Mierkules sa Ika-upat nga Semana sa Ordinaryong Panahon (Mk. 6:1-6) - 2/1/23

Sa Ebanghelyo karon, ang mga tawo sa lungsod ni Jesus "nabuta nga espirituhanon" tungod kay ang nahibal-an lang nila bahin ni Jesus gikan lang sa unsay ilang na-ilhan bahin sa Iyang tawhanong pamilya. Pamalandungi kini: “Dili kita makadawat og lawom nga espirituhanong mga panabut gikan sa Dios, kon kita mosalig lamang sa atong tawhanong kahibalo, nga kasagarang mabutaan tungod sa atong pagkasentro sa kaugalingon ug sa atong mga sala.”

Lunes sa Ika-upat nga Semana sa Ordinaryong Panahon (Mk. 5:1-20) - 1/30/23

Ang daotang mga espiritu anaa sa atong palibot ug milukop sa tanang bahin sa kinabuhi sa kalibotan. Hinoon, kinahanglan usab natong hinumduman nga ang Espiritu sa Nabanhaw nga Cristo nakabuntog usab niining mga dautang espiritu sa kalibutan.

Ang mga dautang espiritu nahadlok sa Espiritu ni Jesus ug sa bisan unsa nga sama kang Cristo. Busa, kon kita magkinabuhi nga sama kang Cristo, ang mga daotang espiritu magpalayo kanato.

Giunsa nato paghatag og bili ang gasa sa pagdawat kang Cristo mismo diha sa Balaang Komunyon panahon sa Misa? Uban ni Jesus sa atong mga kasingkasing, Iyang wagtangon ang tanang kadautan ug lig-onon kita batok sa bisan unsang kadaot nga mahimong moabut kanato.

IKA-UPAT NGA DOMINGO SA ORDINARYONG PANAHON (A) (Mt. 5:1-12a) - 1/29/23

 

Kadaghanan kanato mangandoy nga mahimong adunahan, uban ang pagtuo nga ang bahandi maoy makapalipay nato.  Apan ang paghunahuna nianang mga butanga mahimong usa lamang ka pag-usik sa panahon, kay angay natong maamgohan nga ang pagkadato dili garantiya sa tinuod nga kalipay. Imbes mangita ta og paagi aron daling madato, tan-awon nato ang paagi nga makahatag natog tinuod nga kalipay.  Mao kini ang pamaagi ni Jesus – ang mga Kabulahanan.

Ang pulong nga "beatitude" gikan sa Latin nga "beatudo", nga nagpasabot, kalipay. Busa, sa Wali didto sa Bungtod, gisugdan ni Jesus ang matag pahayag sa pulong nga “Bulahan” o “Malipayon.” Apan, alang sa kadaghanan sa Iyang mga tigpaminaw, ang Iyang pagtudlo makapalibog ug gani kataw-anan. Sa unsang paagi nga magmalipayon ang mga kabos? Sa unsang paagi nga mahimong malipayon kadtong nagbangotan?

Sa unsang paagi magmalipayon ang mga kabos sa espiritu? Kini tungod kay wala na silay pagsalig sa lumalabay nga mga butang niining kalibotana. Nakakat-on sila sa bug-os nga pagsalig sa Dios nga mao lamang ang tinubdan sa tinuod ug malungtaron nga mga bahandi. Busa, wala silay kabalaka ug kapit-os sa kinabuhi.

Kita mga anak sa Dios. Gusto niya nga kita magmalipayon gayod, sugod dinhi sa kalibotan ug makab-ot ang kahingpitan sa langit. Busa, gusto Niya nga masinati nato ang Iyang mahigugmaong presensya sa matag gutlo sa atong kinabuhi. Ang mga Kabulahanan motabang kanato sa pagsalikway sa mga makabalda sa kalibutan ug ipunting ang atong mga panan-aw sa Dios lamang.

Memorial ni Sto. Tomas de Aquino, Pari ug Doctor sa Simbahan (Mk. 4:35-41) - 1/28/23

 

Sa Ebanghelyo karong adlawa, gipakalma ni Jesus ang unos nga naghulga sa kinabuhi sa Iyang mga disipulo. Pamalandungi: Kung ang atong kinabuhi mahulga sa dili maayong panglawas, pinansyal ug krisis sa pamilya, mawad-an ba kita og pagtuo kang Jesus nga makapakalma niining mga unos sa atong kinabuhi? Ang atong hugot nga pagtuo ug pagsalig Kaniya igo ba nga makapabiling kalmado sa atong mga krisis?

Biernes sa Ikatulo nga Semana sa Ordinaryong Panahon (Mk. 4:26-32) - 1/27/23

Sa Ebanghelyo karong adlawa, si Jesus nagpasalig kanato nga Iyang usbon ang atong gamay nga pagtuo ngadto sa dakong pagtuo kon kita mangahas lang sa pagtuo Kaniya; sama sa gamay nga liso sa mustasa nga motubo nga usa ka dako nga tanom.

Sama nga ang usa ka liso dili motubo hangtud nga kini matanom sa yuta, ang liso sa pagtoo nga gitanom sa Dios sa atong mga kasingkasing mahimo lamang nga mausab sa Dios kung kita andam sa pag-amoma niini.

Pangayoon nato ang grasya sa pagkamatinagdanon, pagkamatinud-anon ug pagkamadasigon sa pagbulig sa Dios sa pag-amoma sa atong pagtuo adlaw-adlaw.

Memorial ni San Timoteo ug San Tito, mga Obispo (Lk. 10:1-9) - 1/26/23

Kung atong hunahunaon ang pag-ani kanunay natong gihunahuna ang mga benepisyo ug ganansya nga moabot lamang pagkahuman sa usa ka panahon sa paghago sa pagdaro, pagpugas, pagtanom ug pag-atiman sa mga tanom.

Sa Ebanghelyo karon, si Jesus nag-ingon nga Siya naghago na ug mibayad sa bili sa parasan. Daghan ang nagpaabot nga makadawat sa Maayong Balita sa kaluwasan, nga ang matag usa kanato gitawag aron mahimong mangangani.

Andam ba kita nga mahimong instrumento sa Dios sa pagpaduol sa mga tawo ngadto Kaniya pinaagi sa atong adlaw-adlaw nga pagkinabuhi? Pamalandongi kon sa unsang paagi nimo kini mahimo kada adlaw.

Piyesta sa Pagkakabig ni San Pablo Apostol - 1/25/23

Si San Pablo nga Apostol mao ang labing dako sa unang mga misyonero nga Kristiyano. Una siyang makita diha sa basahon sa Mga Buhat sa mga Apostoles ubos sa ngalan ni Saulo. Si Saulo gipadako sa Hudiyong pagtuo ingog usa ka Pariseo nga gibansay sa estriktong pagtuman sa Balaod sa Dios. Nagtuo siya nga ang Balaod kinahanglang tumanon sa iyang kaugalingon ug sa tanang Hudiyo. Si Saulo nasuko sa unang Kristohanong Simbahan, nga nagtuo nga ang unang mga Kristohanon mibulag sa ilang Hudiyong tradisyon. Aktibo niyang gilutos ang Simbahan sa Jerusalem. Samtang ang unang Kristohanong martir nga si Esteban gibato hangtod mamatay, si Saulo nagtan-aw sa gibuhat sa mga maglulutos (Buhat 7:58).

Dayon si Saulo mibiyahe ngadto sa Damasco aron sa dugang paglutos sa unang mga Kristohanon. Diha sa dalan paingon sa Damasco si Saulo nakasugat sa Nabanhaw nga JesuCristo (Buhat 9:1–19; Galacia 1:13-14). Si Jesus nangutana, “Saulo, Saulo! Nganong gilutos mo man ako?” Nangutana si Pablo, “Kinsa ka ba, Ginoo?” Si Jesus mitubag, “Ako si Jesus nga Nazaretnon nga imong gilutos” (Buhat 9:4–5). Dayon gipadala ni Jesus si Saulo ngadto sa Damasco aron maghulat sa dugang nga mga pahimangno. Si Saulo nauyog ug nabuta tungod sa kasinatian. Sa dihang ang usa ka Kristohanon nga ginganlag Ananias miabot ug nagbunyag kang Saulo, ang iyang pagkabuta nawala. Isip resulta niining iyang pagkatagbo ni Jesus, si Saulo nahimong sumusunod ni Cristo. Nakombinsir na siya karon nga ang pagpakig-uban sa nabanhawng Jesu-Cristo, dili ang pagtuman sa Balaod, mao ang gikinahanglan aron makadawat sa saad sa Dios sa kaluwasan. (Galacia 1:11–12; 3:1–5 )

Si Saulo, kansang ngalan karon nahimong Pablo, miadto sa Jerusalem aron sa pagkonsulta ni Pedro (Galacia 1:18). Human sa iyang unang misyonero nga panaw, si Pablo gitawag ni Jesus sa pagsangyaw sa Ebanghelyo ngadto sa mga Hentil. Iyang gigugol ang nahibilin sa iyang kinabuhi sa pagpanaw sa iyang mga misyon, pagtukod og lokal nga mga Simbahan, ug pagsulat ngadto kanila sa dihang nakadungog siya sa ilang mga kalampusan ug kapakyasan. Ang mga sinulat ni Pablo mao ang pinakaunang mga talaan sa kinabuhi ug kasaysayan sa unang Simbahan. Ingon nga gilamdagan sa Balaang Espiritu ang mga sinulat ni Pablo nahimong kabahin sa Bag-ong Testamento. Isip usa ka talaan sa mga panghitabo sa unang Simbahan kini sila anaa sa bililhon nga rekord sa pagpalapad sa Kristiyanismo.

Nganong gihimo man sa Simbahan nga piyesta ang kabag-ohan sa kinabuhi ni Pablo? Gibuhat kini sa Simbahan aron sa pagpahinumdom kanato sa dakong kalipay nga pagabation didto sa langit sa matag higayon nga adunay usa ka tawo nga maghinulsol sa iyang mga sala. Si Pablo nasayop tungod sa iyang pagpanglutos sa unang mga Kristiyanos. Diha na siya nakakita og kahayag sa dihang ang Dios mitandog kaniya didto sa dalan sa Damasco. Mag-ampo kita sa Ginoo aron Iya usab kitang tabangan nga makakita sa atong pagkadaotan ug aron nga makasugod kita paglakaw sa hustong dalan.

Martes sa Ikatulo nga Semana sa Ordinaryong Panahon (Mk. 3:31-35) - 1/24/23

Gihatagan og gibug-aton ni Jesus nga ang tanan nga nagpuyo sa Pulong sa Dios sa ilang kinabuhi ug nagtuman sa Kabubut-on sa Iyang Amahan labing duol Kaniya ug giisip nga naa sa Iyang pamilya.

Pinaagi sa maong Kamatuoran, si Jesus naghatag og bag-o ug radikal nga panglantaw kon sa unsang paagi kita isip Kristohanong mga magtutuo mahisakop sa usa ka unibersal nga pamilya nga nahiusa sa Diosnong Pulong, Buhat ug Kamatuoran.

Palandongan nato kining maong Kamatuoran ug tan-awa kon sa unsang paagi ang atong kaugalingong pamilya usa ka pinalapad nga pamilya sulod niining usa ka unibersal nga pamilya sa Katawhan sa Dios ug sa Simbahan.

Sabado sa Ikaduhang Semana sa Ordinaryong Panahon (Mk. 3:20-21) - 1/21/23

Sa dihang si Jesus nakasugat og nga pagsupak, bisan gikan sa iyang mga kabanay, Siya determinado sa pagtuman sa Kabubut-on sa iyang Amahan. Andam ka na ba sa pagtugyan sa imong komportableng dapit aron sa pagsunod kang Jesus Busan sa panahon sa pagsupak ug kalisdanan?

Giuna ba nimo ang Dios ug nakakaplag ka ba og kalipay sa pagbuhat sa Iyang kabubut-on, bisan pag nag-atubang ka og pagsupak ug kalisdanan gikan sa mga membro sa pamilya ug mga minahal?

Aron masunod ang mga Paagi ni Jesus ug ang Kabubut-on sa Iyang Amahan, kinahanglan kitang adunay pagtuo ug pagsalig nga pinaagi sa gahum sa Balaang Espiritu, ang Dios maghari pinaagi kanato bisan pa sa mga hagit nga atong giatubang.

Solemnidad sa Epipaniya sa Ginoo

Ang pulong “Epipaniya” nagagikan sa Griyego nga pulong nga nagkahulugan og “pagpadayag” o “pagpaila.” Ang atong gisaulog karon mao ang pagpaila nga si Jesus mao ang Manluluwas dili lamang alang sa mga Hudiyo kondili alang sa tanang mga tawo. Ang batang Jesus gipadayag ug gipaila ni Maria ngadto sa mga maalamon nga gikan sa sidlakan.

Diha sa ebanghelyo karon ang mga tawong maalamon ginaingon nga mga batid sa mga bitoon. Sila ang gitawag og tulo ka hari sumala sa atong tradisyon. Apan wala gayud masulat sa Bibliya kon pila sila kabuok. Giisip lamang nga tulo sila tungod sa tulo ka matang sa mga gasa nga nahisgotan: bulawan, insenso, ug mira. Tinuod ba gyud nga mga hari sila? Wala kita masayod niini. Apan dili kini mao ang mahinungdanon. Ang importante mao ang pagpadayag sa Dios ngadto sa iyang katawhan sama sa usa ka kahayag nga midan-ag diha sa kangitngit. Ang Simbahan nagsaulog niining pagpaila ni JesuCristo nga mao ang kinatumyan sa pagdayag sa gugma sa Dios ngadto sa katawhan. Ang mga tawong maalamon maoy nagrepresentar sa mga tawo sa nagkalainlaing dapit sa kalibutan nga midawat ni Jesus isip usa ka kahayag nga magdan-ag sa tibuok kalibutan, usa ka kahayag nga walay makapalong.

Kining maong piyesta sa Epipaniya nagpahinumdom kanato sa atong espesyal nga tawag nga mamahimong kahayag sa kalibutan. Kita maoy mamahimong buhing larawan sa atong Ginoo nga mibuntog sa kangitngit pinaagi sa iyang kinabuhi nga puno sa gugma ug paghatag sa kaugalingon. Kitang mga Kristiyano gitawag aron mopaambit sa gugma sa Dios ngadto sa tanan.

Sa kalibutan dunay duha ka pwersa nga kanunay magkaatbang: ang kahakog ug ang pagkamanggihatagon. Si Herodes maoy usa ka hulagway niining pwersa sa pagkahakog. Ang iya lamang kaayohan maoy iyang gilantaw. Ang iya lamang kaugalingon maoy iyang gihunahuna. Kini maoy nagtukmod kaniya sa pagpamatay sa inosenteng kabataan ug ni bisan kinsa nga iyang dudahan nga karibal sa iyang trono. Kon ang pwersa sa kahakog maoy maghari, kagubot ang mahitabo, dunay kangitngit ug kamatayon. Ang mga maalamon maoy hulagway sa pagkamanggihatagon. Nahibalo sila nga ang gahom nga ilang gihuptan gisalig ngadto kanila aron pag-alagad ug pagtabang panginahanglan sa uban. Nakaila sila kinsay adunay labawng gahom nga nagmando sa tanan sa kalibutan. Gusto nilang mailhan ug pasidunggan Siya. Ang ilang mapaubsanong pag-ila sa kamandoan sa Dios maoy nagdasig nila sa pagbiya sa komportable nilang kinabuhi ug pagpangita sa tinubdan sa kahayag. Kon maoy maghari ang pwersa sa pagkamanggihatagon, adunay kalinaw, kalipay, ug kapuno sa kinabuhi.

Solemnidad sa Pagkatawo sa Ginoo

Si propeta Isaias mipahibalo na nga ang bata nga matawo sa Birhen mao ang "Emmanuel" -usa ka ngalan nga nagkahulogan "ang Dios-uban-kanato." (see Is. 7:14). Ang maong ngalan mahimong usa ka pangandoy (Hinaut nga ang Dios uban kanato) o sa usa ka pahayag sa usa ka kamatuoran: "ang Dios uban kanato." Sa duha ka mga kaso, bisan pa niana, ang ngalan nga "Emmanuel" gipasabot lamang nga ang Dios mopakita sa usa ka espesyal nga gugma ug kahingawa alang sa Iyang mga katawhan pinaagi sa pagpanalipod batok sa mga kaaway ug pagbuntog sa mga kaaway, o kadagaya sa mga pabor sa kinabuhi.

Apan sa diha nga ang Mesiyas natawo, ang Dios mihimo sa mas labaw sa mahunahunaan o gilauman ni bisan kinsang Judio. Ang Dios mismo sa Iyang kaugalingon, sa tinuod ug personal nahimong "usa kanila." Kini, sa pagkatinuod, ang labing taas nga matang dili lamang sa pakighiusa apan usab sa pag-ila.

Apan ang pagkatawo sa Anak sa Dios ingon sa usa ka tawo nga adunay usa ka kahulogan ug usa ka mensahe nga labaw sa limitado nga panglantaw sa Pinili nga Katawhan. Ang PAGPAKATAWO may labot sa tibuok nga katawhan. Mahitungod kini sa matag tawo. Kitang tanan makahimo sa pag-ingon nga diha ni Jesus ang Dios nahimong usa kanato. Kini mao ang usa ka dakong timaan sa kadungganan. Kini mao ang usa ka kamatuoran nga nagkahulugan sa kaluwasan, kay "kon ang Dios uban kanato, kinsa pa man ang batok kanato?" (Roma 8:31)

Apan unsay ipasabot niining talagsaon nga hitabo, gawas sa kadungganan ug sa kaluwasan alang sa tanan kanato? Ang PAGPAKATAWO sa Anak sa Diyos usab dunay mga kahulogan o mga mensahe mahitungod sa Dios sa Iyang kaugalingon ug mahitungod kanato. Karon, kita mag-focus sa pipila lang niining "dugang nga mensahe."

Ang pagkatawo sa Anak sa Diyos diha sa groto sa Betlehem naglangkob, una sa tanan, sa usa ka mensahe sa PAGPAUBOS sa bahin sa Dios, usa ka pagkamapaubsanon nga kita dili gayud makasabut sa hingpit. Apan bisan sa atong limitado nga pagsabut niining maong misteryo, igo na kini nga rason sa pagsumpo sa atong pangandoy sa kadungganan ug mga pagpaila sa kalahi-an. Sa atubangan niini nga Dios, nga "mikuha sa dagway sa usa ka ulipon" (Phil 2: 7) sa iyang kaugalingong pagbuot, ang matag pagpadayag sa garbo sa atong bahin nagpakita dili lamang sa pagka-wala mahiuyon, apan hingpit nga kataw-anan.

Apan kini dili mao ang tanan. Sa diha nga siya nahimong tawo, ang Anak sa Dios wala matawo ingon nga usa ka sakop sa usa ka dato o gamhanan nga pamilya. Si Kristo mipili nga matawo ngadto sa usa ka pamilya sa mga kabus nga mga katawhan, sa usa ka lugar nga gigamit nga pasilunganan sa mga mananap, nga walay bisan unsang pagpasayon ug mga pasilidad. Adunay usa ka mensahe sa espesyal nga GUGMA, PAGPAILA ug PAKIGHIUSA sa mga KABUS sa tanan, usa ka mensahe sa paglingkawas gikan sa materyal nga mga butang diin ang mga tawo kanunayng naggapos, ug tungod niini sila kasagaran nga magka-away ug bisan gani sa mopatay. Si Kristo mipili sa mga kabus aron sa pagtudlo kanato sa bili sa napasagdan nga hiyas sa paglingkawas sa mga material nga bahandi.

Ang mahigugmaong pagpakabana, hingpit nga pagpaubos, tibuok nga kalingkawasan gikan sa materyal nga mga butang, panaghiusa uban sa mga labing ubos ug iwit: upat ka mga hiyas, usa ka mensahe - ang "Paskohanong Mensahe." Kini mao ang mensahe nga gitumong ni Jesus sa matag tuig ngadto sa matag usa kanato, sa Simbahan, ug sa tanan nga mga katawhan. Human sa hapit duha ka libo ka tuig nga ang mga tawo nagsaulog sa pagkatawo ni Kristo uban sa mas dako nga kaligdong, makapangutana kita: "Nakakat-on ba kita sa pagtulun-an nga gitudlo kanato niining maong selebrasyon?"

Unang Domingo sa Kwaresma (A)

Naabli ang ilang salabutan ug nakita nila nga hubo diay sila. Mao ni ang unang epekto sa sala ni Adan ug ni Eba sa sugilanon sa pagsugod sa salang panulondon. Si Adan ug si Eba wala na makuntinto sa ilang kinabuhi. Mikaon sila sa bunga sa kahoy sa kahibalo unsay maayo ug unsay dautan, ug niini aduna na silay kahibalo sa dautan. Diha sa kasulatan ang pagkahibalo nagkahulogan og pagkasinati. Si Adan ug si Eba nakasinati sa dautan. Makalilisang kadto. Napuno sila sa kaulawan. Ang pagpili nila sa sala mao ang pagtalikod sa Ginoo sa kinabuhi. Gipili nila ang sukwahi sa kinabuhi. Gipili nila ang kamatayon. Ug ang tanang tawo nag-antos sa resulta sa ilang pagpili. Ang tanang tawo nag-antos sa sala ug ang resulta sa sala mao ang kamatayon.

Nasinati ni nato matag adlaw sa atong kinabuhi, nga ang maayong mga tawo, inosente nga mga tawo, mamatay. Nasinati ni nato samtang ang atong kabataan nadaot tungod sa media, tungod sa mga imoral nga aspeto sa katilingban, tungod sa tanang nagpahimulos kanila. Nasinati ni nato samtang ang kadautan misakmit sa kalipay sa kinabuhi sa mga tawo. Nasinati ni nato samtang kita nag-antos sa resulta sa dautan nga atong nabuhat ug usab sa dautang binuhatan sa uban.

Apan, si San Pablo nagsulti sa mga taga-Roma ug kanato, kay ingon nga pinaagi sa pagkamasupilon sa usa ka tawo daghang nahimong makasasala, pinaagi usab sa pagkamatinumanon sa usa ka tawo daghan ang gihimong matarong sa Dios. Ug unsay gidala ni Jesus nganhi sa kalibutan, ang iyang Grasya, mas labing gamhanan kay sa malimbongong gahom sa sala.

Unang gipakita ni Jesus ang iyang gahom batok sa dautan sa dihang Iyang gibuntog ang dautan ug ang mga yawan-ong tentasyon human sa 40 ka adlaw didto sa kamingawan. Atong makita ang sinugdanan nga petisyon sa Amahan Namo diha sa tubag ni Jesus ngadto sa dautan. Mangita gayud si Jesus sa iyang pagkaon gikan sa Dios ug dili gikan sa kalibutan, ug Iya kitang gitudlo-an sa pagpangayo sa Dios sa atong kalan-on matag adlaw. Si Jesus mangita sa kabubut-on sa Dios ug dili mopalabaw sa iyang kabubut-on ngadto sa Amahan. Ug gitudlo-an kita niya sa pag-ampo, “Moabot ang Imong Gingharian.” Dili siya mo-ambak gikan sa parapet sa Templo aron mapugos sa paglihok ang Amahan. Ug gitudloan kita sa pag-ampo, “Matuman ang imong pagbuot,” dili ang akong kabubut-on, kondili ang imoha, Mahigugmaong Amahan. Ug, sa ikatulong tentasyon, dili masubornohan si Jesus sa mga bahandi sa kalibutan aron magmasinupakon batok sa Amahan,

Natintal kitang tanan sa pagpakasala. Kabahin na kini sa kinabuhi. Apan mahimo kitang mo-asdang batok sa sala. Mabuntog nato ang tentasyon. Sa pipila ka paagi atong nasinati ang matag tentasyon nga gihimo sa panuway ngadto ni Jesus. Buot sa panuway nga mosalig si Jesus sa Iyang kaugalingong gahom inay sa Amahan. Kita usab gitental aron sa pagsalig sa atong kaugalingon kay sa pagsalig sa Dios. Kasagaran sa atong katigulangan midumili sa tentasyon sa paghunahuna nga wala sila magkinahanglan sa Dios. Apan hinuon nahimo silang mga tawo nga dunay lawom nga pag-ampo; nangita sa proteksyon ug gugma, nagpasalamat kaniya sa iyang pagpakaon pinaagi sa daghang paagi.

Dili kita mahimong mahulog sa tentasyon sa paghunahuna nga makahimo kita sa tanan pinaagi sa atong kaugalingon. Kinahanglang mosalig kita sa Dios. Kinahanglang duna kitay pagtuo. Oo, kinahanglang buhaton nato ang pinakamaayo para sa kaugmaon sa atong mga minahal, apan labaw sa tanan mosalig kita sa Dios nga maoy nag-atiman nato. Buhaton nato kutob sa atong mahimo alang sa atong kaugmaon ug sa atong mga minahal, apan sa katapusan magsalig kita sa Ginoo nga mag-atiman nato. Mabuntog nato ang tentasyon sa pagtukmod sa Dios gawas sa atong kinabuhi. Kining tawag sa pagtuo dili gayod sayon. Lisod nga mogahin sa daghang panahon alang sa usa ka tawo sama pananglit sa bata o sa siwasyon sama pananglit sa trabaho ug unya isalig ang kaugmaon ngadto sa Dios ug dili sa kaugalingon. Makadani ang paghunahuna nga wala kita magkinahanglan sa Dios. Gani mao kini ang tentasyon sa mga elemento sa kalibutan nga wala magtuo og Ginoo. Ang gitawag og intellectual elite kanunay mobiaybiay sa mga tawo nga may pagtuo, nakamenos nato nga mituo sa Ginoo ug moingon nga mabulokon ang ilang kinabuhi nga walay Ginoo. Dili kita makatugot niining binuanga. Nasayod kita nga nagkinahanglan ta sa Dios. Dili ta mabuhi kon wala ang Dios. Dili ta magmalipayon kon wala siya. Ug dili ta maangkon ang kinabuhing dayon kon wala siya.

Sama sa ikaduhang tentasyon ni Jesus, mahaylo kita sa pagpugos nga molihok ang Dios kay sa mosalig lamang kaniya sa pag-atiman nato. Wala hinuon ta magbarog sa ngilit sa building aron saw-on ta sa Ginoo sa atong pag-ambak, apan gidula-an ang kinabuhi sa makadaot nga bisyo sama sa bino, sex, drugas ugubanpa ug sayop nga naghunahuna nga mosawo ang Ginoo kon kita mahulog. Maloloy-on ang Dios, apan siya usab makiangayon. Mosalig kita sa Dios, apan sa gisulti ni Jesus ngadto sa panuway, dili nato sulayon ang Dios. Dili ta magpatental sa pagpuyog kinabuhi nga anaa sa ngilit sa way katapusan kamatayon.

Ug sama ni Jesus, makigbisog batok sa tentasyon nga mapalit sa kalibutan. Daghang mga tawo nga nagbaligya sa ilang kalag tungod sa bahandi ug gahom. Ang yawa nagdani nato sa pag-apil niadtong nagbuhat og dautan, sa pagtabon sa atong konsiyensiya, ug pag-ani og dili maisip nga gidaghanon sa salapi Daghan ang makwarta pinaagi sa pagpalusot og mga kontrabando, daghang masapi pinaagi sa pagpanikas sa negosyo, daghang masapi sa pagpamaligya og ginadiling drugas. Apan dili gyud unta nato ibaligya ang atong kalag ngadto sa panuway. Nabuhi kita tungod sa Usa ug Usa lamang. Nabuhi kita alang sa atong Langitnong Amahan, dili alang sa atong kaugalingon. Ang tumong sa atong kinabuhi dili aron makatigom og daghang katigayonan. Ang tumong sa atong kinabuhi mao ang pagpuyo alang sa Dios. Gipalit kita sa Ginoo alang sa iyang Gingharian, dili nato ibaligya ang atong kalag ngadto sa panuway.

Sa katapusan mibiya si Satanas ni Jesus, ug ang mga anghel miatiman kaniya. Dunay mga anghel dinhi. Dili lang ang atong mga kabataan, apan tinuod nga espirituhanong mga linalang. Pila ka buok ang ania karon? Pila ka buok ang anaa sa atong mga panimalay? Ang mga anghel mao ang atong tigpanalipod ug atong espirituhanong caregivers. Moatiman usab sila kanato samtang makighiusa kita sa Ginoo sa pagpakig-away sa mga dautan. Mga sundalo kita diha sa gubat sa Ginoo batok sa gahom sa panuway. Wala ta mag-inusara, ang Ginoo nag-uban kanato.

Pangayoon nato karon sa Ginoo nga panalipdan kita batok sa mga tentasyon sa kalibutan, ayaw kami itugyan sa panulay, luwasa kami sa dautan, sa dautan nga ania kanamo. Ug mosalig kita sa Dios kay nasayod kita nga iya kitang gihigugma, ug gipalit kita sa pinakadako kaayong bili! (1 Cor 6:20).

IKAWALO NGA DOMINGO SA ORDINARYONG PANAHON (A)

Ang naghinubra nga pagpangita sa materyal nga mga butang mao kanunay nagtental sa mga tawo. 

Kadtong matental niini mawad-an sa ilang dignidad ug mamahimong ulipon sa mismong mga butang nga mao untay magsilbi kanila.  Kita nga nahimutang karon sa katilingban nga nagpasulabi sa pagkonsumo, kanunay gidani sa mga commercial nga nagpakusog sa pangandoy alang sa mga materyal nga butang.  Ang pipila kanato hilabihan ang pagpakabana sa mga materyal nga panginahanglan nga mahisama na kini og maoy atong tumong sa pagpakabuhi ning kalibutana.  Mao kini ang nagpadayong hagit sa atong pagtuo sa Ginoo nga nahigugma ug nag-atiman kanato ug sa atong mga panginahanglan.

Mipasidaan si Jesus kanato bahin niini: “Walay mahimong ulipon sa duha ka agalon… Dili kamo makapaulipon sa Dios ug sa salapi!” (Mat 6:24).  Alang kanatong tanan karon si Jesus miingon, “Ayaw kamo kabalaka…”  Ang iyang mga pulong dili aron paghimo nato nga magtinapulan ug mapasagaron apan usa kini ka pagdapit ngadto sa pagkamasaligon.  Usa kini ka pagsusi kon unsa man gyud ang hatagan nato sa hustong priority.  Kitang mga kristiyanos mag-atiman sa mga materyal nga panginahanglan alang sa atong kaugalingon ug sa atong isigkatawo, ilabina niadtong gitugyan ubos sa atong responsibilidad.  Gikinahanglan kini kay ang kalibutan gitugyan sa atong pag-atiman ug alang sa atong mga panginahanglan. 

Apan mipahinumdon si Jesus kanato nga atong ipahiluna ang pag-atiman sa atong mga panginahanglan subay sa panglantaw sa Gingharian sa Dios nga maoy labaw sa tanan natong mga paninguha.  Ang tanang butang maoy mga kahimanan sa pagtukod ug pagpalambo sa maong Gingharian.  Ang atong mga paningkamot alang sa atong panginahanglan atong isalig ngadto sa Amahan, diha sa kasiguroan nga Siya nga naghatag sa kinabuhi nag-atiman sa tanan niyang mga binuhat ug naghatag sa mga gikinahanglan.  Ang mga bersikulo 26 ngadto sa 29 sa Ebanghelyo karong Domingoha maoy matahom nga paghulagway sa pag-atiman sa Dios sa tanan niyang mga binuhat, bisan sa kamubo sa panahon sa ilang kinabuhi, ug bisan ubos lang ang ilang bili kay sa tawo.

Ang atong pagsalig ngadto sa Dios maoy magpalingkawas kanato sa mga kabalaka nga nakahasol sa kinabuhi sa mga walay pagtuo.  Ang pagsalig sa kamanggihatagon sa Ginoo maoy maghimo kanatong makapahimulos sa kagawasan isip Iyang mga anak.

Ang Santos nga Banay ni Jesus, Maria ug Jose (A)

Ang pamilya usa gayud ka kabahin sa atong pagkatawo. Usa kini ka tawhanong institusyon nga gipanalipdan sa tanang matang sa relihiyon ug sa bisan unsang kultura. Ang pamilya usa ka tinubdan sa kusog ug kalipay ni bisan kinsang tawhana. Mao nga ang usa sa mga lig-ong tawhanong institusyon sa kasaysayan sa tawo mao gayod ang pamilya. Apan, ang gipadayag sa pagpasidungog nato sa sagrada familia mao ang pagpanginlabot sa Dios diha sa pamilya. Mao nga ang pamilya dili lamang usa ka tawhanong institusyon, kondili duna kini talagsaong kalidad sumala sa atong pagtuo. Mao nga dili nato ikatingala nga ang pamilya ni Jesus, Maria ug Jose sama ra usab sa mga normal nga pamilya sa ilang panahon. Apan gumikan sa kasinatian sa pagtuo kita nasayod nga kining pamilyaha ug ang uban pa nga pamilya anaa sa mga kamut sa Ginoo. Ang Ginoo nanginlabot gikan pa sa sinugdanan hangtod sa katapusan sa gitawag natog kinabuhi sa pamilya (family life). Diha sa ebanghelyo karong Domingoha (Mt. 2:13-15,19-23) atong nakaplagan ang batang Jesus nga nahimutang sa tinuod nga peligro. Si Herodes adunay dautang plano batok niining bataa.

Ang pagpanalipod sa matag bata maoy katungdanan sa matag pamilya. Kon ikaw usa ka ginikanan nga anaa sa hustong pangisip dili nimo tugotan nga mahimutang sa peligro ang imong anak. Ang kinaiya (instinct) sa usa ka ginikanan mao ang pagpanalipod sa bata. Mao nga usa gayud ka dakong eskandalo ug dili nato ma-imagine ang mga news report bahin sa mga ginikanan nga nagdagmal o nagpasakit sa ilang mga bata, miunay pagpanamastamas sa ilang mga bata, ug mipatay sa ilang mga anak tungod sa pagkaulipon nila sa drugas o sa mga bisyo. Nagsupak kini bisan sa natural instinct sa pagkaginikanan nga mao ang pagpanalipod sa kinabuhi ug pagpanalipod sa mga kabataan labi na sa ilang kaugalingong mga anak tungod kay kining mga bataa naggikan man nila. Sila maoy nahimong agianan sa kinabuhi niining mga bataa. Silay tag-iya niining mga bataa, ang extension sa ilang kinabuhi.

Sa ebanghelyo karon atong makaplagan ang pagpakabana sa pagpanalipod sa batang Jesus. Ug mao kini ang gihimo ni Jose. Iyang girisgo ang iyang kinabuhi sa pagpanalipod sa bata ug sa inahan nga si Maria. Miadto siya sa Ehipto aron tagoan ang inahan ug anak. Pero sa maong estorya dili lang ang instinct sa pagkaamahan ni Jose, sama sa atong makita diha sa mga ginikanan, maoy hinungdan sa gibuhat ni Jose. Ang Dios maoy miduaw ni Jose pinaagi sa damgo. Pinaagi sa anghel gisugo sa Dios si Jose, gisugo sa pagbangon ug pagdala sa bata ug sa inahan ngadto sa Ehipto kay namiligro ang kinabuhi sa bata. Kinsa ang nagsugo ni Jose sa pagpanalipod sa bata? Ang Dios. Mao nga misunod si Jose ug miadto sila sa Ehipto ug mipuyo didto. Unya pinaagi na usab sa damgo gipahibalo sa Dios si Jose nga wala nay peligro ug mahimo na silang mopauli sa Israel. Sugo sa Ginoo nga mopauli sila sa Israel ug mituman si Jose. Iyang gidala ang inahan ug anak balik sa Israel. Apan pag-abot nila sa Israel lain na usab nga kakuyaw ang anaa didto tungod sa nagmando niadtong dapita mao nga gisugo sila sa Ginoo nga adto mopuyo sa Nazareth sa lalawigan sa Galilea. Bisan ang lugar asa sila mopuyo diin adto magtubo ang bata gipaniguro ni Jose nga ikahatag sa bata. Apan dili lang ni tungod sa iyang pagkaamahan, kondili nanginlabot ang Dios. Si Jose gidapit sa Dios sa pag-participate sa iyang maamomahong paghigugma sa bata.

Kinsay dunay labaw nga pagpakabana sa pamilya? Ang Dios. Kinsa ang buot manalipod sa matag bata? Ang Dios. Sama ni Jose, Maria ug Jesus, ang mga ginikanan ug mga anak gidapit nga motugot sa Dios sa pagpanginlabot sa ilang kinabuhi. Sa pagpaminaw sa pulong sa Dios. Ang piyesta sa sagrada familia nag-awhag kanato sa pagdawat pagbalik sa influence sa Dios diha sa kinabuhi sa pamilya. Ang pulong sa Dios dili usa ka pagpakgang sa atong mga plano. Ang buhat sa Dios dili maghatag natog kapakyasan o katalagman. Ang tuyo sa pagpanginlabot sa Dios sa matag pamilya alang sa pagpanalipod sa kinabuhi, sa pagbantay sa dignidad sa matag pamilya. Mao kini ang mensahe nga angay natong pamalandongan niining piyesta sa balaang pamilya. Ang pamilya ni Jose, Maria ug Jesus gitawag og balaan (santos/holy) tungod kay ilang gitugotan ang Dios nga moporma sa ilang kinabuhi. Ilang gitugotan ang Dios nga mogiya nila. Ilang gitugotan ang Dios nga maoy mag-una sa ilang kinabuhi. Aron nga bisan unsay ilang buhaton nagagikan sa lamdag sa Dios. Ug ang protection nga ilang gihatag sa usag-usa, mao mismo ang protective nga gugma sa Dios nga gipadayag sa usag-usa pinaagi sa mapalandongon ug maisugong mga ginikanan. Mao kini ang atong papel, nga mahimong mapamalandongon sa lamdag ug buhat sa Dios ug maisugon nga mosunod sa Dios aron ang atong mga pamilya mapanalipdan.

Sa atong pagtak-op niining tuiga karon, mahimo unta kitang committed sa family life. Kon gusto natong panalipdan ang pamilya, pasudla ang Dios. Ayaw hinginli ang Dios kay ang pamilya naggikan sa Dios. Kinsay makapanalipod sa pamilya labaw sa Dios? Kinsay makagiya sa pamilya labaw sa Dios? Mao nga, paapila ang Dios diha sa pamilya aron dunay tinuod nga protection, kalambo-an, ug kahiusahan.

Ika-tulong Dominggo sa Adbiyento (A)

Dihay usa ka sorbetero nga nahimong paborito sa mga bata tungod sa iyang lami nga ice cream. Pero labaw pa niini mao ang iyang pagkamadasigon, maayo siyang mo-entertain sa iyang mga suki nga mga bata. Usa ka higayon iyang giingnan ang mga bata, “Majikero ra ba ko. Pwede nakong buhaton bisan unsay inyong gusto!” Miingon ang mga bata, “Sige, pag-majic og daghang ice cream kanang di mahurot!” Nasubo ang sorberto, pero sa usa ka pagpamilok mitungha ang daghang ice cream ug nahanaw ang sorbetero. Nalipay ang mga bata. Ilang nalimtan ang sorbetero. Pero paglabay sa pila ka adlaw naguol ra gihapon sila. Murag duna gyuy kulang. Hangtod nga usa niana ka adlaw duna silay nakit-ang hamtong nga lalaki nga nagpungko daplin sa kalsada. Ilang giduol ug gipangutana, “Nganong nagmasulub-on man ka? Unsay imong ngalan?” Ang lalaki dihay gikuha sa iyang bulsa, usa ka gamay nga “bell” ug iya kining gibagting. Nalipay pag-ayo ang mga bata kay nahibalik ang sorbetero. Ug nasabtan nila nga dili diay ice cream maoy makalipay nila kondili ang sorbetero. Sa pasko, si Jesus sama usab niadtong sorbetero. Nagtuo ta nga ang ice cream maoy makalipay nato sa pasko. Lamian nga noche buena, bag-ong sapatos ug sinina, mga regalo, Christmas party, decoration... Pero kining tanan sama sa ice cream matunaw ra usab. Ang tinuod nga makahatag og kalipay mao si Jesus. Siya ang hinungdan sa atong pagsaulog. Nagpasko ta kay ang Dios nahigugma nato pag-ayo ug iyang gipadala ang iyang bugtong Anak aron maluwas ta sa kaulipnan sa sala. Subo nga palandongon nga daghan ang nalimot Niya ug tua ang atensyon sa ice cream.

Niining ikatulo nga Domiggo sa adbiyento ang antipona sa pagsugod sa santos nga Misa mao kini: Gaudete in Domino semper! Rejoice in the Lord always! Paglipay kamo kanunay diha sa Ginoo! Gitawag kining adlawa og “Gaudete Sunday” o “Domingo sa Kalipay” aron agnihon ang katawhan nga magpabiling malipayon sa ilang pagpaabut sa Dios.

Sa panahon sa adbiyento, ang pari magsul-ob og violet nga vestments aron pagpakita nga kini ang panahon sa paghinulsol. Apan niining ikatulo nga Domingo sa adbiyento, ang pari magsul-ob og “rose vestments” aron sa pagpadayag nga diha sa paghinulsol ang mga tawo angay nga magpabiling mahinangpon tungod kay nagkaduol na ang kaluwasan nga gidala sa Dios.

Inig-abot sa pasko magsadya kita kay ang Ginoo miabot na. Joy to the world the Lord has come. Ang atong kalipay nagpunting ngadto ni Jesus. Pero dunay pipila ka tawo nga dili na bation og kahinam sa nagsingabot nga Pasko. Para nila unsa may nakaayo sa pasko kon kita nagpabiling pobre, may balatian, o guba ang kasingkasing. Tungod sa panghunahuna nga ang Pasko para lang sa kwartahan, maayog panglawas, o sa may nagmahal. Murag gikalimtan na lang nga ang Pasko alang sa mga ubos ug alaot nga gianhi sa Ginoo aron luwason.

Sama ni Juan diha sa ebanghelyo nag-antos usab kita ug nakasinati kalisod nga para nato murag dili gyud angay ikalipay. Maglibog ta, unsaon man nato paglipay diha sa Ginoo kon ang atong gibati mao ang kaguol sa kahimtang sa atong kinabuhi. Ang tubag sa mga pangutana ni Juan alang usab kanato. Kinahanglan makakat-on kita pag-ila nga ang Ginoo maoy nagalihok. Siya nagbuhat sa iyang misyon, apan dili gyud sama kanunay sa atong gipaabot. Kon ato lang ablihan ang atong kasingkasing ug mga mata ngadto sa unsay gibuhat sa Ginoo, atong makaplagan ang mas lawom nga katarungan sa paglipay. Ang pagkakaplag og kalipay bisan taliwala sa pag-antos nagkinahanglan og pagtuo ug pagpailob. Diha sa ikaduhang pagbasa, si Santiago nagsulti mahitungod sa pagpailob sa usa ka mag-uuma. Sama sa mag-uuma mapailubon kitang maghulat sa pag-abot sa Ginoo, kay sigurado gyud nga siya moabot, dili lang niining panahon sa adbiyento o sa panahon sa pasko kondili sa matag higayon sa atong kinabuhi.

Kon atong nasinati ang kangitngit o gibati nato ang pagkabilanggo sa atong pagpakigbisog sa panginabuhi matag adlaw, kinahanglang mas palawoman nato ang atong panglantaw aron makaplagan nato ang kalipay diha sa Ginoo. Atong sundon ang panig-ingnan ni San Juan nga nagpaubos aron molabaw si Jesus. Sa ato pa, atong ipaubos ang atong kaugalingon aron si Cristo maoy mopatigbabaw sa atong kinabuhi ug magka-anam kita’g kausab ngadto sa pagkahisama kaniya. Kini mao ang tinuod nga kalipay. Kon kini ang mahitabo dili lang ang atong kaugalingon maoy magsadya, kondili mamahimo kitang tinubdan sa kalipay ngadto sa uban.

Unang Domingo sa Adbiyento (A)

Karon mao ang sinugdanan sa bag-o na usab nga tuig sa Liturgical Calendar sa atong simbahan. Kini maoy gitawag og adbiyento diin adunay upat ka Dominggo sa dili pa moabot ang Pasko. Ang pulong Adbiyento naggikan sa Latin nga adventus, nga nagkahulugan og “coming” o “arrival” sa ato pa pag-anhi o pag-abot.

Apan alang sa kadaghanan dili lang kini madiskita-an o matagad tungod kay ang Pasko na man maoy gihuna-huna sa mga tawo. Ilabi na ang mga dayan-dayan sa pasko nga ato nang makit-an nga usahay maoy makalingla o makabalda sa atong kaugalingon ug dili na nato tagdon kon unsay angayng buhaton sa panahon sa adbiyento.

Ang Adbiyento maoy panahon sa pag-andam sa kaugalingon (interior preparation) sa atong paghandom sa unang pag-anhi sa Ginoo didto sa Bethlehem 2000 ka tuig na ang milabay. Mao usab kini ang panahon sa pagpaabot sa ikaduhang pag-anhi ni Cristo isip Hari ug Maghuhukom sa katapusan sa panahon. Ang adbiyento nagpahinumdom kanato sa kanunayng paghuna-huna sa pag-anhi ni Cristo. Kinahanglang atong puy-an ang atong inadlaw-adlawng kinabuhi isip pagpangandam sa atong paghimamat sa Ginoo sa iyang pag-abot - pwede nga sa ikaduha niyang pag-anhi o sa atong tagsa-tagsa ka kamatayon.  Kining duha wala nato mahabalo-i kon kanus-a o sa unsang paagi moabot.

Sa Ebanghelyo karon, si Jesus nag-aghat kanato sa pagtukaw ug pag-andam alang sa iyang pag-anhi. Kinahanglang espirituhanon kitang magtukaw ug mag-andam sa tanang panahon. Wala kita mahibalo kanus-a kita mamatay, wala kita mahibalo kon kanus-a mobalik ang Ginoo, apan mahitabo kini sa bisan unsang takna o panahon. Ang labing maayong paagi sa pag-andam alang niini mao ang pagpuyo sa atong karon sa labing maayong paagi.

ENRICHING VOCATION AND BUILDING COMMUNITY OF FAITH IN THE HEART OF MARY

St. Maximilian Kolbe

We do not have the benefit of having a child in our midst today, but at least we have been a little child a decade or few decades or even many decades ago.

So we will have to use our imaginations. Do not imagine an older child, already too much like an adult. Imagine a 3 year old.  A child who is not in his selfishness, but in his sincerity, in the complete trust he places in his parents. These values of unselfishness, sincerity and trust can be considered as requirements to preserve harmonious relationships among members of a certain community or the building up of a Christian community.

But as we grow older along the way we learn to mistrust others maybe through our experience of betrayal of a friend or unfaithfulness of a loved one.  Negative experiences (shall we say?) may have taught us how to protect the self, to preserve the self, or to advance the self even to the point that other people have already suffered from the consequences of our selfish and misguided actions.

These things break our hearts, they make us frown and they draw wrinkles on our faces and make us old.

Jesus said to his disciples “...become like children.”

The Lord doesn’t want of us to think that we are too old, too wounded, too limited, too whatever.

Our father has great plans for us. He has a future full of hope laid out for us.   Now it’s up to us to run into that future with all the confidence of a little child.

This childlike trust and confidence may have moved St. Maximilian Kolbe to offer his life in exchange for the release of a married man with children.  St. Maximilian a Franciscan Conv. was the founder of the Militia Immaculata (Army of the Immaculate).  His devotion to Mary and deep faith in God could be the strong foundation that moved him not to look only for the self but to make the self an offering for the love of God and fellow human beings.

 
As priests and seminarians formed in this heart of the diocese dedicated to the Immaculate Heart of Mary, may we always keep a heart full of trust in God and offer ourselves that others may live.  May God bless us all!

Domingo sa Pentekostes

Haguros sa hangin o mga dila sa kalayo didto sa balay nga gitigoman ni Maria ug sa mga apostoles.  Gisaysay kini ni San Lukas ug mao ang mga timailhan sa Espiritu Santo.  Ang Espiritu Santo maoy nagpuno kanila ug nagdasig nila nga mosulti.  Mikunsad ang Espiritu Santo ngadto kanila ug ikan niadtong adlawa natukod diha kanila ang usa ka katlingban.  Mao kadto ang pagkahimugso sa Simbahan.

Ang dagkong mga buhat sa Dios lihok sa Espiritu Santo dinhi sa atong kinabuhi ug sa atong kasaysayan.  Ang kabuhatan, ang pagpakatawo sa Dios, Ang pagkahimugso sa Simbahan, ang pagbalik ni Jesus nganhi mga dagkong pagpanginlabot sa Dios nga naghulma sa kasaysayan sa tibuok uniberso.  Diha sa Espiritu ang Simbahan nagsangyaw mahitungod sa Dios nga maoy Magbubuhat sa tanang butang, ug no JesuCristo nga namatay, nabanhaw, misaka sa langit ug mobalik nganhi.

Sa atong pagsaulog sa Pentekostes niining tuiga ang Espiritu Santo buot mobag-o sa Iyang kinabuhi dinhi sulod kanato.  Buot siyang maghatag kanato sa gasa sa pagsangyaw aron ang atong isigkatawo makadungog bahin ni Cristo diha sa atong mga pulong ug makakita Kaniya diha sa atong mga buhat.  Bisan subo pamalandongon kon unsa kakulang ang atong pagsaksi, magsaulog gihapon kita karon sa Espiritu nga mipakita sa kinabuhi ni Cristo diha ug pinaagi kanato.  Iya na kining gihimo sa duha na ka libo ka katuigan bisan sa pagpakasala sa tawo ug kakulang sa pagpakabana, ug magpadayon gihapon Siya sa paghimo niini diha sa atong tagsa-tagsa ka kinabuhi.

Paghigugma Sama Ni Cristo

     Dili sama nato, ang tibuok kinabuhi ni Cristo kinabuhi sa GUGMA, ang gugma nga sama sa Dios Amahan nga miabot sa iyang kinatas-ang pagpakita didto sa krus sa dihang siya namatay tungod ug alang kanatong tanan.

     Ngadto sa iyang mga sumusunod--kita--misugo siya: "Paghigugmaay kamo ingon nga ako nahigugma kaninyo."  Ang ato diayng gugma alang sa atong isigkaingon kinahanglang tininuod ug sama sa kang Cristo nga nagagikan sa Amahan, walay sukod, walay kondisyon, tibuok, ug andam sa pagsakripisyo.  Kay walay molabaw pa sa paghigugma nga ikahatag sa usa ka higala nga nga mao pagpakamatay alang kaniya.  Kining matanga sa gugma naghiusa nato ngadto sa Dios ug--pinaagi ni Jesus--ngadto sa atong isigkatawo.

      Kining matanga sa gugma ang mamunga og kaluoy, pagpasaylo, oagtahod, paghiusa, kalipay, ug kalinaw.  Matag usa kanato nahibalo unsa kalisod ang paghigugma og ingon niini sa tanang panahon.

      Diha sa makanunayong pagpaningkamot kutob sa atong mahimo aron pagsalikway sa pagsiguro sa kaugalingon, kayugot, ug kahakog pinaagi sa atong mahigugmaong batasan, mga pulong, ug mga buhat, motubo kita diha sa kahimatngon nga adunay matahom nga binuhat dinhi nato pinaagi sa grasya sa Dios.  Kita mga bag-ong tawo, binuhat sumala sa dagway sa Dios, salamat sa gilansang ug nabanhawng Cristo.

     Ug ang atong mga binuhatan maoy mamahimong buhing saksi sa makaylapong epekto sa pagkabanhaw ni Cristo.  Pinaagi sa atong "pagkabag-o sa kinabuhi" nga gidala ni Jesus dili usa lamang ka tinumotumo nga estorya o pangandoy lang kondili usa ka kamatuoran.  Ato usab nga makita nga ang pagkabanhaw dili lamang usa ka panghitabo nga milabay na, apan usa ka makanunayong gamhanang presensiya nga nagbag-o sa matag tawo sa iyang kahiladman nga naghatag og kausaban gikan sa huyang nga makasasala ngadto sa lig-ong anak sa Dios nga mipuyo sa iyang sugo sa paghigugmaay sa usag-usa.

Usa Diha ni Cristo ug Uban ni Cristo

Kon ang politiko pa maoy nag-ingon, “Kon wala ako, wala kamoy mahimo” dili gyud katuohan ug sama ra nga kita iyang giilad.  Apan kon si Jesus maoy moingon niini, dili gyud nato ikalimod nga kini maoy labing tinuod.  Diha sa atong espirituhanong kinabuhi nagasalig gyud kita ni Jesus.  Sama nga ang Dios maoy tuburan sa grasya, an atong Ginoong JesuCristo mao ang bugtong agianan nga pinaagi kaniya atong madawat ang diosnong grasya.  Sama nga wala kitay laing tinubdan sa kinabuhi gawas sa Magbubuhat, wala usab kitay laing agianan paingon Kaniya gawas ni Cristo, ang bugtong Manluluwas sa katawhan.  Siya lamang ang bugtong nga Tigpataliwala.  Ang uban pa nga mga agianan sa grasya nga atong nahibaw-an—ang Simbahan, ang mga Sacramento, ang Bibliya, pag-ampo… kining tanang ikaduha lang nga agianan.  Nahimo kini silang mapulasnon ug epektibo gumikan ni Cristo.  Gikan kini Kaniya ug nagpaingon Kaniya.  Makaambit kita sa kinabuhing Diosnon pinaagi sa atong pagkahiusa ni Jesus.  Kining maong pagkahiusa nagsugod diha sa bunyag, kanus-a nahimo kitang kabahin Kaniya – sakop sa iyang Lawas, ang sinugdanan sa atong pagpahimulos sa mga bunga sa iyang kasakit, kamatayon, ug pagkabanhaw.  Ang pagpakighiusa ni Jesus kanato maoy hinungdan sa iyang pag-antos ug kamatayon.  Ang atong pagpakighiusa kaniya maghatag kanatog kalipay ug kaluwasan.  Kini ang kahulugan sa atong pagka-sanga sa mabungahong paras nga mao si Jesus.

Apan ang atong pagkahiusa ni Jesus mahimong mabugto tungod sa atong kahuyangan.  Mabugto kini kon kita makasala.  Dili gyud kini angayng mahitabo.  Mao nga ang kanunay gyud natong tumong dili lamang ang pagpabilin sa atong kahiusahan, kondili ang pagpatubo niini, kay ang maong pagkahiusa wala magpundo, hinuon kanunay kining nagalihok ug buhi.  Siya ania Kanato, ug kita anaa Kaniya.  Kining maong pagkahiusa nagsukad diha sa tinuoray nga pag-ila ug pagdawat nga gipalambo sa paghigugma.  Ang pag-amping ug pagpatubo sa atong pagkahiusa sa atong Ginoong JesuCristo mahitabo lamang kon kita nagtuman sa iyang mga sugo.  Ug makabunga kitag daghang mga bunga sa bag-ong kinabuhi nga gisugdan ni Jesus sa iyang pagkabanhaw, ilabi na ang mga bunga sa kalinaw, ug tinuod nga nga paghigugma sa isigkatawo nga gipakita dili sa mga pulong lamang kondili sa mga buhat.  Ug atong maangkon ang presensiya sa Espiritu Santo dinhi nato, sama sa nahitabo sa mga apostoles, ug padayon natong masinati dinhi sa atong tagsa-tagsa ka kaugalingon sa realidad ug gahom sa kang Cristo nga Pagkabanhaw.

Domingo sa Maayong Magbalantay; Ika-49 nga World Day of Prayer for Vocations

     Karon mao ang Domingo sa Maayong Magbalantay ug adlaw usab sa pag-ampo alang sa Bokasyon.  Duha ka hulagway ang angay natong pamalandongan karon, ang Maayong Magbalantay ug ang mga anak sa Dios.  Mipahimug-at si Jesus diha sa Ebanghelyo sa pagsakripisyo sa kaugalingon isip maayong magbalantay nga andam magpakamatay alang sa iyang mga karnero.  Ug iya kining gitandi sa mga sinuholan lamang.  Ang kasulatan nagpadayag kanato sa dili kasarangang gugma sa Dios nga makita diha ni Jesus sa dagway sa Maayong Magbalantay.  Ang Maayong Magbalantay mao na tingali ang pinakapaborito sa mga karaang hulagway ni Jesus sa mga Kristiyanos sukad kaniadto.  Mao kini ang daling masabtan sa mga tawo sa maong panahon.

     Si Jesus migamit sa hulagway sa magbalantay gikan sa ordinaryo nga kasinatian niadtong panahona ug mitawag siya sa iyang kaugalingon nga Maayong Magbalantay.  Niadtong panahona ang magbalantay adunay suod nga relasyon sa usa ka gamay nga panon.  Ang Magbalantay maoy mogiya kanila matag adlaw ngadto sa sibsibanan ug iyang gigahin ang tanan niyang panahon alang kanila.  Personal siya nga nag-atiman nila ug si Jesus miingon nga duna siyay lawom nga kaakohan ug responsibilidad ngadto sa iyang kaugalingong mga karnero.  Nagpakabana siya sa iyang karnero ug mao nga sila nakagusto kaniya.  Ang matag maayong magbalantay nakaila sa matag usa sa iyang karnero sa ngalan ug nahibalo siya nga ang iyang karnero nakaila usab kaniya.  Adunay pagsinabtanay tali kanila, usa ka kadugtungan sa gugma ug suod nga pagkailhanay ug ang karnero miila sa iyang magbalantay.  Sa panahon nga mawala sila, mangita siya kanila ug kuguson sila sa iyang mga bukton ug dad-on pagbalik sa panon.  Usa sa mga karaan nga hulagway ni Jesus diha sa Roman catacombs nagpakita nga nagsapnay Siya diha sa iyang mga bukton sa samaran nga karnero.  Usa kini ka pagpakita sa gugma nga makapatandog gayud sa kinahiladman sa atong pagbati.  Sa katapusan ang maayong magbalantay morisgo sa iyang kinabuhi aron pagpanalipod sa iyang mga karnero gikan sa tanang kadautan.  Sa samang paagi, aduna kitay Dios nga andam sa pagpakamatay alang sa iyang katawhan ug si Jesus mipahimug-at nga ang iyang kamatayon maoy buhing pagmatuod sa iyang pagsakripisyo sa iyang kaugalingon tungod ug alang sa iyang gihigugma.  Kini maoy pruyba nga si Jesus tinuod gayud nga Maayong Magbalantay.

     Sa atong pagsaulog sa Domingo sa Maayong Magbalantay sa mga Karnero, atong pangayuon sa Ginoo nga mamahimo kitang iyang mga maayong karnero, andam sa pagpaminaw sa iyang tingog, ug magsunod sa iyang panig-ingnan sa gugma nga magtugyan sa kaugalingon.  Ang Ginoo sa kaluoy nagsaad nga iyang pangitaon ug usahon ang iyang mga karnero ug dad-on pagbalik ngadto sa maayong sibsibanan.  Kini ang panahon nga mag-ampo kita alang sa tanan natong mga magbalantay diha sa Simbahan ug katilingban nga gihatagan sa katungdanan sa pag-atiman sa uban.  Si Jesus maoy atong modelo niini.  Si Jesus ang Maayong Magbalantay mao ang Dalan, ang Kamatuoran ug ang Kinabuhi.

     Domingo usab karon sa bokasyon diin kita gidapit sa pag-ampo alang sa daghan ug maayong bokasyon sa pagpadayon sa buhat sa Magbalantay sa mga karnero.  Ang bokasyon responsibilidad sa Kristohanong pamilya.  Aron paglambo sa bokasyon, ang pamilya kinahanglang mopalambo sa Kristohanong kinabuhi.  Ang pamilya kinahanglang magpuyo sa pagtuo ni Cristo matag adlaw diha panaghiusa ug pag-ampo.  Karong adlawa mag-ampo kita alang sa bokasyon sa pagkapari ug sa kinabuhing pagkarehiyoso, nga daghan ang madasig sa pagpakita sa ilang tinuod nga paghigugma, ngadto sa pagsakripisyo sa mga makadani nga mga butang aron mahimong mga pari ni Cristo, ngadto sa pagsunod kaniya diha sa relihiyosong kinabuhi.

Tinuod nga Paghinulsol

     Human mabuntog si Satanas, ang tinubdan sa tanang sala ug ang linugdangan nga sakit ug kamatayon, ang Nabanhaw nga Manunubos mihatag og mando ngadto sa iyang mga tinun-an.  Sila maoy mopalanog sa mensahe ngadto sa tanan nga ang tawo nakasala ug nagkinahanglan sa kalooy sa Dios.  Gikaloy-an kita sa Dios pinaagi sa Iyang Bugtong Anak nga namatay ug nabanhaw alang sa atong mga sala ug mao ang Buhing Pan alang kanato diha sa Eyukaristiya.  Nan, adunay panginahanglan sa tinuod nga kabag-ohan sa kaugalingon, usa ka sinsero nga paghinulsol, usa ka kausaban sa kinabuhi.

      Kini mao ang mensahe nga bisan hangtod karon kinahanglang molanog sa tanang suok sa kalibutan.  Niining panahon nga ang kadaghanan wala nay kahimatngon sa sala ug daghan ang nagpatuyang sa kaugalingon.  Nagkatap ang mga malaw-ay nga mga basahon ug mga salida diin ang tawhanong kailibgon sa tawo maoy gipahimuslan.  Walay nagtagad sa mga agulo sa mga nanginahanglan, mga sinalikway sa katilingban ug mga dinaugdaog.  Kanunay anaa sa mga balita ang nagkalainlaing krimin, pagpanglugos, pagpamatay, pagpanulis, pagpanglimbong, ug inhustisya.  Dili na ba lang nato panumbalingon ang tawag sa atong Manunubos alang sa tinud-anay nga paghinulsol diha sa kinahiladman sa kaugalingon?

     Sama sa polusyon sa hangin nga wala mahibaw-i nga hinayhinayng nakadaot sa mga tawo, ang panuway sa matag adlaw mosulod sa kinabuhi nga halos dili mabantayan apan maoy makatuok sa kalag.  Ang konsensya makubalan, ang pamatasan magpatuyang, ang kasingkasing mag-anam kagahi.  Adunay gyuy dakong panginhanglan sa kanunayng pag-usisa sa kaugalingon ug pagpamalandong kon ang espirituhanong kinabuhi wala ba maluya, ug ang mga maayong prinsipyo wala ba mabanlas tungod sa grabing korapsyon.  Ang pagdangop ngadto sa Espiritu nga gisaad sa Manunubos maoy makatabang sa usa ka kristiyano nga iyang mailhan ang iyang mga kahuyang ug makakaplag sa hustong sulban ug kanunayng magtubo sa pagkasama ni Cristo nga nagsugod diha sa bunyag.  Milatas si Cristo sa misteryo paskuwal alang sa matag usa kanato.  Nakahatag kini Kaniya sa labihang kasakit.  Mawala na lang ba kini kapuslanan?  Dili, kon ang matag kristiyano sa matag karon ug unya maningkamot sa pagsusi sa kaugalingon kon nagsubay pa ba siya sa dalan sa Ginoo.  Kon moduol kita sa doctor aron malikayan ang makamatay nga sakit, mao usab ang atong buhaton alang sa atong espirituhanon kabaskog nga ang iyang gipadulngan mao ang kinabuhing walay katapusan.

Domingo sa Diosnong Kalooy

Karong Dominggoha mao ang Dominggo sa Diosnong Kalooy.  Sulod sa pipila na ka tuig daghan na ang nagdebosyon sa Diosnong Kalooy o Divine Mercy.  Ang kalooy dili usa ka bag-ong konsepto sa Simbahan, apan niining nagkabag-o nga panahon kinahanglang hatagan kini og gibug-aton dinha sa modernong kultura.  Diha sa mga gisulat sa diary ni Sta. Faustina, ang Ginoo miingon kaniya,  "Buot ako nga ang Piyesta sa Kalooy mamahimong usa ka dangpanan ug kapasilonganan nga tanang mga kalag, ug labi na sa kabus nga mga makasasala.  Nianang adlawa ang kinahiladman sa akong malumong kalooy maabli.  Ibubo ko ang lawod sa mga grasya niadtong moduol sa tuboran sa Akong kalooy.  Ang tawo nga mokompisal ug mokalawat, makadawat sa hingpit nga kapasayloan sa mga sala."

Ang kalooy sa Dios maania kanato sa daghang paagi, apan labi na gayud pinaagi sa mga grasya nga Iyang gihatag kanato diha sa mga sakramento.  Ang Dios diha sa iyang dakong kalooy alang kanato mipapas sa atong kaalaut sa pagpaambit niya kanato sa iyang Diosnong kinabuhi pinaagi sa mga sakramento.  Sa pito ka mga sakramento, dunay duha lamang nga mahimong atong dawaton kanunay sa daghang higayon: ang Pakighiuli (o Kompisal) ug ang Euyukaristiya (o pagkalawat).  Kon atong nabatyagan kining duha managkauban sumala sa gisulat ni Sta. Faustina. Mokompisal ug unya mokalawat.  Ug maabli ang mga ganghaan sa grasya.

Angay gyud kining hisgutan karon kay daghan na nga mga Katoliko nga murag nahikalimot sa pagbansay sa regular nga pagkompisal.  Ang linya sa mokalawat tag-as apan ang linya sa mokompisal mubo ra.  Dakong hinungdan niini mao ang kultura nga naggikan sa mga protestante ug nagpasulabi nga pagkakalibutanon.  Pipila ka mga tawo maghunahuna nga sila mokompisal deritso ngadto sa Dios.  Kon sila sultihan nga sayop ning hunahunaa dili sila motuo tungod kay nawad-an na silag respito sa autoridad sa Simbahan.  Nagtuo sila nga makahimo na sila pagdesisyon unsay husto ug unsay sayop.  Dunay moingon: mahimong husto kini para nako apan dili para nimo.

Ang Simbahan tataw nga nagtudlo kanato nga kinahanglang moduol kita sa sakramento sa pagkompisal.  Moduol kita sa pinadala ni Cristo o sa mga apostoles.  Ngano?  Tungod kay kini gitukod ni Cristo ug iyang gihatag ang gahom sa pagpasaylo sa mga sala.  Sa ebanghelyo karong adlawa sumala ni San Juan atong nahibaloan nga ang Nabanhaw nga Jesus mitungha sa atubangan sa mga apostoles.  Miingon siya ngadto kanila, “Mainyo unta ang kalinaw!”

Iyang gipakita kanila ang iyang mga kamot ug ang iyang kilid aron mapapas ang ilang pagduhaduha.  Iya silang gipadala ingon nga Siya gipadala sa Amahan aron pagpasaylo sa mga sala.  Sila gipadala aron pagpasaylo sa mga sala.  Gihuypan sila ni Jesus ug gihatagan sa Espiritu Santo ug giingnan, “Ang mga sala nga iyang pasayloon kini gipasaylo, ug ang dili ninyo pasayloon dili usab pasayloon.”  Si Jesus mihatag sa iyang mga apostoles ug sa ilang mga sumusunod sa gahom sa pagpasaylo sa mga sala.  Ang pagduda niining mga butanga, usa usab ka pagduda ni Jesus.  Kon nagduda kita sa mga sakramento, nagduda usab kita kang Jesus.

Si Tomas nagduhaduha.  Apan sa dihang iya nang gikaatubang ang Kamatuoran mismo, miingon siya, “Ginoo ko ug Dios ko!”  Kita usab kinahanglang motuo sa Kamatuoran.  Dili sa kamatuoran nga maoy atong gustong tuohan, apan ngadto ni Jesus mismo, ang Kamatuoran.  Sa ingon lamang niini nga atong masinati ang kalooy nga atong gipangita.  Niini lamang paagiha nga ang atong mga pag-antos mapapas.  Sa ingon lamang niini nga makakaplag og kapahulayan ang atong kalag.

Ang pagkompisal gihatag nganhi kanato isip usa ka lihok sa kalooy.  Wala kini gihatag sa Ginoo aron makapabug-at sa atong gipas-an. Dalaygon ang kalooy ug ang Diosnong Kalooy halawom.  Ang lawod sa mga grasya anaa kon moduol lang kita niini.  Gustong tangtangon sa Ginoo ang atong mga gipas-an apan kinahanglan moduol una kita.

Usa sa mga importanteng pag-ampo nga uban sa pagdebosyon sa Diosnong Kalooy, mao kini: “Jesus Nagasalig Ako Kanimo (Jesus, I Trust in You).”  Si Jesus miingon diha sa ebanghelyo ni San Mateo 11:28-30: “Umari kamo kanako kamong mga gikapuyan ug gibug-atan sa inyong gipas-an, ug papahulayon ko kamo.  Isangon ang akong yugo ug sunda ninyo ako, kay malumo ako ug mapaubsanon sa kasingkasing.  Kay sayon ang akong yugo ug gaan ang ipapas-an ko kaninyo.”  Sa lainlaing paagi nga kita dunay yugo.  Pwede nga ang atong yugo tungod sa pagkaulipon sa sala o kaha ang yugo naggikan ni Cristo.  Kinahanglan mopili kita hain niining duha ang atong isangon.  Ug kinahanglang makapili kita sa labing maayo.