa sagrada familia nag-awhag kanato sa pagdawat pagbalik sa influence sa Dios diha sa kinabuhi sa pamilya. Ang pulong sa Dios dili usa ka pagpakgang sa atong mga plano. Ang buhat sa Dios dili maghatag natog kapakyasan o katalagman. Ang tuyo sa pagpanginlabot sa Dios sa matag pamilya alang sa pagpanalipod sa kinabuhi, sa pagbantay sa dignidad sa matag pamilya. Mao kini ang mensahe nga angay natong pamalandongan niining piyesta sa balaang pamilya. Ang pamilya ni Jose, Maria ug Jesus gitawag og balaan (santos/holy) tungod kay ilang gitugotan ang Dios nga moporma sa ilang kinabuhi. Ilang gitugotan ang Dios nga mogiya nila. Ilang gitugotan ang Dios nga maoy mag-una sa ilang kinabuhi. Aron nga bisan unsay ilang buhaton nagagikan sa lamdag sa Dios. Ug ang protection nga ilang gihatag sa usag-usa, mao mismo ang protective nga gugma sa Dios nga gipadayag sa usag-usa pinaagi sa mapalandongon ug maisugong mga ginikanan. Mao kini ang atong papel, nga mahimong mapamalandongon sa lamdag ug buhat sa Dios ug maisugon nga mosunod sa Dios aron ang atong mga pamilya mapanalipdan.

Sa atong pagtak-op niining tuiga karon, mahimo unta kitang committed sa family life. Kon gusto natong panalipdan ang pamilya, pasudla ang Dios. Ayaw hinginli ang Dios kay ang pamilya naggikan sa Dios. Kinsay makapanalipod sa pamilya labaw sa Dios? Kinsay makagiya sa pamilya labaw sa Dios? Mao nga, paapila ang Dios diha sa pamilya aron dunay tinuod nga protection, kalambo-an, ug kahiusahan.

Ika-tulong Dominggo sa Adbiyento (A)

Dihay usa ka sorbetero nga nahimong paborito sa mga bata tungod sa iyang lami nga ice cream. Pero labaw pa niini mao ang iyang pagkamadasigon, maayo siyang mo-entertain sa iyang mga suki nga mga bata. Usa ka higayon iyang giingnan ang mga bata, “Majikero ra ba ko. Pwede nakong buhaton bisan unsay inyong gusto!” Miingon ang mga bata, “Sige, pag-majic og daghang ice cream kanang di mahurot!” Nasubo ang sorberto, pero sa usa ka pagpamilok mitungha ang daghang ice cream ug nahanaw ang sorbetero. Nalipay ang mga bata. Ilang nalimtan ang sorbetero. Pero paglabay sa pila ka adlaw naguol ra gihapon sila. Murag duna gyuy kulang. Hangtod nga usa niana ka adlaw duna silay nakit-ang hamtong nga lalaki nga nagpungko daplin sa kalsada. Ilang giduol ug gipangutana, “Nganong nagmasulub-on man ka? Unsay imong ngalan?” Ang lalaki dihay gikuha sa iyang bulsa, usa ka gamay nga “bell” ug iya kining gibagting. Nalipay pag-ayo ang mga bata kay nahibalik ang sorbetero. Ug nasabtan nila nga dili diay ice cream maoy makalipay nila kondili ang sorbetero. Sa pasko, si Jesus sama usab niadtong sorbetero. Nagtuo ta nga ang ice cream maoy makalipay nato sa pasko. Lamian nga noche buena, bag-ong sapatos ug sinina, mga regalo, Christmas party, decoration... Pero kining tanan sama sa ice cream matunaw ra usab. Ang tinuod nga makahatag og kalipay mao si Jesus. Siya ang hinungdan sa atong pagsaulog. Nagpasko ta kay ang Dios nahigugma nato pag-ayo ug iyang gipadala ang iyang bugtong Anak aron maluwas ta sa kaulipnan sa sala. Subo nga palandongon nga daghan ang nalimot Niya ug tua ang atensyon sa ice cream.

Niining ikatulo nga Domiggo sa adbiyento ang antipona sa pagsugod sa santos nga Misa mao kini: Gaudete in Domino semper! Rejoice in the Lord always! Paglipay kamo kanunay diha sa Ginoo! Gitawag kining adlawa og “Gaudete Sunday” o “Domingo sa Kalipay” aron agnihon ang katawhan nga magpabiling malipayon sa ilang pagpaabut sa Dios.

Sa panahon sa adbiyento, ang pari magsul-ob og violet nga vestments aron pagpakita nga kini ang panahon sa paghinulsol. Apan niining ikatulo nga Domingo sa adbiyento, ang pari magsul-ob og “rose vestments” aron sa pagpadayag nga diha sa paghinulsol ang mga tawo angay nga magpabiling mahinangpon tungod kay nagkaduol na ang kaluwasan nga gidala sa Dios.

Inig-abot sa pasko magsadya kita kay ang Ginoo miabot na. Joy to the world the Lord has come. Ang atong kalipay nagpunting ngadto ni Jesus. Pero dunay pipila ka tawo nga dili na bation og kahinam sa nagsingabot nga Pasko. Para nila unsa may nakaayo sa pasko kon kita nagpabiling pobre, may balatian, o guba ang kasingkasing. Tungod sa panghunahuna nga ang Pasko para lang sa kwartahan, maayog panglawas, o sa may nagmahal. Murag gikalimtan na lang nga ang Pasko alang sa mga ubos ug alaot nga gianhi sa Ginoo aron luwason.

Sama ni Juan diha sa ebanghelyo nag-antos usab kita ug nakasinati kalisod nga para nato murag dili gyud angay ikalipay. Maglibog ta, unsaon man nato paglipay diha sa Ginoo kon ang atong gibati mao ang kaguol sa kahimtang sa atong kinabuhi. Ang tubag sa mga pangutana ni Juan alang usab kanato. Kinahanglan makakat-on kita pag-ila nga ang Ginoo maoy nagalihok. Siya nagbuhat sa iyang misyon, apan dili gyud sama kanunay sa atong gipaabot. Kon ato lang ablihan ang atong kasingkasing ug mga mata ngadto sa unsay gibuhat sa Ginoo, atong makaplagan ang mas lawom nga katarungan sa paglipay. Ang pagkakaplag og kalipay bisan taliwala sa pag-antos nagkinahanglan og pagtuo ug pagpailob. Diha sa ikaduhang pagbasa, si Santiago nagsulti mahitungod sa pagpailob sa usa ka mag-uuma. Sama sa mag-uuma mapailubon kitang maghulat sa pag-abot sa Ginoo, kay sigurado gyud nga siya moabot, dili lang niining panahon sa adbiyento o sa panahon sa pasko kondili sa matag higayon sa atong kinabuhi.

Kon atong nasinati ang kangitngit o gibati nato ang pagkabilanggo sa atong pagpakigbisog sa panginabuhi matag adlaw, kinahanglang mas palawoman nato ang atong panglantaw aron makaplagan nato ang kalipay diha sa Ginoo. Atong sundon ang panig-ingnan ni San Juan nga nagpaubos aron molabaw si Jesus. Sa ato pa, atong ipaubos ang atong kaugalingon aron si Cristo maoy mopatigbabaw sa atong kinabuhi ug magka-anam kita’g kausab ngadto sa pagkahisama kaniya. Kini mao ang tinuod nga kalipay. Kon kini ang mahitabo dili lang ang atong kaugalingon maoy magsadya, kondili mamahimo kitang tinubdan sa kalipay ngadto sa uban.

Unang Domingo sa Adbiyento (A)

Karon mao ang sinugdanan sa bag-o na usab nga tuig sa Liturgical Calendar sa atong simbahan. Kini maoy gitawag og adbiyento diin adunay upat ka Dominggo sa dili pa moabot ang Pasko. Ang pulong Adbiyento naggikan sa Latin nga adventus, nga nagkahulugan og “coming” o “arrival” sa ato pa pag-anhi o pag-abot.

Apan alang sa kadaghanan dili lang kini madiskita-an o matagad tungod kay ang Pasko na man maoy gihuna-huna sa mga tawo. Ilabi na ang mga dayan-dayan sa pasko nga ato nang makit-an nga usahay maoy makalingla o makabalda sa atong kaugalingon ug dili na nato tagdon kon unsay angayng buhaton sa panahon sa adbiyento.

Ang Adbiyento maoy panahon sa pag-andam sa kaugalingon (interior preparation) sa atong paghandom sa unang pag-anhi sa Ginoo didto sa Bethlehem 2000 ka tuig na ang milabay. Mao usab kini ang panahon sa pagpaabot sa ikaduhang pag-anhi ni Cristo isip Hari ug Maghuhukom sa katapusan sa panahon. Ang adbiyento nagpahinumdom kanato sa kanunayng paghuna-huna sa pag-anhi ni Cristo. Kinahanglang atong puy-an ang atong inadlaw-adlawng kinabuhi isip pagpangandam sa atong paghimamat sa Ginoo sa iyang pag-abot - pwede nga sa ikaduha niyang pag-anhi o sa atong tagsa-tagsa ka kamatayon.  Kining duha wala nato mahabalo-i kon kanus-a o sa unsang paagi moabot.

Sa Ebanghelyo karon, si Jesus nag-aghat kanato sa pagtukaw ug pag-andam alang sa iyang pag-anhi. Kinahanglang espirituhanon kitang magtukaw ug mag-andam sa tanang panahon. Wala kita mahibalo kanus-a kita mamatay, wala kita mahibalo kon kanus-a mobalik ang Ginoo, apan mahitabo kini sa bisan unsang takna o panahon. Ang labing maayong paagi sa pag-andam alang niini mao ang pagpuyo sa atong karon sa labing maayong paagi.

ENRICHING VOCATION AND BUILDING COMMUNITY OF FAITH IN THE HEART OF MARY

St. Maximilian Kolbe

We do not have the benefit of having a child in our midst today, but at least we have been a little child a decade or few decades or even many decades ago.

So we will have to use our imaginations. Do not imagine an older child, already too much like an adult. Imagine a 3 year old.  A child who is not in his selfishness, but in his sincerity, in the complete trust he places in his parents. These values of unselfishness, sincerity and trust can be considered as requirements to preserve harmonious relationships among members of a certain community or the building up of a Christian community.

But as we grow older along the way we learn to mistrust others maybe through our experience of betrayal of a friend or unfaithfulness of a loved one.  Negative experiences (shall we say?) may have taught us how to protect the self, to preserve the self, or to advance the self even to the point that other people have already suffered from the consequences of our selfish and misguided actions.

These things break our hearts, they make us frown and they draw wrinkles on our faces and make us old.

Jesus said to his disciples “...become like children.”

The Lord doesn’t want of us to think that we are too old, too wounded, too limited, too whatever.

Our father has great plans for us. He has a future full of hope laid out for us.   Now it’s up to us to run into that future with all the confidence of a little child.

This childlike trust and confidence may have moved St. Maximilian Kolbe to offer his life in exchange for the release of a married man with children.  St. Maximilian a Franciscan Conv. was the founder of the Militia Immaculata (Army of the Immaculate).  His devotion to Mary and deep faith in God could be the strong foundation that moved him not to look only for the self but to make the self an offering for the love of God and fellow human beings.

 
As priests and seminarians formed in this heart of the diocese dedicated to the Immaculate Heart of Mary, may we always keep a heart full of trust in God and offer ourselves that others may live.  May God bless us all!

Domingo sa Pentekostes

Haguros sa hangin o mga dila sa kalayo didto sa balay nga gitigoman ni Maria ug sa mga apostoles.  Gisaysay kini ni San Lukas ug mao ang mga timailhan sa Espiritu Santo.  Ang Espiritu Santo maoy nagpuno kanila ug nagdasig nila nga mosulti.  Mikunsad ang Espiritu Santo ngadto kanila ug ikan niadtong adlawa natukod diha kanila ang usa ka katlingban.  Mao kadto ang pagkahimugso sa Simbahan.

Ang dagkong mga buhat sa Dios lihok sa Espiritu Santo dinhi sa atong kinabuhi ug sa atong kasaysayan.  Ang kabuhatan, ang pagpakatawo sa Dios, Ang pagkahimugso sa Simbahan, ang pagbalik ni Jesus nganhi mga dagkong pagpanginlabot sa Dios nga naghulma sa kasaysayan sa tibuok uniberso.  Diha sa Espiritu ang Simbahan nagsangyaw mahitungod sa Dios nga maoy Magbubuhat sa tanang butang, ug no JesuCristo nga namatay, nabanhaw, misaka sa langit ug mobalik nganhi.

Sa atong pagsaulog sa Pentekostes niining tuiga ang Espiritu Santo buot mobag-o sa Iyang kinabuhi dinhi sulod kanato.  Buot siyang maghatag kanato sa gasa sa pagsangyaw aron ang atong isigkatawo makadungog bahin ni Cristo diha sa atong mga pulong ug makakita Kaniya diha sa atong mga buhat.  Bisan subo pamalandongon kon unsa kakulang ang atong pagsaksi, magsaulog gihapon kita karon sa Espiritu nga mipakita sa kinabuhi ni Cristo diha ug pinaagi kanato.  Iya na kining gihimo sa duha na ka libo ka katuigan bisan sa pagpakasala sa tawo ug kakulang sa pagpakabana, ug magpadayon gihapon Siya sa paghimo niini diha sa atong tagsa-tagsa ka kinabuhi.

Paghigugma Sama Ni Cristo

     Dili sama nato, ang tibuok kinabuhi ni Cristo kinabuhi sa GUGMA, ang gugma nga sama sa Dios Amahan nga miabot sa iyang kinatas-ang pagpakita didto sa krus sa dihang siya namatay tungod ug alang kanatong tanan.

     Ngadto sa iyang mga sumusunod--kita--misugo siya: "Paghigugmaay kamo ingon nga ako nahigugma kaninyo."  Ang ato diayng gugma alang sa atong isigkaingon kinahanglang tininuod ug sama sa kang Cristo nga nagagikan sa Amahan, walay sukod, walay kondisyon, tibuok, ug andam sa pagsakripisyo.  Kay walay molabaw pa sa paghigugma nga ikahatag sa usa ka higala nga nga mao pagpakamatay alang kaniya.  Kining matanga sa gugma naghiusa nato ngadto sa Dios ug--pinaagi ni Jesus--ngadto sa atong isigkatawo.

      Kining matanga sa gugma ang mamunga og kaluoy, pagpasaylo, oagtahod, paghiusa, kalipay, ug kalinaw.  Matag usa kanato nahibalo unsa kalisod ang paghigugma og ingon niini sa tanang panahon.

      Diha sa makanunayong pagpaningkamot kutob sa atong mahimo aron pagsalikway sa pagsiguro sa kaugalingon, kayugot, ug kahakog pinaagi sa atong mahigugmaong batasan, mga pulong, ug mga buhat, motubo kita diha sa kahimatngon nga adunay matahom nga binuhat dinhi nato pinaagi sa grasya sa Dios.  Kita mga bag-ong tawo, binuhat sumala sa dagway sa Dios, salamat sa gilansang ug nabanhawng Cristo.

     Ug ang atong mga binuhatan maoy mamahimong buhing saksi sa makaylapong epekto sa pagkabanhaw ni Cristo.  Pinaagi sa atong "pagkabag-o sa kinabuhi" nga gidala ni Jesus dili usa lamang ka tinumotumo nga estorya o pangandoy lang kondili usa ka kamatuoran.  Ato usab nga makita nga ang pagkabanhaw dili lamang usa ka panghitabo nga milabay na, apan usa ka makanunayong gamhanang presensiya nga nagbag-o sa matag tawo sa iyang kahiladman nga naghatag og kausaban gikan sa huyang nga makasasala ngadto sa lig-ong anak sa Dios nga mipuyo sa iyang sugo sa paghigugmaay sa usag-usa.

Usa Diha ni Cristo ug Uban ni Cristo

Kon ang politiko pa maoy nag-ingon, “Kon wala ako, wala kamoy mahimo” dili gyud katuohan ug sama ra nga kita iyang giilad.  Apan kon si Jesus maoy moingon niini, dili gyud nato ikalimod nga kini maoy labing tinuod.  Diha sa atong espirituhanong kinabuhi nagasalig gyud kita ni Jesus.  Sama nga ang Dios maoy tuburan sa grasya, an atong Ginoong JesuCristo mao ang bugtong agianan nga pinaagi kaniya atong madawat ang diosnong grasya.  Sama nga wala kitay laing tinubdan sa kinabuhi gawas sa Magbubuhat, wala usab kitay laing agianan paingon Kaniya gawas ni Cristo, ang bugtong Manluluwas sa katawhan.  Siya lamang ang bugtong nga Tigpataliwala.  Ang uban pa nga mga agianan sa grasya nga atong nahibaw-an—ang Simbahan, ang mga Sacramento, ang Bibliya, pag-ampo… kining tanang ikaduha lang nga agianan.  Nahimo kini silang mapulasnon ug epektibo gumikan ni Cristo.  Gikan kini Kaniya ug nagpaingon Kaniya.  Makaambit kita sa kinabuhing Diosnon pinaagi sa atong pagkahiusa ni Jesus.  Kining maong pagkahiusa nagsugod diha sa bunyag, kanus-a nahimo kitang kabahin Kaniya – sakop sa iyang Lawas, ang sinugdanan sa atong pagpahimulos sa mga bunga sa iyang kasakit, kamatayon, ug pagkabanhaw.  Ang pagpakighiusa ni Jesus kanato maoy hinungdan sa iyang pag-antos ug kamatayon.  Ang atong pagpakighiusa kaniya maghatag kanatog kalipay ug kaluwasan.  Kini ang kahulugan sa atong pagka-sanga sa mabungahong paras nga mao si Jesus.

Apan ang atong pagkahiusa ni Jesus mahimong mabugto tungod sa atong kahuyangan.  Mabugto kini kon kita makasala.  Dili gyud kini angayng mahitabo.  Mao nga ang kanunay gyud natong tumong dili lamang ang pagpabilin sa atong kahiusahan, kondili ang pagpatubo niini, kay ang maong pagkahiusa wala magpundo, hinuon kanunay kining nagalihok ug buhi.  Siya ania Kanato, ug kita anaa Kaniya.  Kining maong pagkahiusa nagsukad diha sa tinuoray nga pag-ila ug pagdawat nga gipalambo sa paghigugma.  Ang pag-amping ug pagpatubo sa atong pagkahiusa sa atong Ginoong JesuCristo mahitabo lamang kon kita nagtuman sa iyang mga sugo.  Ug makabunga kitag daghang mga bunga sa bag-ong kinabuhi nga gisugdan ni Jesus sa iyang pagkabanhaw, ilabi na ang mga bunga sa kalinaw, ug tinuod nga nga paghigugma sa isigkatawo nga gipakita dili sa mga pulong lamang kondili sa mga buhat.  Ug atong maangkon ang presensiya sa Espiritu Santo dinhi nato, sama sa nahitabo sa mga apostoles, ug padayon natong masinati dinhi sa atong tagsa-tagsa ka kaugalingon sa realidad ug gahom sa kang Cristo nga Pagkabanhaw.

Domingo sa Maayong Magbalantay; Ika-49 nga World Day of Prayer for Vocations

     Karon mao ang Domingo sa Maayong Magbalantay ug adlaw usab sa pag-ampo alang sa Bokasyon.  Duha ka hulagway ang angay natong pamalandongan karon, ang Maayong Magbalantay ug ang mga anak sa Dios.  Mipahimug-at si Jesus diha sa Ebanghelyo sa pagsakripisyo sa kaugalingon isip maayong magbalantay nga andam magpakamatay alang sa iyang mga karnero.  Ug iya kining gitandi sa mga sinuholan lamang.  Ang kasulatan nagpadayag kanato sa dili kasarangang gugma sa Dios nga makita diha ni Jesus sa dagway sa Maayong Magbalantay.  Ang Maayong Magbalantay mao na tingali ang pinakapaborito sa mga karaang hulagway ni Jesus sa mga Kristiyanos sukad kaniadto.  Mao kini ang daling masabtan sa mga tawo sa maong panahon.

     Si Jesus migamit sa hulagway sa magbalantay gikan sa ordinaryo nga kasinatian niadtong panahona ug mitawag siya sa iyang kaugalingon nga Maayong Magbalantay.  Niadtong panahona ang magbalantay adunay suod nga relasyon sa usa ka gamay nga panon.  Ang Magbalantay maoy mogiya kanila matag adlaw ngadto sa sibsibanan ug iyang gigahin ang tanan niyang panahon alang kanila.  Personal siya nga nag-atiman nila ug si Jesus miingon nga duna siyay lawom nga kaakohan ug responsibilidad ngadto sa iyang kaugalingong mga karnero.  Nagpakabana siya sa iyang karnero ug mao nga sila nakagusto kaniya.  Ang matag maayong magbalantay nakaila sa matag usa sa iyang karnero sa ngalan ug nahibalo siya nga ang iyang karnero nakaila usab kaniya.  Adunay pagsinabtanay tali kanila, usa ka kadugtungan sa gugma ug suod nga pagkailhanay ug ang karnero miila sa iyang magbalantay.  Sa panahon nga mawala sila, mangita siya kanila ug kuguson sila sa iyang mga bukton ug dad-on pagbalik sa panon.  Usa sa mga karaan nga hulagway ni Jesus diha sa Roman catacombs nagpakita nga nagsapnay Siya diha sa iyang mga bukton sa samaran nga karnero.  Usa kini ka pagpakita sa gugma nga makapatandog gayud sa kinahiladman sa atong pagbati.  Sa katapusan ang maayong magbalantay morisgo sa iyang kinabuhi aron pagpanalipod sa iyang mga karnero gikan sa tanang kadautan.  Sa samang paagi, aduna kitay Dios nga andam sa pagpakamatay alang sa iyang katawhan ug si Jesus mipahimug-at nga ang iyang kamatayon maoy buhing pagmatuod sa iyang pagsakripisyo sa iyang kaugalingon tungod ug alang sa iyang gihigugma.  Kini maoy pruyba nga si Jesus tinuod gayud nga Maayong Magbalantay.

     Sa atong pagsaulog sa Domingo sa Maayong Magbalantay sa mga Karnero, atong pangayuon sa Ginoo nga mamahimo kitang iyang mga maayong karnero, andam sa pagpaminaw sa iyang tingog, ug magsunod sa iyang panig-ingnan sa gugma nga magtugyan sa kaugalingon.  Ang Ginoo sa kaluoy nagsaad nga iyang pangitaon ug usahon ang iyang mga karnero ug dad-on pagbalik ngadto sa maayong sibsibanan.  Kini ang panahon nga mag-ampo kita alang sa tanan natong mga magbalantay diha sa Simbahan ug katilingban nga gihatagan sa katungdanan sa pag-atiman sa uban.  Si Jesus maoy atong modelo niini.  Si Jesus ang Maayong Magbalantay mao ang Dalan, ang Kamatuoran ug ang Kinabuhi.

     Domingo usab karon sa bokasyon diin kita gidapit sa pag-ampo alang sa daghan ug maayong bokasyon sa pagpadayon sa buhat sa Magbalantay sa mga karnero.  Ang bokasyon responsibilidad sa Kristohanong pamilya.  Aron paglambo sa bokasyon, ang pamilya kinahanglang mopalambo sa Kristohanong kinabuhi.  Ang pamilya kinahanglang magpuyo sa pagtuo ni Cristo matag adlaw diha panaghiusa ug pag-ampo.  Karong adlawa mag-ampo kita alang sa bokasyon sa pagkapari ug sa kinabuhing pagkarehiyoso, nga daghan ang madasig sa pagpakita sa ilang tinuod nga paghigugma, ngadto sa pagsakripisyo sa mga makadani nga mga butang aron mahimong mga pari ni Cristo, ngadto sa pagsunod kaniya diha sa relihiyosong kinabuhi.

Tinuod nga Paghinulsol

     Human mabuntog si Satanas, ang tinubdan sa tanang sala ug ang linugdangan nga sakit ug kamatayon, ang Nabanhaw nga Manunubos mihatag og mando ngadto sa iyang mga tinun-an.  Sila maoy mopalanog sa mensahe ngadto sa tanan nga ang tawo nakasala ug nagkinahanglan sa kalooy sa Dios.  Gikaloy-an kita sa Dios pinaagi sa Iyang Bugtong Anak nga namatay ug nabanhaw alang sa atong mga sala ug mao ang Buhing Pan alang kanato diha sa Eyukaristiya.  Nan, adunay panginahanglan sa tinuod nga kabag-ohan sa kaugalingon, usa ka sinsero nga paghinulsol, usa ka kausaban sa kinabuhi.

      Kini mao ang mensahe nga bisan hangtod karon kinahanglang molanog sa tanang suok sa kalibutan.  Niining panahon nga ang kadaghanan wala nay kahimatngon sa sala ug daghan ang nagpatuyang sa kaugalingon.  Nagkatap ang mga malaw-ay nga mga basahon ug mga salida diin ang tawhanong kailibgon sa tawo maoy gipahimuslan.  Walay nagtagad sa mga agulo sa mga nanginahanglan, mga sinalikway sa katilingban ug mga dinaugdaog.  Kanunay anaa sa mga balita ang nagkalainlaing krimin, pagpanglugos, pagpamatay, pagpanulis, pagpanglimbong, ug inhustisya.  Dili na ba lang nato panumbalingon ang tawag sa atong Manunubos alang sa tinud-anay nga paghinulsol diha sa kinahiladman sa kaugalingon?

     Sama sa polusyon sa hangin nga wala mahibaw-i nga hinayhinayng nakadaot sa mga tawo, ang panuway sa matag adlaw mosulod sa kinabuhi nga halos dili mabantayan apan maoy makatuok sa kalag.  Ang konsensya makubalan, ang pamatasan magpatuyang, ang kasingkasing mag-anam kagahi.  Adunay gyuy dakong panginhanglan sa kanunayng pag-usisa sa kaugalingon ug pagpamalandong kon ang espirituhanong kinabuhi wala ba maluya, ug ang mga maayong prinsipyo wala ba mabanlas tungod sa grabing korapsyon.  Ang pagdangop ngadto sa Espiritu nga gisaad sa Manunubos maoy makatabang sa usa ka kristiyano nga iyang mailhan ang iyang mga kahuyang ug makakaplag sa hustong sulban ug kanunayng magtubo sa pagkasama ni Cristo nga nagsugod diha sa bunyag.  Milatas si Cristo sa misteryo paskuwal alang sa matag usa kanato.  Nakahatag kini Kaniya sa labihang kasakit.  Mawala na lang ba kini kapuslanan?  Dili, kon ang matag kristiyano sa matag karon ug unya maningkamot sa pagsusi sa kaugalingon kon nagsubay pa ba siya sa dalan sa Ginoo.  Kon moduol kita sa doctor aron malikayan ang makamatay nga sakit, mao usab ang atong buhaton alang sa atong espirituhanon kabaskog nga ang iyang gipadulngan mao ang kinabuhing walay katapusan.

Domingo sa Diosnong Kalooy

Karong Dominggoha mao ang Dominggo sa Diosnong Kalooy.  Sulod sa pipila na ka tuig daghan na ang nagdebosyon sa Diosnong Kalooy o Divine Mercy.  Ang kalooy dili usa ka bag-ong konsepto sa Simbahan, apan niining nagkabag-o nga panahon kinahanglang hatagan kini og gibug-aton dinha sa modernong kultura.  Diha sa mga gisulat sa diary ni Sta. Faustina, ang Ginoo miingon kaniya,  "Buot ako nga ang Piyesta sa Kalooy mamahimong usa ka dangpanan ug kapasilonganan nga tanang mga kalag, ug labi na sa kabus nga mga makasasala.  Nianang adlawa ang kinahiladman sa akong malumong kalooy maabli.  Ibubo ko ang lawod sa mga grasya niadtong moduol sa tuboran sa Akong kalooy.  Ang tawo nga mokompisal ug mokalawat, makadawat sa hingpit nga kapasayloan sa mga sala."

Ang kalooy sa Dios maania kanato sa daghang paagi, apan labi na gayud pinaagi sa mga grasya nga Iyang gihatag kanato diha sa mga sakramento.  Ang Dios diha sa iyang dakong kalooy alang kanato mipapas sa atong kaalaut sa pagpaambit niya kanato sa iyang Diosnong kinabuhi pinaagi sa mga sakramento.  Sa pito ka mga sakramento, dunay duha lamang nga mahimong atong dawaton kanunay sa daghang higayon: ang Pakighiuli (o Kompisal) ug ang Euyukaristiya (o pagkalawat).  Kon atong nabatyagan kining duha managkauban sumala sa gisulat ni Sta. Faustina. Mokompisal ug unya mokalawat.  Ug maabli ang mga ganghaan sa grasya.

Angay gyud kining hisgutan karon kay daghan na nga mga Katoliko nga murag nahikalimot sa pagbansay sa regular nga pagkompisal.  Ang linya sa mokalawat tag-as apan ang linya sa mokompisal mubo ra.  Dakong hinungdan niini mao ang kultura nga naggikan sa mga protestante ug nagpasulabi nga pagkakalibutanon.  Pipila ka mga tawo maghunahuna nga sila mokompisal deritso ngadto sa Dios.  Kon sila sultihan nga sayop ning hunahunaa dili sila motuo tungod kay nawad-an na silag respito sa autoridad sa Simbahan.  Nagtuo sila nga makahimo na sila pagdesisyon unsay husto ug unsay sayop.  Dunay moingon: mahimong husto kini para nako apan dili para nimo.

Ang Simbahan tataw nga nagtudlo kanato nga kinahanglang moduol kita sa sakramento sa pagkompisal.  Moduol kita sa pinadala ni Cristo o sa mga apostoles.  Ngano?  Tungod kay kini gitukod ni Cristo ug iyang gihatag ang gahom sa pagpasaylo sa mga sala.  Sa ebanghelyo karong adlawa sumala ni San Juan atong nahibaloan nga ang Nabanhaw nga Jesus mitungha sa atubangan sa mga apostoles.  Miingon siya ngadto kanila, “Mainyo unta ang kalinaw!”

Iyang gipakita kanila ang iyang mga kamot ug ang iyang kilid aron mapapas ang ilang pagduhaduha.  Iya silang gipadala ingon nga Siya gipadala sa Amahan aron pagpasaylo sa mga sala.  Sila gipadala aron pagpasaylo sa mga sala.  Gihuypan sila ni Jesus ug gihatagan sa Espiritu Santo ug giingnan, “Ang mga sala nga iyang pasayloon kini gipasaylo, ug ang dili ninyo pasayloon dili usab pasayloon.”  Si Jesus mihatag sa iyang mga apostoles ug sa ilang mga sumusunod sa gahom sa pagpasaylo sa mga sala.  Ang pagduda niining mga butanga, usa usab ka pagduda ni Jesus.  Kon nagduda kita sa mga sakramento, nagduda usab kita kang Jesus.

Si Tomas nagduhaduha.  Apan sa dihang iya nang gikaatubang ang Kamatuoran mismo, miingon siya, “Ginoo ko ug Dios ko!”  Kita usab kinahanglang motuo sa Kamatuoran.  Dili sa kamatuoran nga maoy atong gustong tuohan, apan ngadto ni Jesus mismo, ang Kamatuoran.  Sa ingon lamang niini nga atong masinati ang kalooy nga atong gipangita.  Niini lamang paagiha nga ang atong mga pag-antos mapapas.  Sa ingon lamang niini nga makakaplag og kapahulayan ang atong kalag.

Ang pagkompisal gihatag nganhi kanato isip usa ka lihok sa kalooy.  Wala kini gihatag sa Ginoo aron makapabug-at sa atong gipas-an. Dalaygon ang kalooy ug ang Diosnong Kalooy halawom.  Ang lawod sa mga grasya anaa kon moduol lang kita niini.  Gustong tangtangon sa Ginoo ang atong mga gipas-an apan kinahanglan moduol una kita.

Usa sa mga importanteng pag-ampo nga uban sa pagdebosyon sa Diosnong Kalooy, mao kini: “Jesus Nagasalig Ako Kanimo (Jesus, I Trust in You).”  Si Jesus miingon diha sa ebanghelyo ni San Mateo 11:28-30: “Umari kamo kanako kamong mga gikapuyan ug gibug-atan sa inyong gipas-an, ug papahulayon ko kamo.  Isangon ang akong yugo ug sunda ninyo ako, kay malumo ako ug mapaubsanon sa kasingkasing.  Kay sayon ang akong yugo ug gaan ang ipapas-an ko kaninyo.”  Sa lainlaing paagi nga kita dunay yugo.  Pwede nga ang atong yugo tungod sa pagkaulipon sa sala o kaha ang yugo naggikan ni Cristo.  Kinahanglan mopili kita hain niining duha ang atong isangon.  Ug kinahanglang makapili kita sa labing maayo.

Ang Pagkabanhaw ni Cristo: Sinugdanan sa Bag-ong Kinabuhi alang sa Tanan

     Ang Pagkabanhaw, una sa tanan, usa ka hitabo bahin ni JesuCristo.  Kini iyang nasinati diha sa tanang maka-usab nga kusog niini, sama nga iyang nasinati ang makagun-ob nga gahom sa sala diha sa iyang kasakit ug kamatayon.  Ang pagkabanhaw atong maisip nga usa ka dakong pagpahiuli sa Dios diha ni Jesus.

     Pero dili lang kini.  Bisan unsa nga nahitabo ni Cristo aduna gyuy kalambigitan ug epekto sa tibuok uniberso, apan labi na gayud diha sa mga tawo. Diha sa iyang pagkahimong tawo, ang Anak sa Dios tiunay nga nakighiusa sa iyang kaugalingon ngadto sa matag tawo.  Kining kahiusahan naghimo Kaniyang nakaambit sa tanang kaalaut sa matag-usa (lakip na ang makamatay nga linugdangan sa sala), ug naghimo sa matag tawo nga makaambit sa kang Cristo nga dignidad, kabalaan ug himaya.

     Kini maoy katarungan ngano nga ang paggula ni Jesus gikan sa lubnganan nga buhi, na-usab, walay kamatayon... may kalabutan usab kanato, kanatong tanang mga tawo.  Ang Iyang Pagkabanhaw mao usab ang pagkabanhaw sa katawhan, tungod mao kini ang nagtimaan sa kalingkawasan sa katawhan gikan sa pagkaulipon sa sala.

     Ang pagbugto ni Cristo sa mga talikala sa kamatayon (nga gipadayag pinaagi sa paggun-ob sa mga ali sa iyang lubnganan) sama sa pagkabuak sa kabhangl sa liso nga maoy nagpagitib niini ngadto sa malunhaw nga bag-ong kinabuhi nga iyang gidala.  Ang migitib mao si Cristo, apan mao usab ang tanang katawhan.  Mao usab kini ang matag usa kanato. Sa  kabuntagon sa Pagkabanhaw usa ka bag-ong kalibutan ang mibanagbanag, usa ka katawhan nga nabanhaw gikan sa kaulipnan sa sala ug kamatayon, diha ni Jesus, pinaagi kaniya, ug uban kaniya.  Mao kini ang Misteryo sa Pasko.  Ang Pagkabanhaw nagpadayag niini sa usa ka mahimayaong katin-aw nga makita pinaagi sa mga mata sa pagtuo.  Mao nga ang Pagkabanhaw mao usab ang pagpabalik sa Dios sa unsay nawagtang o nagun-ob pinaagi sa atong pagmakasasala.

     Walay tawhanong pulong nga sarang makahubit sa kadako niining misteryoha.  Sulod na sa 20 ka siglo, ang Simbahan kanunay nang nagpadayag niini pinaagi sa iyang liturhiya, sa iyang mga credo, ug sa iyang kinabuhi.  Magpadayon siyang maghimo niini hangtod nga ang makapalingkawas nga gahom sa Pagkabanhaw moabot sa kapuno sa iyang kapadayagnan ngadto sa Gingharian sa Langit.

    Dunay dili maihap nga rason sa pagsaulog diha sa atong paghandum, paghimong buhi ug pagsadya sa Pagkabanhaw ni Jesus kay mao usab kini ang atong pagkabanhaw.  Apan kinahanglan mohimo usab kita sa atong kaugalingong pahat.  Ang Pagkabanhaw ni Jesus naghagit kanato sa pagpuyo og bag-ong kinabuhi.  Isalikway na nato ang karaan nga kaalaut ug kadautan.  Ato nang ipahiluna ang atong mga kasingkasing ug mga tinguha sa mga butang nga langitnon (cf. Col 3:1f).  Ug ang atong mga buhat magpalanog sa malipayong huni sa Aleluya, ug mamahimo kitang mga buhing saksi sa kamatuoran sa Pagkabanhaw ni Cristo.

Huwebes sa ika-tulong semana sa Kuwaresma

"Kon karon makadungog kamo sa iyang tingog, ayaw patig-aha ang inyong mga kasingkasing." 

Ang Dios misulti kang Jeremias kon unsa ang gibuhat sa Dios kaniadto sa katawhan apan wala sila mamati.

Ang mga Pariseo usab sa panahon ni Jesus wala makahimo sa pagbaliwala sa nabuhat ni Jesus sa pagpanambal, apan sila mipasangil na hinuon nga gikan kini sa gahom sa panuway.

Ang Dios kanunay nga makigsulti kanato.  Apan ang kasagarang mahitabo magmatig-a ang kasingkasing sa tawo.  Bisan karon makigsulti kanato ang Dios ug madungog ta ang iyang tingog.  Ato unta siyang paminawon ug dili patig-ahon ang atong kasingkasing.

Ang pangutana nga angay natong pamalandongan, "giunsa pakigsulti sa Dios nganhi sa akong kaugalingon?  Ako ba siyang kanunayng gipaminaw ug gisunod?" Ang makigsulti kanato matag adlaw diha sa labing ordinaryong mga pamaagi:  sa atong mga trabaho, sa mga tawo nga atong ikatagbo, sa atong nangaging kasaypanan, sa atong mga labaw, sa mga hagit nga atong masugatan, sa mga dili maanindot nga gimbuhaton, sa dili maihap nga paagi.  Ang mga paagi nga siya makigsulti nato matag adlaw, matag oras, matag higayon dili gayod nato matagna.  Makigsulti ang Dios kanato sa mga butang nga angay natong pagabuhaton ug sa nasupak sa atong kabubut-on.  Kon karon imong madungog ang iyang tingog, ayaw patig-aha ang imong kasingkasing.

Piyesta ni Señor Sto. Niño

Ang imahen ni Senyor Santo Niño makapahinumdom nato sa pag-abot sa Kristiyanismo dinhi sa Filipinas. Sulod sa hapit na mo-lima ka libo ka tuig siya mipabati kanato nga ang Dios uban kanato, ang ipasabot sa pulong Emmanuel. Apan sa atong pagdebosyon sa batang Jesus dili unta nato malimtan nga siya midako ug naghagit kanato nga motubo sa atong pagtuo. Siya usab nagpahinumdom kanato diha sa ebanghelyo nga magpakasama kita sa usa ka bata ug dili magbinata. Ang pagpaubos sa kaugalingon mao ang gikinahanglan sa Gingharian sa Langit. Ang atong pagtagad sa usag-usa dili binasi sa dungog, kwarta, ug gahom. Kondili atong higugma-on ang tanan kay kita mga sinagop man nga anak sa Dios.

ANG SAKRAMENTO SA EYUKARISTIYA

Ang mga gihatagan sa dignidad sa harianong pagkapari pinaagi sa Bunyag ug mas nahisama ni Cristo pinaagi sa Kompirma, mosalmot uban sa tibuok katilingban diha sa sakripisyo ni Cristo sa Eyukaristiya.  Sa Katapusang Panihapon, niadtong gabii nga siya gibudhian, ang atong Manluluwas mitukod sa Eyukaristikanhong Sakripisyo sa iyang Lawas ug Dugo.  Iya kining gihimo aron mapadayon ang sakrispisyo sa krus ngadto sa mga katuigan hangtod sa iyang pagbalik, ug sa pagtugyan ngadto sa Simbahan, sa handumanan sa iyang kamatayon ug pagkabanhaw: usa ka sakramento sa gugma, timaan sa panaghiusa, bugkos sa paghigugmaay, usa ka bangkete diin si Cristo gipanagsalohan, napuno kita sa grasya ug ang saad sa umaabot nga kahimayaan gihatag nganhi kanato.

Unsay ipasabot sa pulong Eyukaristiya?

Kini nagkahulugan og pagpasalamat, gikan sa pinulungang Griyego nga eucharistein (cf. Lk 22:19; 1 Cor 11:24).

Nganong gitawag man usab kini og Santos nga Misa?

Tungod kay ang liturhiya diin gisaulog kining misteryo sa kaluwasan motapos man sa pagpadala (missio) sa mga matuohon, aron ilang  matuman ang kabubut-on sa Dios diha sa ilang inadlaw-adlaw nga kinabuhi.

Unsa-on paglangkob ang tibuok nga misteryo sa Eyukaristiya?

Ang Eyukaristiya mao ang panukarang gimbuhaton sa Simbahang Katoliko sa mapasalamatong pagsimba (thanksgiving worship) ngadto sa Dios, nga nalangkob isip Sakripisyo nga Sakramento (Sacrifice-Sacrament), Sakramento sa Panag-ambit (Communion-Sacrament), ug Sakramento sa Presensya (Presence-Sacrament).

Sa unsang paagi nga ang Eyukaristiya usa ka pag-ampo?

Ang Eyukaristiya usa ka selebrasyon sa pag-ampo tungod kay kini naghalad sa hingpit nga pagsimba sa Amahan, naghimong anaa (present) sa sakripisyo sa krus sa iyang Anak nga nagpakatawo, pinaagi sa gahom sa Espiritu Santo.

Ang lima ka tumong sa matuod nga pag-ampo natuman diha sa Eyukaristiya: pagpasalamat (thanksgiving), pagdayeg ug pagsimba (praise and adoration), paghinulsol (contrition), pagpangayo (petition), ug paghalad (offering).

Giunsa pagkahimong sentro ni Cristo sa Eyukaristikanhong pagsimba?

Diha sa Eyukaristiya, si Cristo mao ang Labawng Magsisimba (SUPREME WORSHIPPER), nga naghalad ngadto sa Amahan: sa hingpit nga sakripisyo diin siya mao ang Pari ug Biktima, sa sagradong pagpangaon sa paginambitay diin siya mao ang pagkaon sa kinabuhing walay katapusan, tinuod nga anaa (present) uban kanato sa dagway sa pan ug bino.

Kinsa ang naghalad sa Eyukaristiya?

Ang tibuok nga Cristo, si Jesus and Ulo ug kitang tanan nga sakop sa Iyang Lawas, mao mismo ang nagsaulog sa Eyukaristiya.  Nan, ang Eyukaristiya dili lamang lihok ni Cristo, kondili lihok usab sa Simbahan.  Dinhi atong makita ang panawagan sa aktibo nga partisipasyon o pagsalmot sa Misa, ang pag-ambit diha ni Cristo isip Pari sa paghalad og sakripisyo ug isip Biktima nga gihalad pinaagi paghiusa sa atong mga buhat o kalihokan sa kang Cristo nga buhat sa pagpanubos.

Unsay kalabutan sa Eyukaristiya sa atong inadlaw-adlaw nga kinabuhi?

Ang tanan natong inadlaw-adlaw nga mga buhat gihalad ngadto sa Amahan uban sa Lawas sa Ginoo diha sa Eyukaristikanhong kasaulogan. Ang Misa makahiusa ug makapalawom sa atong ordinaryong mga kalihokan pinaagi sa pagkonsagrar kanila ngadto sa Dios.  Sa samang pagkaagi, pinaagi niining maong mga kalihokan atong mapuy-an sa atong kinabuhi ang Misa.

Sa unsang paagi nga ang Eyukaristiya usa ka Sakramento sa Panag-ambit (Communion-Sacrament)?

Gitukod ni Cristo ang Eyukaristiya niadtong Katapusang Panihapon aron ang mo-ambit sa iyang Lawas ug Dugo mahimong usa ka lawas uban kaniya.  Ang Eyukaristiya nahimong usa ka timaan sa panaghiusa ug bugkos sa panaghigugmaay.  Ang Ginoo nagdapit kanato sa pagkalawat kaniya diha sa Sakramento sa Eyukaristiya, siya miingon: “Ang mokaon sa akong unod ug moinom sa akong dugo magpuyo dinhi kanako ug ako diha kaniya” (Juan 6:56).  Sa atong pagtubag niining maong pagdapit, kinahanglang atong andamon ang atong kaugalingon niining labing mahinungdanon ug balaan nga higayon.  Si San Pablo nag-awhag sa pagsusi sa atong konsinsiya: “…ang mokaon sa pan sa Ginoo ug moinom sa iyang kupa sa paagi nga dili takos, nakasala batok sa lawas ug dugo sa Ginoo.  Busa kinahanglan nga ang matag usa magsusi sa iyang kaugalingon, ug unya mokaon sa pan ug moinom sa kupa.  Kay kon dili niya ilhon ang kahulogan sa lawas sa Ginoo sa iyang pagkaon sa pan ug pag-inom sa kupa, gisilotan niya ang iyang kaugalingon” (1 Cor 11:27-29).  Si bisan kinsa nga nasayod nga aduna siyay grabe nga sala, kinahanglang modawat una siya sa Sakramento sa Pakighiuli sa dili pa mokalawat.

Unsaon pagsabot ang pagkausab sa pan ug bino ngadto sa Lawas ug Dugo ni Cristo?

Dili nato huna-hunaon nga sama kini sa magic nga nabalhin ang materyal nga sangkap sa pan ug bino ngadto sa physical nga Ginoo.  Hinuon, ang kausaban nagagikan sa ordinaryo nga pan ug bino ngadto sa lahi na nga ang-ang (level) sa realidad, ang Nabanhawng Cristo. Dili na kini “kalan-on nga madunot”, kondili “kalan-on nga molungtad ngadto sa kinabuhing walay katapusan”  (Jn 6:27), ang mahimayaon nga Nabanhawng Cristo.

Unsa ang mga epekto sa pagkalawat?

Ang pagkalawat sa angayang paagi: naghiusa kanato uban ni Cristo; nagpahimulag kanato sa sala; nagpahiuli kanato sa usag-usa; ug, nagtukod o nagpalambo sa Kristohanong katilingban, ang Simbahan.

Ika-unom nga Domingo sa Kasagarang Panahon (A)

Pangutan-on nato ang atong kaugalingon kon nganong atong gisunod ang kasuguan.  Unsay atong katuyuan sa pagsunod sa mga sugo?  Mahinungdanon ang pagsunod sa balaod.  Kini maoy  pruyba sa atong kamatinud-anon sa Dios.  Pero ang ato untang mapuy-an dili mao ang literal nga pagtuman kondili ang diwa nga kinahanglang maghari sa atong kasingkasing.  Kini mao ang paghigugma.  Siguro nga dili kita masayop sa atong mga desisyon kon ang paghigugma maoy hinungdan sa pagsunod nato sa mnga balaod sa Dios.

Ikalimang Domingo sa Kasagarang Panahon (A)

Uban sa panabang sa Ginoo pinaagi sa Espiritu Santo, mabag-o dinhi kanato ang asin sa atong kinabuhi.  Dili kini kinahanglang mawad-an sa kaparat ug mahimong wala nay pulos.  Sa daghang pamaagi atong mapabilin ang iyang lami sama sa mga pag-ampo, recollection, pag-inambitay sa grupo, pagtuon, ug uban pa.  Sa samang paagi ato usab nga maampingan ang kahayag nga atong ipadan-ag aron nga pinaagi sa maayo natong kinabuhi ug maayong buhat mahayagan ang kalibutan.