IKA-14 NGA DOMINGO SA ORDINARYONG PANAHON (A)

Usa ka mangingisda miadto sa dagat ug may usa ka karaan nga botelya miabut tupad sa iyang gabok nga sakayan. Iya kining gipunit, giablihan ug… usa ka genie ang migula! Ang genie nag-ingon, "Salamat sa imong paghatag og balik sa akong kagawasan! Isip ganti, ihatag ko kanimo ang tulo ka butang nga imong pangayoon." Nalipay ang lalaki. “Nindot kana!” siya miingon. "Una, gusto nako ang usa ka bilyon nga dolyar sa usa ka Swiss bank." Poof! Adunay usa ka flash sa kahayag ug usa ka piraso nga papel gikan sa usa ka Swiss bank nga adunay account number ug usa ka bilyon nga dolyar ang makita sa iyang kamot! Karon usa na siya ka bilyonaryo. Unya mipadayon siya, “Gikapoy na ko niining karaang sakayan sa pangisda. Gusto nako ang bag-ong luxury yacht, nga adunay helicopter sa deck niini." Poof! Adunay usa ka flash sa kahayag ug usa ka luho nga yate nga makita sunod sa iyang daan nga sakayan! "Ug, sa katapusan, gusto ko nga dili mabalibaran sa mga babaye." Poof! Adunay usa ka kilat sa kahayag ... ug nahimo siyang usa ka kahon sa mga chocolate! Dili gyud mabalibaran!

Ang kabuang sa kahakog! Morag wala siya makaamgo nga ang usa ka bilyon nga dolyar ug usa ka luho nga yate igo na aron dili siya mabalibaran sa mga babaye. Sa pagkatinuod, ang kahakog makahimo sa usa ka tawo nga mawad-an sa iyang sentido komon ug hustong panghukom. Mao kini ang gipunting sa Ginoo sa Ebanghelyo karong Domingoha. “O Amahan, Ginoo sa langit ug sa yuta! Nagpasalamat ako kanimo kay gipadayag man nimo ngadto sa mga walay kahibalo kining mga butanga nga imong gitago gikan sa mga maalamon ug sa mga makinaadmanon” (Mt 11:25). Kadto lamang nga mga tawo kansang kasingkasing yano/simple ug mapaubsanon, sama sa gamay nga bata, ang makahimo sa pagdiskobre kon unsa ang makahatag og tinuod ug malungtarong kalipay.

Klaro kaayo, nga dili daghang mga tawo ang ingon niana. Ang espiritu sa materyalismo, hedonismo ug egoismo niining mga panahona nakapasakit sa kadaghanan kanato. Busa, daghang mga tawo karon ang wala na kahibalo kung kanus-a moingon, "Igo na / husto na." Ug busa nagpadayon sila sa pagbaton ug pagtigom ug materyal nga mga butang, hangtod sa punto nga dili mapugngan ug dili makatarunganon nga sobra.

Adunay mga tawo nga nanag-iya ug nagmintinar sa upat ka balay, ug sila tulo ra sa pamilya. Bisag usa ka balay ang matag usa, aduna gihapoy usa ka balay nga bakante. Ang usa ka pamilya adunay lima ka mga sakyanan, apan duha lang ka membro sa pamilya ang nakahibalo unsaon pagdrive. Bisan unsa ka kamaayo sa pagmaneho, dili ka makadungan sa pagdrive sa duha ka awto. Ug siyempre, adunay mga tawo nga adunay daghang salapi sa bangko labaw pa sa ilang magasto sa tibuok nilang kinabuhi, ug sa gihapon sila nanlimbasug nga makabaton og dugang nga salapi. Asa man paingon kining tanang kuwarta? Kini nga mga tawo adunay labaw pa sa igo, apan gusto pa nila ang labi pa. Dili ba kini ang kataas sa kabuang?

Basin maghunahuna kita nga kini alang lamang sa mga adunahan, tan-awa pag-usab. Ang ordinaryong mga tawo nag-antos sa samang sakit. Pila man ang mibiya sa ilang maayong suweldo nga mga trabaho aron magtrabaho sa gawas sa nasud? Ilang girisgo ang kinabuhi sa pamilya sa paggukod sa greener pasture. Ug ang mga bata magdako nga walay gugma ug giya sa ginikanan. Busa, ang bantog nga panultihon sa Filipino, “Aanhin pa ang damo kung patay na ang kabayo?” O kaha ingnon nato, “Aanhin pa ang damo, kung ang anak mo ay mayroon nang shabu?” Pila man kanato ang dili makahatag og quality time sa pamilya, ug walay panahon sa makahuluganon nga pagpahulay, tungod kay halos naulipon na sa mga trabaho ug sa career? Adunay usa ka quotation nga nag-ingon, “People spend their health to gain wealth; then they spend their wealth to regain their health.” “Gigasto sa mga tawo ang ilang kahimsog aron makaangkon og bahandi; unya ilang gastohon ang ilang bahandi aron maulian ang ilang kahimsog.” Dili ba kini binuang?

Si Santa Teresa sa Calcutta tukma nga nag-diagnose sa kahimtang sa kalibutan: "Sa akong hunahuna karon ang kalibutan baligtad, ug nag-antos pag-ayo tungod kay gamay ra ang gugma sa panimalay, ug sa kinabuhi sa pamilya. Wala tay panahon para sa atong mga anak, wala tay panahon para sa usag usa, wala tay panahon para maglingawlingaw sa usag usa… Ang gugma magsugod sa panimalay; ang gugma nagpuyo sa mga panimalay, ug mao kana ang hinungdan nga adunay daghan nga pag-antus ug hilabihan nga kasubo sa kalibutan karon…Ang tanan karon daw anaa sa hilabihan ka makalilisang nga pagdali, nabalaka alang sa mas dagkong mga kalamboan ug mas dako nga mga bahandi ug uban pa, aron ang mga anak adunay gamay kaayo nga oras para sa ilang mga ginikanan. Ang mga ginikanan adunay gamay kaayo nga panahon alang sa usag usa, ug diha sa panimalay magsugod ang pagkabalda sa kalinaw sa kalibutan.”

Makakat-on na unta kitag leksyon. Nakat-on kini ni San Agustin sa tukma nga panahon. Ug siya nakaingon, “Ang akong kalag dili mahimutang hangtod nga kini mopahulay kanimo, O Ginoo!” “My soul is restless until it rests in you, O Lord!” Kining kalibutana dili makahatag kanato og tinuod ug malungtarong kalipay. Magmaalamon kita nga makaamgo nga diha lamang sa Dios kita makakaplag sa tinuod nga kalinaw, kalipay ug walay katapusan nga bahandi. Panahon na sa pagsimba ug pag-alagad sa Magbubuhat, ug dili sa mga binuhat; sa pagpaningkamot alang sa walay katapusan nga langitnong mga bahandi, ug dili ang lumalabay nga kalibutanong mga bahandi. Panahon na nga magkinabuhi ingon og gagmayng mga bata – yano, mapaubsanon, ug bug-os nga nagsalig sa Dios – aron madiskobrehan ang mga misteryo sa Gingharian sa Diyos.

Busa, diha sa Ebanghelyo, si Hesus nagdapit kanato: “Umari kamo kanako, kamong tanan nga gikapuyan ug gibug-atan sa inyong gipas-an ug papahulayon ko kamo.” (Mt 11:28). Ang pag-apas o paggukod niining tanan nga kalibutanon nga mga butang sa pagkatinuod usa ka walay hinungdan nga paningkamot, it is an exercise in futility. Busa atong makita ang kinabuhi nga makapahigawad ug mabug-at. Ang Ginoo karon nagdapit kanato ngadto sa usa ka suod ug makahuluganon nga personal nga relasyon uban Kaniya. Siya gihapon ang nagdumala sa kalibotan. Siya ang nagdumala sa atong kinabuhi. Ang pagkabalaka walay pulos. Usa ka quotation gikan sa anonymous nga magsusulat nag-ingon, “Worrying does not take away tomorrow's troubles; it takes away today’s peace.” “Ang pagkabalaka dili makawagtang sa mga kasamok ugma; kini nagkuha sa kalinaw karon.” Labaw sa tanan, kini nagpadayag kon unsa ka gamay ang atong pagtuo sa Dios, ug unsa kita ka layo gikan Kaniya.

Sa ato pa, usa kini ka tin-aw nga pagdapit alang kanato sa paghinayhinay.  Atong supakon ang tentasyon nga moapil sa binuang nga lumba niining kalibotana. Adunay labaw pa sa kinabuhi kay sa katulin. Sama sa giingon sa panultihon, "Ang sayo nga langgam makakuha sa ulod, apan ang ikaduha nga ilaga makakuha sa keso". Kini usa usab ka pagdapit alang kanato sa usa ka kinabuhi sa kayano. Ang kalipay wala naglangkob sa pagbaton ug labaw pa, kondili sa pagkakontento sa unsay naa kanato. Pero sa Kinatsila kahibawo ba mo og unsay binisaya sa “contento”? "Malipayon."

Si Jesus nagdapit kanato, “Umari kamo kanako!” Ug sa kanunay naghulat Siya. 

IKA-13 NGA DOMINGO SA ORDINARYONG PANAHON (A)

Nawad-an ang usa ka babaye sa iyang bag sa busy nga shopping mall. Maayo na lang gani kay nakit-an kini sa usa ka matinud-anon nga batang lalaki ug giuli dayon kini niya ngadto sa babaye. Nalipay gayod ang babaye ug dali niyang gisusi ang iyang bag. Natingala siya. "Hmm! Unsa may nahitabo dinhi? Kabalo ko nga naay One Thousand nga tibuok. Karon nahimo na man ning napulo ka tag-100." Ang bata dali nga mitubag, "Oo, ma'am! Nakat-on na ko og leksyon. Niadto nakakita kog bag sa usa ka babaye, pero wala koy nadawat nga premyo. Kay wala man siyay sensiyo."

Labing maayo ang pagtrabaho sa mga tawo kung nahibal-an nila nga adunay ganti. Mas kugihan ang mga empleyado kung adunay usbaw sa sweldo ug mga benepisyo. Ang wanted nga mipuga nga penereso madakpan dayon kung adunay dakong ganti nga gitanyag. Busa, ang mga magwawali sa Prosperity Gospel epektibong makadani sa mga sumusunod pinaagi sa kanunayng pagkutlo sa tudling sa Ebanghelyo: “Panghatag kamo sa inyong isigkatawo ug kamo hatagan. Madawat ninyo ang hustong takos ug sobra pa gani nga mag-awas kini!” (Lucas 6:38).

Sa pagkatinuod, ang Dios dili usa ka kuripot nga magtatabang. Sama sa gipasalig ni San Pablo sa mga taga-Roma, " Kon wala magdumili ang Dios sa pagtugyan sa iyang Anak ngadto sa kamatayon alang kanatong tanan, dili ba hatagan usab kita niya sa tanang butang nga atong pangayoon kaniya? " (Rom 8:32).

Kanunay siyang nagtanyag og ganti sa matag maayong buhat. Sigurado gayud kana. Si Jesus mismo ang nag-ingon: “Ang nagdawat sa usa ka propeta tungod sa iyang pagkapropeta makadawat usab sa ganti alang sa usa ka propeta. Ang nagdawat sa tawo nga matarong, tungod sa iyang pagkamatarong, makadawat usab sa ganti nga alang sa tawo nga matarong. Ug hinumdomi kini: kadtong nagpainom ug bisan na lag bugnawng tubig sa labing ubos sa akong mga sumusunod tungod kay siya akong sumusunod, gantihan gayod.”

Apan sigurado nga wala nato masabti kining puntoha kung maghimo kita og usa ka butang nga maayo alang lamang sa ganti. Diha sa iyang lamesa sa Oval Office, si Presidente Reagan nagbutang og gamay nga plake nga adunay mga pulong: “Walay limitasyon sa unsay mahimo sa usa ka tawo o asa siya makaadto kon dili niya igsapayan kon kinsa ang makadawat sa pasidungog. (There is no limit to what a man can do or where he can go if he does not mind who gets the credit.)”

Sama sa gipunting ni San Francisco sa Assisi sa iyang Pag-ampo sa Kalinaw, “Diha sa paghatag nga kita makadawat; diha sa pagkamatay kita matawo ngadto sa kinabuhing dayon.” Ang paghatag ug pagbuhat og maayo, bisag unsa pa kini ka gamay, sama sa paghatag og usa ka tasa sa bugnaw nga tubig, mao mismo ang atong ganti, kay, sama sa kanunay natong isulti, “Ang Dios dili gayod mabuntog sa pagkamanggihatagon. (God can never be outdone in generosity.)”

Bisan pa niana, si Jesus naghatag og usa ka importante nga pasidaan: ang usa ka ganti moabut sa usa ka dako nga kantidad. Busa, ang Ebanghelyo karong Domingoha, naglatid sa labing sukaranang kondisyon sa pagkadisipulo: ang pagtugyan sa tanan ug pagpas-an sa atong krus tungod kang Cristo ug sa Ebanghelyo.

Ang pagtahod ug paghigugma sa atong yutan-ong mga ginikanan, atong mga igsoon, ug sa atong mga minahal dalayegon gayod, ug kini, sa pagkatinuod, gisugo sa Dios. Bisan pa unsa kini ka importante, dili kini makalapas sa labing dako nga sugo sa tanan, nga mao, ang "higugmaa ang Ginoo nga imong Diyos, sa tibuok mong kasingkasing, sa tibuok mong kalag, ug sa tibuok mong hunahuna" (Mt 22: 37-38). Ang tanan ipadaplin gayud: "Ang nahigugma sa amahan o inahan labaw pa kanako dili angay kanako, ug bisan kinsa nga nahigugma sa anak nga lalaki o babaye labaw pa kanako dili angay kanako" (Mt 10:37).

Makapainteres, kon atong higugmaon ang Dios una ug labaw sa tanan sa atong kinabuhi, ang atong yutan-ong mga gugma maputli ug mapalambo. Simple ra ang rason: pinaagi sa paghigugma sa Dios, ang mga limitasyon ug mga babag nga dala sa atong kahakog mabuntog, nga makapaarang sa atong kasingkasing sa pagpalapad ug paghigugma sa tanan. Ang atong yutan-ong mga gugma bug-os nga mapalambo ug mas madungganon kon ang gugma sa Dios mag-una ug labaw nga prayoridad sa atong kinabuhi.

Busa, ang pagkawala mao ang pagkakaplag: “kadtong maniguro sa iyang kaugalingong kinabuhi, kawad-an niini. Apan ang kawad-an sa iyang kinabuhi tungod kanako, makabaton hinuon niini.” (Mt 10:39). Ang paghatag mao ang pagdawat: “Paghatag ug ang mga gasa ihatag kaninyo” (Lucas 6:38); “Labi pang bulahan ang paghatag kay sa pagdawat” (Mga Buhat 20:35). Ang ang pagkamatay mao ang pagkabuhi: “Amen, amen, magaingon ako kaninyo, gawas kon ang usa ka lugas sa trigo mahulog sa yuta ug mamatay, kini magapabilin lamang nga usa ka lugas trigo; apan kon kini mamatay, kini mamungag daghang bunga” (Jn 12:24).

Si St. Teresa sa Calcuta miingon, "Kung wala ka'y ​​bisan unsa, nan anaa kanimo ang tanan." Ingon niana kung giunsa ang paglihok sa Divine Economics. Ang mga grasya sa Dios walay hunong nga nagdagayday sa kadagaya. Busa, ang paghawid sa usa ka butang makapahimo kanato nga dili makadawat ug dugang. Ang pagbuhi makapahigawas kanato gikan sa kalibutanong mga kasuod, ug makapahimo kanato nga makadawat ug dugang. Gisulti kini ni Carl Jung sa ingon niini nga paagi, "Ayaw paghawid sa usa nga mobiya, kung dili, dili nimo mahimamat ang usa nga moabut. (Don’t hold on to someone who’s leaving, otherwise you won’t meet the one who’s coming.)"

Kitang tanan gustong mosunod ni Cristo. Sa pagkatinuod tungod sa saad sa walay kataposang ganti sa iyang langitnong gingharian. Apan, daghan kanato ang dili makahimo niini tungod sa atong attachments sa mga binuhat sa Ginoo. Walay daotan sa mga binuhat. Ang dili maayo mao ang pagkasuod kanila. Kini sama sa paghawid sa sagbot samtang nahulog sa pangpang. Kining tanan mga binuhat lang, limitado ug lumalabay lamang. Kita mokupot hinuon, sa Magbubuhat, ang tinubdan sa tanang butang. Ang pagyabo sa usa ka balde nga tubig aron sa pagpaandar sa bomba aron adunay mas daghan pang suplay sa tubig mao ang tinuod nga maalamong buhat.

Dunay anonymous nga magsusulat miingon: "Adunay mga butang nga dili gyud nato gusto nga biyaan, mga tawo nga dili gyud nato gusto nga biyaan. Apan hinumdomi nga ang pagbuhi dili mao ang kataposan sa kalibotan; kini ang sinugdanan sa bag-ong kinabuhi.”

IKA-12 NGA DOMINGO SA ORDINARYONG PANAHON (A)

Usa ka gamayng batang lalaki gisugo sa iyang inahan sa pag-adto sa stockroom aron pagkuha sa silhig. Ang bata mireklamo: “Pero Nay, ngitngit kaayo didto! Nahadlok ko!" Ang inahan miinsistir: “Ayawg kahadlok, anak ko. Kahibaw ka nga naa si Jesus.” Uban sa dakong kahadlok, giablihan sa bata ang pultahan sa stockroom. Ug sa usa ka matam-is kaayo nga tingog, misinggit: "Jesus, mahimo ba ihatag nako ang silhig, palihog?"

Sa Ebanghelyo karong Domingoha, si Jesus miingon sa iyang mga tinun-an, “Ayaw kamo kahadlok.” Kinahanglan niyang isulti kini sa tulo ka higayon. Mahimo nga nakita niya ang kahadlok sa mga mata sa iya mga disipulo sa dihang gipahimangnoan niya sila: “Pamati kamo! Ako nagpadala kaninyo nga sama sa mga karnero ngadto sa panon sa mga lobo.” (Mat 10:16).

Ang unang pagbasa karong Domingoha naghatag kanato sa samang mensahe. Si Jeremias kanunay nga gihulga sa iyang mga kaaway. Dili tungod kay daotan siyang tawo. Sukwahi niini, ingon nga propeta, siya maoy instrumento sa Dios sa pagmantala sa kamatuoran ngadto sa katawhan. Apan alang sa pipila ka mga tawo, ang kamatuoran masakit. Busa dili nila madawat ang mensahe sa Dios. Ug ang labing makataronganon nga buhaton mao ang pagpahilom sa mensahero. Busa, ang tanang propeta nag-antos sa samang kapalaran: gipamatay sila sa ilang kaugalingong katawhan. Human sa mga propeta, ang Dios nakigsulti sa Iyang katawhan pinaagi sa Iyang Anak, si Jesu-Cristo. Siya, usab, nag-antus sa samang kapalaran.

Ang gamay nga bata nahadlok sa kangitngit. Kini atong masabtan. Ingon nga mga Kristohanon, dili kita mga higala sa kangitngit. Kita mga anak sa kahayag. Ingong mga mortal lamang, natural nga mahadlok kita sa kangitngit. Apan, sa pagkatinuod, dili kini husto. Ang kangitngit mao ang angay nga mahadlok kanato, kay kita mga tigdala sa kahayag. Mawala ang kangitngit kung mosulod ang kahayag, hinay man o nag-awop-awop.

Angayng timan-an nga kining pag-awhag ni Jesus maoy bahin sa iyang mga gitudlo ngadto sa iyang mga tinun-an samtang iyang gipadala sila sa misyon sa pagsangyaw sa Ebanghelyo. Sa wala pa siya mokayab sa langit, gitugyan ni Jesus sa iyang mga sumusunod ang misyon ug katungdanan: “Lakaw kamo ngadto sa tibuok kalibotan ug isangyaw ang maayong balita ngadto sa tanang binuhat” (Mc 16:15). Si Apostol San Pablo nakaamgo sa kabug-at niini nga sugo, ug busa siya miingon ngadto sa mga taga-Corinto, “Kon iwali ko ang Maayong Balita, dili kini rason alang kanako sa pagpasigarbo, kay usa ka obligasyon ang gipahamtang kanako, ug alaot ako kon dili ko kini isangyaw!” ( 1 Cor 9:16 ).

Mao nga wala niya igsapayan ang pag-antos sa mga kalisdanan antos tungod niini nga katungdanan: “Makalima ako pahamtangig 39 ka lapdos sa mga Judio, makatulo ako latigoha sa mga Romanhon ug makausa batoha. Makatulo ako makasinatig pagkalunod ug makausa gianod-anod sa tubig sulod sa 24 ka oras. Sa daghan kong mga panaw, giagian ko ang mga katalagman sa baha, sa mga tulisan, sa mga isigka-Judio ug sa mga dili Judio. May mga katalagman sa mga siyudad, sa mga kalasangan, sa kadagatan ug sa dili matuod nga kaigsoonan. Naghago ako ug nagbudlay ug kasagaran wala akoy tulog. Gigutom ug giuhaw ako sa makadaghan ug wala akoy igong pagkaon, kapasilongan o bisti.” (2 Cor 11:24-27).

Tingali makaingon kita, “Aw, mao kana si San Pablo, ang labing bantugan nga misyonero ug magwawali sa tanang panahon. Apan ako usa lamang ka ordinaryo nga Kristohanon. Dili ako mahimong ingon ana ka lig-on. ” Bisan pa niana, ang pag-abot sa gingharian kinahanglang imantala sa tanang sumusunod ni Cristo, bisan unsa pa ang ranggo o gidak-on, ug walay kahadlok nga kinahanglang tugotan nga makapugong kanila sa maong proklamasyon.

Ang unang balaod sa kinaiyahan mao ang pagpreserbar sa kaugalingon. Sa kinaiyanhon, malikayan nato ang kasakit ug pag-antos. Apan atubangan sa ingon ka bug-at nga katungdanan sa pagmantala sa Maayong Balita sa Gingharian, kinahanglan natong "mopaak sa bala", ug magpadayon bisan pa sa tanan nga mga kalisdanan. Sama sa giingon sa usa ka kanta sa Charismatic Movement, “I have decided to follow Jesus; no turning back, no turning back. The cross before me, the world behind me. No turning back, no turning back.” (Ako nakahukom sa pagsunod kang Jesus; walay atrasay, walay atrasay. Ang krus sa akong atubangan, ang kalibutan sa akong luyo. Wala’y atrasay, wala’y atrasay.” Human sa tanan, si Jesus nagbutang niining gikinahanglan nga kondisyon sa pagkadisipulo: “Bisan kinsa nga buot mosunod kanako kinahanglan magdumili sa iyang kaugalingon, magpas-an sa iyang krus, ug mosunod kanako” (Mt 16:24). Nagsunod kita sa Ginoo nga gilansang sa krus. Dili kita makadahom og sayon nga paagi sa unahan. Dili nato likayan ang krus, bisan pa niining unang balaod sa kinaiyahan. Ang paglikay sa dili kalikayan walay kapuslanan.

Gipunting kini ni Thomas Merton: “Kon mas mosulay ka sa paglikay sa pag-antos, mas mag-antos ka, tungod kay ang gagmay ug mas gamay nga mga butang magsugod sa pagsakit kanimo, nga sam kadak-a sa imong kahadlok nga masakitan. Ang usa ka tawo nga mas naningkamot aron malikayan ang pag-antos, sa katapusan, mao ang mas labing mag-antos.”

Karong Domingoha, sulayan nato nga matinud-anon nga susihon ang atong kaugalingon. Nganong mamakak man ta? Tingali tungod kay ang kamatuoran mahimong dili alang sa atong kaugalingong kaayohan, o kini makapasilo sa usa ka tawo nga atong gitamod pag-ayo. Ngano nga kita magpanuko sa pagsulti mahitungod sa Ginoo ug sa lisud nga mga kamatuoran sa iyang mga pagtulun-an? Mahimo nga nahadlok kita nga kataw-anan o isalikway sa katilingban, nga matawag nga mahukmanon ug dili matugtanon. Nganong modangop man kita sa pagkadili-matinud-anon ug dili matarong nga mga buhat sa atong panginabuhi? Kasagaran tungod kay dili kita gusto nga mawad-an sa atong bahandi, ug ang ngpaabot nga mga kalisud sa ekonomiya makapahadlok kanato. Nganong magpanuko man kita sa hingpit nga paghatag sa atong kaugalingon sa gugma? Tingali tungod kay kita nasakitan kaniadto, ug dili nato tugotan ang atong kaugalingon nga masakitan pag-usab. Nganong likayan nato ang pag-antos ug pagsakripisyo sa kaugalingon? Kay napuno ta sa atong kaugalingon. Ang listahan mahimong magpadayon ug magpadayon. Niining tanan, usa ka konklusyon ang klaro: ang kahakog mao ang hinungdan sa tanan natong kahadlok.

Busa si Jesus naghatag kanato sa hagit: “Ilimud ang inyong kaugalingon. Kalimti ang kaugalingon.” Kini mao ang sigurado nga paagi sa pagdiskobre sa kahingpitan sa kinabuhi: “Kay bisan kinsa nga buot magluwas sa iyang kinabuhi mawad-an niini, apan bisan kinsa nga mawad-an sa iyang kinabuhi tungod kanako, makakaplag niini” (Mt 16:25). Sa dihang si Jesus miingon, “Ayaw kahadlok”, kita mangahas sa pag-ingon nga kini sama ra sa pag-ingon, “Pasagdi nga mawala ang kahakog sa imong kasingkasing.” Kung mawala na ang kahakog, diha lamang kita makasugod sa tinuod nga paghigugma. Ug sa kataposan, ang gugma mao ang magtangtang sa tanang kahadlok: “Walay kahadlok diha sa gugma, apan ang hingpit nga gugma naghingilin sa kahadlok kay ang kahadlok may kalabotan sa silot, ug busa ang nahadlok dili pa hingpit sa gugma” (1 Jn 4:18).

Kon tungod sa kahadlok, matintal kita nga maglikay sa pagtuman sa atong Kristohanong katungdanan, himoa nga ang mga pulong sa bayanihon nga si San Ignacio sa Antioquia makapahupay ug makadasig kanato: “Ang atong buluhaton dili ang paghimog makapadani nga propaganda; Ang Kristiyanismo nagpakita sa iyang pagkahalangdon kon kini gidumtan sa kalibutan” (Sulat ngadto sa mga Romanhon).

IKA-11 NGA DOMINGO SA ORDINARYONG PANAHON (A)

Nag-atiman ba gayod ang Diyos sa Iyang katawhan? Gihigugma ba kita Niya sa personal, sa tinagsa? Ang mga pagbasa karong adlawa nagpasalig kanato nga ang Dios, Usa gayod ka Maluluy-on nga Dios.

Sa unang pagbasa, ang Dios nagpahinumdom sa katawhan sa Israel kung giunsa niya pagluwas sila gikan sa pagkaulipon sa mga malupigon kanila. Gidala niya silang “sa mga pako sa agila” tungod kay sila huyang ug walay ikapanalipod. Ang mga Israelita maoy nagrepresentar sa mga kabos karon, sa mga huyang, ug sa tanang biktima sa inhustisya. Kining mga tawhana mao ang "espesyal nga kabtangan" sa Dios, nga mahal kaayo sa Iyang kasingkasing.

Si San Pablo, sa ikaduhang pagbasa, nagmantala sa kadako sa kaluoy sa Diyos pinaagi sa paghatag og gibug-aton sa kinatas-ang bili sa sakripisyo ni Cristo: Diha lamang sa talagsaong mga sitwasyon nga ang tawo andam nga magpakamatay alang sa laing tawo. Ang mga ginikanan, pananglitan, manalipod sa ilang anak gikan sa grabeng kapeligro nga makadaot sa ilang kaugalingong kinabuhi, apan dili sila mohimo sa samang sakripisyo alang sa usa ka estranghero, labi na alang sa usa ka kaaway. Sa ingon niini nga gipamatud-an sa Dios ang Iyang gugma alang sa katawhan: ang Iyang Anak namatay alang kanato samtang kita mga makasasala pa, samtang kita mga kaaway pa niya tungod sa sala.

Diha sa ebanghelyo, si Jesus nagtan-aw sa nagkaguliyang ug gibiyaan nga panon sa katawhan ug “naluoy” siya. Sa orihinal nga Griego, ang pulong nga gigamit sa paghubit sa sentimento ni Jesus mao ang splagchnizomai (σπλαγχνίζομαι), usa ka noun para sa mahinungdanong mga organo sa sulod sa usa ka tawo - ang tiyan, kasingkasing, baga, atay, ug kidney. Sa Biblikanhon nga pagsabot, ang mga tinai mao ang tinubdan sa lawom nga mga pagbati sa tawo. Sukad niadto, ang pagbati sa Ginoo alang sa mga tawo dili ordinaryo nga kaluoy. Ang mas tukma nga hubad mao nga "Si Jesus adunay lawom nga kalooy".

Ang mga panon sa katawhan "sama sa mga karnero nga walay magbalantay" - walay pagtagad, huyang ug walay direksyon. Kining malisod nga kahimtangan nakapaaghat kang Jesus nga magpadala og mga mamumuo, ang dose ka apostoles nga maoy mohimo sa gimbuhaton nga Iyang gihimo. Kining ordinaryo nga mga tawo gihatagan og gahom sa pagbuhat ug talagsaong mga buhat: Sa pagsangyaw sa Maayong Balita sa kaluwasan, sa pagpalingkawas sa mga tawo gikan sa pagkaulipon sa daotan ug sa sala, sa pag-ayo sa mga masakiton, ug sa pagbanhaw sa mga patay.  Kasagaran, gamiton sa Dios ang mga kamot sa tawo sa paghatag og kahupayan niadtong nag-antos.

Ang Dios nagpa-ambit sa buluhaton sa pagkamagbalantay, una ug labaw sa tanan, ngadto sa mga pari ug sa mga relihiyoso. Sa espesyal nga paagi, sila gitawag ug gipili aron mangulo sa katawhan sa Dios pinaagi sa pag-alagad uban sa dakong kasingkasing ug gawasnon. Ang mga pari ug relihiyoso kinahanglang magpahinumdom kanunay sa ilang kaugalingon nga ang ilang bokasyon anaa alang sa kalibotan, alang sa mga tawo, labaw sa tanan, alang sa mga kabos, mga masakiton ug ang mga wala tagda. Ilang nadawat ang ilang tawag nga walay bayad; sila usab magaalagad sa walay pag-ihap sa gasto.

Ang ministeryo sa Ginoo sa kalooy, bisan pa niana, dili lamang alang sa mga pari ug sa mga relihiyoso; kini iya sa tanang binunyagan nga Kristohanon. Kitang tanan, bisan unsa pa ang atong kahimtang sa kinabuhi, gitawag aron mahimong mga magbalantay sa usag usa, responsable sa kalipay, kaayohan o kaluwasan sa usag usa.

Sa ebanghelyo, si Hesus nagdapit kanato sa “paghangyo sa Tag-iya sa anihon nga magpadalag mga mamumuo alang sa Iyang anihon”. Ug busa, magpadayon kita sa pag-ampo alang sa dugang nga mga mamumuo, mga tawo nga mohatag sa ilang kinabuhi alang sa pag-alagad sa Dios ug sa Simbahan. Hinaot pa nga himoon sa Dios ang atong mga kasingkasing nga sama sa kasingkasing ni Cristo, nga adunay lawom nga pagbati alang sa mga nasamok ug sa mga biniyaan!

Usa ka adlaw niana samtang nagsugod sa iyang inadlaw-adlaw nga pag-ampo, usa ka balaan nga ermitanyo ang nakakita nga milabay ang usa ka bakol ug usa ka inahan nga nagpakilimos og pagkaon alang sa iyang makalolooy nga kulang sa sustansya nga bata, ug ang biktima sa usa ka grabe nga pagbunal.

Sa pagkakita niya kanila, ang balaang tawo miatubang sa Dios ug miingon, “Gamhanang Dios! Sa unsang paagi ang maong mahigugmaong Magbubuhat makasud-ong sa hilabihang pag-antos, apan walay mahimo bahin niana?

Ug sa kahiladman sa iyang kasingkasing nadungog niya ang tubag sa Dios, “Naa na koy nabuhat bahin niini.  Gibuhat ko ikaw.”

DOMINGO SA SANTISIMA TRINIDAD (A)

 

Ang misteryo wala magpasabot nga wala kitay mahibaloan bahin niini. Hinuon, kita mahibalo sa usa ka butang, apan dili kita mahibalo sa tanan.  Ug ang labing dako ug labing lawom nga misteryo sa tanan mao ang atong gisaulog karong Domingoha, ang Misteryo sa Santisima Trinidad. Pinaagi ni Jesu-Cristo, nahibaluan nato kon unsa ang hitsura sa Dios.  Iyang gipadayag sa tanang katawhan nga ang Dios Usa ra, apan wala Siya mag-inusara, kay Siya usa ka komunidad sa Tulo ka Diosnong Personas (Divine Persons)– ang Amahan, ang Anak ug ang Espiritu Santo.

Ang Katesismo sa Simbahang Katoliko nagtudlo nga “pinaagi sa pagpadala sa iyang bugtong Anak ug sa Espiritu sa Gugma sa pag-abot sa kapuno sa panahon, ang Dios nagpadayag sa iyang kinahiladmang sekreto: Ang Dios mismo maoy walay kataposang pagbinayloay sa gugma, Amahan, Anak ug Espiritu Santo, ug siya mitakda kanato sa pag-ambit niana nga pagbinayloay” (no. 221). Busa, kini nga misteryo nagtudlo kanato kon kinsa gayod ang Dios. Ug sa samang higayon, atong mahibaloan ug madiskobrehan ang kamatuoran kon kinsa gayod kita. Si Papa San Juan Pablo II miingon: “Sa pakig-ambit sa grasya uban sa Trinidad, ang ‘lugar nga puy-anan’ sa tawo gipalapad ug gipataas ngadto sa labaw sa kinaiyahan nga lebel sa balaang kinabuhi. Ang tawo nagpuyo sa Dios ug pinaagi sa Dios.”

Dili nato hingpit nga masabtan kini nga kamatuoran, kay kini ang labing lawom ug dili matukib nga misteryo sa atong pagtuo. Apan sa gihapon ang Dios nagpadayag sa Iyang kinahiladman nga tinago kanato, dili aron sa paglibog kanato sa Iyang dili matukib nga misteryo, kondili sa pagdapit kanato sa pag-ambit sa Iyang kinasulorang Kinabuhi. Ang atong tahas, dili ang hingpit nga pagsabot niini nga misteryo, kay kana klaro nga imposible, apan ang pagsundog sa kinabuhi sa Balaan nga Komunidad sa Amahan, Anak ug Espiritu Santo. Dayon atong madiskobrehan ug masinati ang tibuok ug hingpit nga kalipay.

Unsa man gyud ang kinauyokan sa Misteryo sa Labing Balaan nga Trinidad? Ang Ebanghelyo karong Domingoha naghisgot bahin niini: Gugma. Ang Dios gugma. Kini mao ang hingpit nga gugma nga naghiusa sa tulo ka Balaang Persona, aron sila dili tulo, kondili Usa ka Dios. Ang tinuod nga gugma kanunay maghiusa. Ug kon kita magkinabuhi diha sa gugma, kita mahiusa sa usag usa, ug labaw sa tanan, mahiusa sa pamilya sa Dios – ang Amahan, ang Anak ug ang Espiritu Santo.

Usa ka magtiayon nagdali ngadto sa klinika sa usa ka dentista. “Doktor,” miingon ang babaye, “Gusto kong magpa-ibot sa ngipon. Nagdali mi. Busa, dili ka kinahanglan nga mogamit sa bisan unsang anesthesia. biraha lang ang ngipon sa labing madali.” Ang dentista natingala ug mipahayag sa iyang pagdayeg. “Oy, isog ka nga pagkababaye, madam,” siya miingon. “Karon, palihog sultihi ko kon asang ngipona kini?” Gibira sa babaye ang iyang bana sa iyang kilid ug miingon, "Darling, ablihi ang imong baba."

Sa pagkatinuod, dili kini ang gugma nga gisulti sa atong Ginoo. Usa ka mahinungdanong kinaiya sa gugma mao ang paghatag: “Kay gihigugma pag-ayo sa Dios ang kalibotan nga gihatag Niya ang Iyang bugtong Anak” (Jn 3:16). Ang paghatag dili sayon. Ug ang paghatag sa kaugalingon siguradong sakit ug tinuod nga lisud. Apan si Jesus naghatag kanato sa panig-ingnan pinaagi sa iyang pagsakripisyo sa kaugalingon didto sa krus: “Walay bisan kinsa nga may gugma nga molabaw pa niini, ang paghatag sa iyang kinabuhi alang sa iyang mga higala” (Jn 15:13). Kini nga matang sa paghatag - hingpit nga paghatag sa kaugalingon - nga nagdala sa lig-on nga panaghiusa. Ang paghatag ug pagpaambit makatukod ug lig-on nga mga pamilya ug komunidad.

Ang pagpangita alang sa kalampusan, salapi ug ambisyon nagdala sa mga tawo nga magpuyo nga maglain ug mag-inusara. Sa daghang mga nasud sa first world, ang mga bata gitudloan ug gidasig nga magkinabuhi nga independente ug makakat-on sa pag-atiman sa ilang kaugalingon sa bata pa. Daghang magtiayon ang nagpanuko sa pagpanganak kay nahadlok nga ang mga panginahanglanon sa pamilyahanong kinabuhi basin makaapekto sa ilang career ug mga plano alang sa malamposong kaugmaon. Ang mga tigulang gibutang sa mga nursing home tungod kay ang ilang mga anak nagkapuliki kaayo sa pagpangita og kwarta ug pagsaka sa social ladder. Dayag nga daghang mga tawo sa atong modernong katilingban walay kapilian gawas sa pagpuyo nga nag-inusara, ug sa ingon nahimong nagmingaw. Ang katingad-an nga mga gamit sa balay gidisenyo aron mahimo ang nag-inusara nga kinabuhi nga mas kombenyente ug maagwanta, aron "makapuyo ka nga nag-inusara nga wala mag-inusara."

Sa daghang mga nasod sa third world, ang kakabos mitultol sa daghang ginikanan sa pagbiya sa ilang mga pamilya aron mangitag maayong suweldo nga mga trabaho sa gawas sa nasod. Sa daghang mga kaso, kini mosangput sa pagluib sa kaminyoon, pagkabungkag sa pamilya ug pagkadaot sa emosyon sa mga bata, nga nagdugang sa gidaghanon sa nag-inusara ug nasamdan nga mga tawo sa kalibutan. Sa giingon sa tinagalog, “Aanhin pa ang damo kung patay na ang kabayo?” (Unsa man ang gamit sa kumpay kung patay na ang kabayo?)

Sa dato ug kabos, ang hinungdan sa kamingaw mao ang materyalismo ug kahakog. Sa diha nga ang mga tawo nalinga sa tinguha nga makabaton ug labaw pa, ang bili sa kaugalingon ug awtonomiya gibayaw, samtang ang bili sa paghatag ug pagpaambit mataligam-an. Apan unsa ang kahulogan sa kalampusan ug kabulahanan kon wala kitay ikapaambit kanila?

Sa Basahon sa Genesis, ang Dios miingon, “Dili maayo nga ang tawo mag-inusara” (Gen 2:18). Dili siya gusto nga kita mag-inusara. Mao nga ang Ikaduhang Persona, si Jesu-Cristo, nahimong tawo ug gipadayag kanato ang kinahiladmang tinagoan sa Dios. Ug siya nagdapit kanato sa pag-ambit sa walay kataposang kinabuhi ug gugma sa Dios. Ang bugtong paagi padulong sa lig-on nga panaghiusa ug malungtaron nga kalipay mao ang pagpahiuyon sa atong kinabuhi sa panig-ingnan sa Balaan nga Trinidad, pagpuyo sa atong mga pamilya ug komunidad sa usag usa ug makanunayon nga pagbinayloay sa gugma. Sa matag higayon nga kita manguros, atong ipahayag ang atong pagtuo sa Labing Balaan nga Trinidad, ug himoa kining kanunay nga usa ka pag-ampo nga kita mahimong buhi nga mga hulagway nga magsalamin sa gugma ug panaghiusa sa Amahan, ug sa Anak ug sa Espiritu Santo.

DOMINGO SA PENTEKOSTES (A)

To err is human (ang pagkasayop tawhanon), ingnon ta. Sa Tinagalog, moingon ta, “At kung ‘yan man ay kasalanan, ay sapagka’t kami ay tao lamang.” Subo hunahunaon nga kanunay natong gigamit kini ingon nga usa ka pasangil sa dili pagpaningkamot pag-ayo alang sa pagkabalaan ug Kristohanong kahingpitan. Ingon nga resulta, kita mitugyan ngadto sa ideya nga yano lang nga dili posible ang pagkab-ot sa pagkabalaan, ug nga normal alang kanato ang pagkabuhat og sala ug pagkahimong daotan. Mao kana ang atong nakita karon - usa ka kinatibuk-ang pagkausab sa mga hiyas – a total reversal of values. Ang pagbuhat sa husto ug pagkabalaan giisip nga dili natural ug katingad-an; samtang ang mga sala ug mga kahiwian nahimong madawat ug gani gidayeg sa sekular nga media ug katilingban.

Sa pagkatinuod, lahi nga espiritu ang milukop sa kalibotan karon. Matod ni anhing Pope Benedict XVI, kini ang diwa sa kinatibuk-ang pagkawalay pagtagad (a general spirit of indifference). siya miingon, "Ang krisis nga atong nasinati nagdala uban niini og mga timailhan sa pagbulag sa Dios gikan sa kinabuhi sa mga tawo, usa ka kinatibuk-ang pagkawalay pagtagad sa Kristohanong pagtuo, ug bisan ang tuyo nga ipahilayo kini sa publikong kinabuhi."

Sa iyang bahin, si Pope St. John Paul II adunay kaugalingong obserbasyon. Siya miingon, "Ang labing dako nga kaalaotan niining panahona mao nga ang mga tawo nag-isip sa salapi ingon nga labing maayo (or the greatest good)." Sa laktod nga pagkasulti, tungod sa ilang obsession sa materyal nga mga butang, nga giisip nga labing taas nga kaayohan, daghang mga tawo ang nahimong hakog ug laog ug tungod niini, sila nabugnaw ug walay pagtagad sa mga mithi sa Ebanghelyo, bisan sa punto sa pagpadaplin sa Dios layo sa ilang kinabuhi.

Sa pagkakaron, ang kinatibuk-ang kahimtang sa kinabuhi sa mga tawo, ilabina sa Kasadpang sibilisasyon, gihulagway sa espirituwal nga kauga, moral nga pagkabaog, ug kakulang sa panaghiusa. Karong Domingoha, samtang atong gisaulog ang Solemnidad sa Pentecostes, nag-ampo kita: “Umari ka Balaang Espiritu, ug bag-oha ang nawong sa yuta (Come Holy Spirit, and renew the face of the earth).” Ang Espiritu sa Dios mao ang langitnong kaumog nga naghatag og kinabuhi, kalagsik ug prinsipyo sa panaghiusa sa kalibutan.

Si San Ireneo naghatag ug nindot nga ilustrasyon niini: “Sama sa uga nga harina, nga dili mahimong usa ka tipik sa minasa nga pan, kon walay kaumog (or moisture), kita nga daghan dili mahimong usa diha kang Cristo kon wala ang tubig nga gikan sa langit. Ug sama sa uga nga yuta, nga dili makahatag ug ani gawas kon kini makadawat ug kaumog, kita nga kaniadto sama sa walay tubig nga kahoy dili unta mabuhi ug mamunga kon wala kining abunda nga ulan gikan sa itaas” (Office of readings, Pentecost Sunday).

Nindot kini nga gipalanog sa Sekwensiya sa wala pa basaha ang Ebanghelyo: “Kon ang tawo wala sa imong grasya, kawad-an siyag kaputli, mawala siyay nada.  Hugasi ang mahugaw, ang uga bisbisi ug unya ang tanang nasamdan tambali, ang nahisalaag tultoli, ang matig-a humoka, ug ang mabugnawon nga kalag inita.”

Ingon niana ang dili matukib ug walay kinutuban nga bili sa Espiritu Santo sa atong kinabuhi. Mahimo pa gani nato nga ipasabut ang Espiritu Santo ingon nga labing dako nga doble nga gasa sa Dios ngadto sa Iyang katawhan. Usa kini ka gasa – kay ang Espiritu Santo gihatag kanato sa walay bayad gikan sa Dios, nga walay bisan kinsa kanato nga takus nga makadawat. Kini ang labing dako nga gasa - kay ang Dios Mismo mao ang Gasa. Ang Espiritu Santo mao ang Ikatulong Persona sa Labing Balaan nga Trinidad. Ug kini usa ka doble nga gasa - nagpasabot, ang Espiritu Santo gihatag sa makaduha. Kini klaro nga gipunting sa mga pagbasa. Human sa Iyang pagkabanhaw, si Jesus nagpakita sa Iyang mga disipulo. Ginhuypan niya sila ug miingon, “Dawata ninyo ang Espiritu Santo.” Unya sa Pentecostes, samtang ang mga tinun-an didto sa usa ka lawak, ang Espiritu Santo mikunsad kanila ingon sa mga dila sa kalayo. Gipakita usab kini sa kinabuhi sa sakramento sa Simbahan. Sa Bunyag, una natong nadawat ang Espiritu Sato, nga naghimo kanato nga mga anak sa Dios, ug usab sa Pagkumpirma, sa dihang kita “naselyohan sa gasa sa Espiritu Santo.”

Si San Agustin adunay katin-awan niini: "Tingali kining doble nga paghatag sa Espiritu Santo gihimo sa pagpadayag sa duha ka sugo sa gugma, sa ato pa, sa isigkatawo ug sa Dios, aron ang gugma mapakita nga iya sa Espiritu Santo.”

Ang Espiritu Santo gihatag kanato aron kita makahimo sa pagbuhat sa sugo sa gugma. Nasayod ang Dios kon unsa kita ka huyang ug unsa ka dali kita nga mahulog sa sala. Mao nga ang Espiritu Santo suod nga konektado sa sakramento nga nagpasaylo sa mga sala. Sa dihang gihuypan ni Jesus ang iyang mga tinun-an, siya miingon, “Dawata ninyo ang Espiritu Santo. Kon pasayloon ninyo ang mga sala sa mga tawo, gipasaylo kini; kon ang ilang mga sala dili ninyo pasayloon, dili usab kini pasayloon.” (Jn 20:22-23). Busa, sa paglitok sa absolusyon diha sa sacramental nga pagkumpisal, ang pari nagpahayag nga, "Ang Dios, ang Amahan sa kalooy, pinaagi sa kamatayon ug pagkabanhaw ni Jesu-Kristo, nagpasig-uli sa kalibutan ngadto kaniya ug nagpadala sa Espiritu Santo nganhi kanato alang sa kapasayloan sa mga sala. ..."

Busa, ang Espiritu Santo nagpasig-uli kanato sa Dios ug sa usag usa. Ang panaghiusa, sa pagkatinuod, mao ang bunga sa Espiritu Santo. Mao kini ang gitumbok ni San Pablo sa ikaduhang pagbasa. “Kay sa usa ka Espiritu kitang tanan gibunyagan ngadto sa usa ka lawas…ug kitang tanan gipainum sa usa ka Espiritu” (1Cor 12:13). Diha lamang sa Espiritu Santo nga kita makaingon, “Kay sila nga gigiyahan sa Espiritu sa Dios mga anak sa Dios. Kay wala kamo makadawat sa espiritu sa pagkaulipon aron mobalik sa kahadlok, kondili nakadawat kamo sa espiritu sa pagkasinagop, nga pinaagi niini kita makaingon, “Abba, Amahan!”” (Rom 8:14-15) Busa, sa ikatulong Eucharistic Prayer, atong gihangyo ang Dios: “Itugot nga kami, nga gialimahan sa iyang lawas ug dugo, mapuno sa Espiritu Santo, ug mahimong usa ka lawas, ug usa ka espiritu diha ni Cristo.”

An atong Simbahan nanawagan alang sa usa ka bag-ong ebanghelisasyon. Gani, adunay buhatan sa Vatican nga mao ang Dicastery for Evangelization. Ang Ebanghelyo kinahanglang isangyaw sa karon nga kalibotan uban sa bag-ong kusog, bag-ong kahulogan ug bag-ong kadasig. Apan walay bag-o nga ebanghelisasyon kung wala ang Espiritu Santo. Niining uga ug gubot nga kalibutan, ang usa ka presko ug lagsik nga pagpuga sa Espiritu Santo gikinahanglan gayud. Pinaagi lamang sa Balaang Espiritu nga adunay bag-ong kinabuhi, lig-on nga panaghiusa ug kalinaw taliwala sa katawhan sa Dios sa kalibotan.

“Come Holy Spirit, ang enkindle in us the fire of your divine love. Umari ka, Espiritu Santo, ug padilaaba kami sa kalayo sa Imong balaan nga gugma. Amen!”

Biernes sa Ika-upat nga Semana sa Ordinaryong Panahon (Mk. 6:14-29) - 2/3/23

 

Si Haring Herodes nagbaton og kaikag sa paghatag og panalipod kang Juan nga Magbubunyag, ingon nga usa ka maayong tawo nga matarung.  Apan, ang iyang sala sa garbo sa pagpanalipod sa iyang kaugalingon nga reputasyon mas dako pa kay sa iyang tinguha sa pagpanalipod kang Juan nga Magbubunyag. Busa, nahulog siya sa lit-ag ni Herodias. Pamalandungan nato ang sala; ilabina sa garbo nga maoy makapahuyang sa atong pagkamaunongon sa pagsunod sa Kabubut-on sa Dios.

Mierkules sa Ika-upat nga Semana sa Ordinaryong Panahon (Mk. 6:1-6) - 2/1/23

Sa Ebanghelyo karon, ang mga tawo sa lungsod ni Jesus "nabuta nga espirituhanon" tungod kay ang nahibal-an lang nila bahin ni Jesus gikan lang sa unsay ilang na-ilhan bahin sa Iyang tawhanong pamilya. Pamalandungi kini: “Dili kita makadawat og lawom nga espirituhanong mga panabut gikan sa Dios, kon kita mosalig lamang sa atong tawhanong kahibalo, nga kasagarang mabutaan tungod sa atong pagkasentro sa kaugalingon ug sa atong mga sala.”

Lunes sa Ika-upat nga Semana sa Ordinaryong Panahon (Mk. 5:1-20) - 1/30/23

Ang daotang mga espiritu anaa sa atong palibot ug milukop sa tanang bahin sa kinabuhi sa kalibotan. Hinoon, kinahanglan usab natong hinumduman nga ang Espiritu sa Nabanhaw nga Cristo nakabuntog usab niining mga dautang espiritu sa kalibutan.

Ang mga dautang espiritu nahadlok sa Espiritu ni Jesus ug sa bisan unsa nga sama kang Cristo. Busa, kon kita magkinabuhi nga sama kang Cristo, ang mga daotang espiritu magpalayo kanato.

Giunsa nato paghatag og bili ang gasa sa pagdawat kang Cristo mismo diha sa Balaang Komunyon panahon sa Misa? Uban ni Jesus sa atong mga kasingkasing, Iyang wagtangon ang tanang kadautan ug lig-onon kita batok sa bisan unsang kadaot nga mahimong moabut kanato.

IKA-UPAT NGA DOMINGO SA ORDINARYONG PANAHON (A) (Mt. 5:1-12a) - 1/29/23

 

Kadaghanan kanato mangandoy nga mahimong adunahan, uban ang pagtuo nga ang bahandi maoy makapalipay nato.  Apan ang paghunahuna nianang mga butanga mahimong usa lamang ka pag-usik sa panahon, kay angay natong maamgohan nga ang pagkadato dili garantiya sa tinuod nga kalipay. Imbes mangita ta og paagi aron daling madato, tan-awon nato ang paagi nga makahatag natog tinuod nga kalipay.  Mao kini ang pamaagi ni Jesus – ang mga Kabulahanan.

Ang pulong nga "beatitude" gikan sa Latin nga "beatudo", nga nagpasabot, kalipay. Busa, sa Wali didto sa Bungtod, gisugdan ni Jesus ang matag pahayag sa pulong nga “Bulahan” o “Malipayon.” Apan, alang sa kadaghanan sa Iyang mga tigpaminaw, ang Iyang pagtudlo makapalibog ug gani kataw-anan. Sa unsang paagi nga magmalipayon ang mga kabos? Sa unsang paagi nga mahimong malipayon kadtong nagbangotan?

Sa unsang paagi magmalipayon ang mga kabos sa espiritu? Kini tungod kay wala na silay pagsalig sa lumalabay nga mga butang niining kalibotana. Nakakat-on sila sa bug-os nga pagsalig sa Dios nga mao lamang ang tinubdan sa tinuod ug malungtaron nga mga bahandi. Busa, wala silay kabalaka ug kapit-os sa kinabuhi.

Kita mga anak sa Dios. Gusto niya nga kita magmalipayon gayod, sugod dinhi sa kalibotan ug makab-ot ang kahingpitan sa langit. Busa, gusto Niya nga masinati nato ang Iyang mahigugmaong presensya sa matag gutlo sa atong kinabuhi. Ang mga Kabulahanan motabang kanato sa pagsalikway sa mga makabalda sa kalibutan ug ipunting ang atong mga panan-aw sa Dios lamang.

Memorial ni Sto. Tomas de Aquino, Pari ug Doctor sa Simbahan (Mk. 4:35-41) - 1/28/23

 

Sa Ebanghelyo karong adlawa, gipakalma ni Jesus ang unos nga naghulga sa kinabuhi sa Iyang mga disipulo. Pamalandungi: Kung ang atong kinabuhi mahulga sa dili maayong panglawas, pinansyal ug krisis sa pamilya, mawad-an ba kita og pagtuo kang Jesus nga makapakalma niining mga unos sa atong kinabuhi? Ang atong hugot nga pagtuo ug pagsalig Kaniya igo ba nga makapabiling kalmado sa atong mga krisis?

Biernes sa Ikatulo nga Semana sa Ordinaryong Panahon (Mk. 4:26-32) - 1/27/23

Sa Ebanghelyo karong adlawa, si Jesus nagpasalig kanato nga Iyang usbon ang atong gamay nga pagtuo ngadto sa dakong pagtuo kon kita mangahas lang sa pagtuo Kaniya; sama sa gamay nga liso sa mustasa nga motubo nga usa ka dako nga tanom.

Sama nga ang usa ka liso dili motubo hangtud nga kini matanom sa yuta, ang liso sa pagtoo nga gitanom sa Dios sa atong mga kasingkasing mahimo lamang nga mausab sa Dios kung kita andam sa pag-amoma niini.

Pangayoon nato ang grasya sa pagkamatinagdanon, pagkamatinud-anon ug pagkamadasigon sa pagbulig sa Dios sa pag-amoma sa atong pagtuo adlaw-adlaw.

Memorial ni San Timoteo ug San Tito, mga Obispo (Lk. 10:1-9) - 1/26/23

Kung atong hunahunaon ang pag-ani kanunay natong gihunahuna ang mga benepisyo ug ganansya nga moabot lamang pagkahuman sa usa ka panahon sa paghago sa pagdaro, pagpugas, pagtanom ug pag-atiman sa mga tanom.

Sa Ebanghelyo karon, si Jesus nag-ingon nga Siya naghago na ug mibayad sa bili sa parasan. Daghan ang nagpaabot nga makadawat sa Maayong Balita sa kaluwasan, nga ang matag usa kanato gitawag aron mahimong mangangani.

Andam ba kita nga mahimong instrumento sa Dios sa pagpaduol sa mga tawo ngadto Kaniya pinaagi sa atong adlaw-adlaw nga pagkinabuhi? Pamalandongi kon sa unsang paagi nimo kini mahimo kada adlaw.

Piyesta sa Pagkakabig ni San Pablo Apostol - 1/25/23

Si San Pablo nga Apostol mao ang labing dako sa unang mga misyonero nga Kristiyano. Una siyang makita diha sa basahon sa Mga Buhat sa mga Apostoles ubos sa ngalan ni Saulo. Si Saulo gipadako sa Hudiyong pagtuo ingog usa ka Pariseo nga gibansay sa estriktong pagtuman sa Balaod sa Dios. Nagtuo siya nga ang Balaod kinahanglang tumanon sa iyang kaugalingon ug sa tanang Hudiyo. Si Saulo nasuko sa unang Kristohanong Simbahan, nga nagtuo nga ang unang mga Kristohanon mibulag sa ilang Hudiyong tradisyon. Aktibo niyang gilutos ang Simbahan sa Jerusalem. Samtang ang unang Kristohanong martir nga si Esteban gibato hangtod mamatay, si Saulo nagtan-aw sa gibuhat sa mga maglulutos (Buhat 7:58).

Dayon si Saulo mibiyahe ngadto sa Damasco aron sa dugang paglutos sa unang mga Kristohanon. Diha sa dalan paingon sa Damasco si Saulo nakasugat sa Nabanhaw nga JesuCristo (Buhat 9:1–19; Galacia 1:13-14). Si Jesus nangutana, “Saulo, Saulo! Nganong gilutos mo man ako?” Nangutana si Pablo, “Kinsa ka ba, Ginoo?” Si Jesus mitubag, “Ako si Jesus nga Nazaretnon nga imong gilutos” (Buhat 9:4–5). Dayon gipadala ni Jesus si Saulo ngadto sa Damasco aron maghulat sa dugang nga mga pahimangno. Si Saulo nauyog ug nabuta tungod sa kasinatian. Sa dihang ang usa ka Kristohanon nga ginganlag Ananias miabot ug nagbunyag kang Saulo, ang iyang pagkabuta nawala. Isip resulta niining iyang pagkatagbo ni Jesus, si Saulo nahimong sumusunod ni Cristo. Nakombinsir na siya karon nga ang pagpakig-uban sa nabanhawng Jesu-Cristo, dili ang pagtuman sa Balaod, mao ang gikinahanglan aron makadawat sa saad sa Dios sa kaluwasan. (Galacia 1:11–12; 3:1–5 )

Si Saulo, kansang ngalan karon nahimong Pablo, miadto sa Jerusalem aron sa pagkonsulta ni Pedro (Galacia 1:18). Human sa iyang unang misyonero nga panaw, si Pablo gitawag ni Jesus sa pagsangyaw sa Ebanghelyo ngadto sa mga Hentil. Iyang gigugol ang nahibilin sa iyang kinabuhi sa pagpanaw sa iyang mga misyon, pagtukod og lokal nga mga Simbahan, ug pagsulat ngadto kanila sa dihang nakadungog siya sa ilang mga kalampusan ug kapakyasan. Ang mga sinulat ni Pablo mao ang pinakaunang mga talaan sa kinabuhi ug kasaysayan sa unang Simbahan. Ingon nga gilamdagan sa Balaang Espiritu ang mga sinulat ni Pablo nahimong kabahin sa Bag-ong Testamento. Isip usa ka talaan sa mga panghitabo sa unang Simbahan kini sila anaa sa bililhon nga rekord sa pagpalapad sa Kristiyanismo.

Nganong gihimo man sa Simbahan nga piyesta ang kabag-ohan sa kinabuhi ni Pablo? Gibuhat kini sa Simbahan aron sa pagpahinumdom kanato sa dakong kalipay nga pagabation didto sa langit sa matag higayon nga adunay usa ka tawo nga maghinulsol sa iyang mga sala. Si Pablo nasayop tungod sa iyang pagpanglutos sa unang mga Kristiyanos. Diha na siya nakakita og kahayag sa dihang ang Dios mitandog kaniya didto sa dalan sa Damasco. Mag-ampo kita sa Ginoo aron Iya usab kitang tabangan nga makakita sa atong pagkadaotan ug aron nga makasugod kita paglakaw sa hustong dalan.

Martes sa Ikatulo nga Semana sa Ordinaryong Panahon (Mk. 3:31-35) - 1/24/23

Gihatagan og gibug-aton ni Jesus nga ang tanan nga nagpuyo sa Pulong sa Dios sa ilang kinabuhi ug nagtuman sa Kabubut-on sa Iyang Amahan labing duol Kaniya ug giisip nga naa sa Iyang pamilya.

Pinaagi sa maong Kamatuoran, si Jesus naghatag og bag-o ug radikal nga panglantaw kon sa unsang paagi kita isip Kristohanong mga magtutuo mahisakop sa usa ka unibersal nga pamilya nga nahiusa sa Diosnong Pulong, Buhat ug Kamatuoran.

Palandongan nato kining maong Kamatuoran ug tan-awa kon sa unsang paagi ang atong kaugalingong pamilya usa ka pinalapad nga pamilya sulod niining usa ka unibersal nga pamilya sa Katawhan sa Dios ug sa Simbahan.

Sabado sa Ikaduhang Semana sa Ordinaryong Panahon (Mk. 3:20-21) - 1/21/23

Sa dihang si Jesus nakasugat og nga pagsupak, bisan gikan sa iyang mga kabanay, Siya determinado sa pagtuman sa Kabubut-on sa iyang Amahan. Andam ka na ba sa pagtugyan sa imong komportableng dapit aron sa pagsunod kang Jesus Busan sa panahon sa pagsupak ug kalisdanan?

Giuna ba nimo ang Dios ug nakakaplag ka ba og kalipay sa pagbuhat sa Iyang kabubut-on, bisan pag nag-atubang ka og pagsupak ug kalisdanan gikan sa mga membro sa pamilya ug mga minahal?

Aron masunod ang mga Paagi ni Jesus ug ang Kabubut-on sa Iyang Amahan, kinahanglan kitang adunay pagtuo ug pagsalig nga pinaagi sa gahum sa Balaang Espiritu, ang Dios maghari pinaagi kanato bisan pa sa mga hagit nga atong giatubang.

Solemnidad sa Epipaniya sa Ginoo

Ang pulong “Epipaniya” nagagikan sa Griyego nga pulong nga nagkahulugan og “pagpadayag” o “pagpaila.” Ang atong gisaulog karon mao ang pagpaila nga si Jesus mao ang Manluluwas dili lamang alang sa mga Hudiyo kondili alang sa tanang mga tawo. Ang batang Jesus gipadayag ug gipaila ni Maria ngadto sa mga maalamon nga gikan sa sidlakan.

Diha sa ebanghelyo karon ang mga tawong maalamon ginaingon nga mga batid sa mga bitoon. Sila ang gitawag og tulo ka hari sumala sa atong tradisyon. Apan wala gayud masulat sa Bibliya kon pila sila kabuok. Giisip lamang nga tulo sila tungod sa tulo ka matang sa mga gasa nga nahisgotan: bulawan, insenso, ug mira. Tinuod ba gyud nga mga hari sila? Wala kita masayod niini. Apan dili kini mao ang mahinungdanon. Ang importante mao ang pagpadayag sa Dios ngadto sa iyang katawhan sama sa usa ka kahayag nga midan-ag diha sa kangitngit. Ang Simbahan nagsaulog niining pagpaila ni JesuCristo nga mao ang kinatumyan sa pagdayag sa gugma sa Dios ngadto sa katawhan. Ang mga tawong maalamon maoy nagrepresentar sa mga tawo sa nagkalainlaing dapit sa kalibutan nga midawat ni Jesus isip usa ka kahayag nga magdan-ag sa tibuok kalibutan, usa ka kahayag nga walay makapalong.

Kining maong piyesta sa Epipaniya nagpahinumdom kanato sa atong espesyal nga tawag nga mamahimong kahayag sa kalibutan. Kita maoy mamahimong buhing larawan sa atong Ginoo nga mibuntog sa kangitngit pinaagi sa iyang kinabuhi nga puno sa gugma ug paghatag sa kaugalingon. Kitang mga Kristiyano gitawag aron mopaambit sa gugma sa Dios ngadto sa tanan.

Sa kalibutan dunay duha ka pwersa nga kanunay magkaatbang: ang kahakog ug ang pagkamanggihatagon. Si Herodes maoy usa ka hulagway niining pwersa sa pagkahakog. Ang iya lamang kaayohan maoy iyang gilantaw. Ang iya lamang kaugalingon maoy iyang gihunahuna. Kini maoy nagtukmod kaniya sa pagpamatay sa inosenteng kabataan ug ni bisan kinsa nga iyang dudahan nga karibal sa iyang trono. Kon ang pwersa sa kahakog maoy maghari, kagubot ang mahitabo, dunay kangitngit ug kamatayon. Ang mga maalamon maoy hulagway sa pagkamanggihatagon. Nahibalo sila nga ang gahom nga ilang gihuptan gisalig ngadto kanila aron pag-alagad ug pagtabang panginahanglan sa uban. Nakaila sila kinsay adunay labawng gahom nga nagmando sa tanan sa kalibutan. Gusto nilang mailhan ug pasidunggan Siya. Ang ilang mapaubsanong pag-ila sa kamandoan sa Dios maoy nagdasig nila sa pagbiya sa komportable nilang kinabuhi ug pagpangita sa tinubdan sa kahayag. Kon maoy maghari ang pwersa sa pagkamanggihatagon, adunay kalinaw, kalipay, ug kapuno sa kinabuhi.

Solemnidad sa Pagkatawo sa Ginoo

Si propeta Isaias mipahibalo na nga ang bata nga matawo sa Birhen mao ang "Emmanuel" -usa ka ngalan nga nagkahulogan "ang Dios-uban-kanato." (see Is. 7:14). Ang maong ngalan mahimong usa ka pangandoy (Hinaut nga ang Dios uban kanato) o sa usa ka pahayag sa usa ka kamatuoran: "ang Dios uban kanato." Sa duha ka mga kaso, bisan pa niana, ang ngalan nga "Emmanuel" gipasabot lamang nga ang Dios mopakita sa usa ka espesyal nga gugma ug kahingawa alang sa Iyang mga katawhan pinaagi sa pagpanalipod batok sa mga kaaway ug pagbuntog sa mga kaaway, o kadagaya sa mga pabor sa kinabuhi.

Apan sa diha nga ang Mesiyas natawo, ang Dios mihimo sa mas labaw sa mahunahunaan o gilauman ni bisan kinsang Judio. Ang Dios mismo sa Iyang kaugalingon, sa tinuod ug personal nahimong "usa kanila." Kini, sa pagkatinuod, ang labing taas nga matang dili lamang sa pakighiusa apan usab sa pag-ila.

Apan ang pagkatawo sa Anak sa Dios ingon sa usa ka tawo nga adunay usa ka kahulogan ug usa ka mensahe nga labaw sa limitado nga panglantaw sa Pinili nga Katawhan. Ang PAGPAKATAWO may labot sa tibuok nga katawhan. Mahitungod kini sa matag tawo. Kitang tanan makahimo sa pag-ingon nga diha ni Jesus ang Dios nahimong usa kanato. Kini mao ang usa ka dakong timaan sa kadungganan. Kini mao ang usa ka kamatuoran nga nagkahulugan sa kaluwasan, kay "kon ang Dios uban kanato, kinsa pa man ang batok kanato?" (Roma 8:31)

Apan unsay ipasabot niining talagsaon nga hitabo, gawas sa kadungganan ug sa kaluwasan alang sa tanan kanato? Ang PAGPAKATAWO sa Anak sa Diyos usab dunay mga kahulogan o mga mensahe mahitungod sa Dios sa Iyang kaugalingon ug mahitungod kanato. Karon, kita mag-focus sa pipila lang niining "dugang nga mensahe."

Ang pagkatawo sa Anak sa Diyos diha sa groto sa Betlehem naglangkob, una sa tanan, sa usa ka mensahe sa PAGPAUBOS sa bahin sa Dios, usa ka pagkamapaubsanon nga kita dili gayud makasabut sa hingpit. Apan bisan sa atong limitado nga pagsabut niining maong misteryo, igo na kini nga rason sa pagsumpo sa atong pangandoy sa kadungganan ug mga pagpaila sa kalahi-an. Sa atubangan niini nga Dios, nga "mikuha sa dagway sa usa ka ulipon" (Phil 2: 7) sa iyang kaugalingong pagbuot, ang matag pagpadayag sa garbo sa atong bahin nagpakita dili lamang sa pagka-wala mahiuyon, apan hingpit nga kataw-anan.

Apan kini dili mao ang tanan. Sa diha nga siya nahimong tawo, ang Anak sa Dios wala matawo ingon nga usa ka sakop sa usa ka dato o gamhanan nga pamilya. Si Kristo mipili nga matawo ngadto sa usa ka pamilya sa mga kabus nga mga katawhan, sa usa ka lugar nga gigamit nga pasilunganan sa mga mananap, nga walay bisan unsang pagpasayon ug mga pasilidad. Adunay usa ka mensahe sa espesyal nga GUGMA, PAGPAILA ug PAKIGHIUSA sa mga KABUS sa tanan, usa ka mensahe sa paglingkawas gikan sa materyal nga mga butang diin ang mga tawo kanunayng naggapos, ug tungod niini sila kasagaran nga magka-away ug bisan gani sa mopatay. Si Kristo mipili sa mga kabus aron sa pagtudlo kanato sa bili sa napasagdan nga hiyas sa paglingkawas sa mga material nga bahandi.

Ang mahigugmaong pagpakabana, hingpit nga pagpaubos, tibuok nga kalingkawasan gikan sa materyal nga mga butang, panaghiusa uban sa mga labing ubos ug iwit: upat ka mga hiyas, usa ka mensahe - ang "Paskohanong Mensahe." Kini mao ang mensahe nga gitumong ni Jesus sa matag tuig ngadto sa matag usa kanato, sa Simbahan, ug sa tanan nga mga katawhan. Human sa hapit duha ka libo ka tuig nga ang mga tawo nagsaulog sa pagkatawo ni Kristo uban sa mas dako nga kaligdong, makapangutana kita: "Nakakat-on ba kita sa pagtulun-an nga gitudlo kanato niining maong selebrasyon?"

Unang Domingo sa Kwaresma (A)

Naabli ang ilang salabutan ug nakita nila nga hubo diay sila. Mao ni ang unang epekto sa sala ni Adan ug ni Eba sa sugilanon sa pagsugod sa salang panulondon. Si Adan ug si Eba wala na makuntinto sa ilang kinabuhi. Mikaon sila sa bunga sa kahoy sa kahibalo unsay maayo ug unsay dautan, ug niini aduna na silay kahibalo sa dautan. Diha sa kasulatan ang pagkahibalo nagkahulogan og pagkasinati. Si Adan ug si Eba nakasinati sa dautan. Makalilisang kadto. Napuno sila sa kaulawan. Ang pagpili nila sa sala mao ang pagtalikod sa Ginoo sa kinabuhi. Gipili nila ang sukwahi sa kinabuhi. Gipili nila ang kamatayon. Ug ang tanang tawo nag-antos sa resulta sa ilang pagpili. Ang tanang tawo nag-antos sa sala ug ang resulta sa sala mao ang kamatayon.

Nasinati ni nato matag adlaw sa atong kinabuhi, nga ang maayong mga tawo, inosente nga mga tawo, mamatay. Nasinati ni nato samtang ang atong kabataan nadaot tungod sa media, tungod sa mga imoral nga aspeto sa katilingban, tungod sa tanang nagpahimulos kanila. Nasinati ni nato samtang ang kadautan misakmit sa kalipay sa kinabuhi sa mga tawo. Nasinati ni nato samtang kita nag-antos sa resulta sa dautan nga atong nabuhat ug usab sa dautang binuhatan sa uban.

Apan, si San Pablo nagsulti sa mga taga-Roma ug kanato, kay ingon nga pinaagi sa pagkamasupilon sa usa ka tawo daghang nahimong makasasala, pinaagi usab sa pagkamatinumanon sa usa ka tawo daghan ang gihimong matarong sa Dios. Ug unsay gidala ni Jesus nganhi sa kalibutan, ang iyang Grasya, mas labing gamhanan kay sa malimbongong gahom sa sala.

Unang gipakita ni Jesus ang iyang gahom batok sa dautan sa dihang Iyang gibuntog ang dautan ug ang mga yawan-ong tentasyon human sa 40 ka adlaw didto sa kamingawan. Atong makita ang sinugdanan nga petisyon sa Amahan Namo diha sa tubag ni Jesus ngadto sa dautan. Mangita gayud si Jesus sa iyang pagkaon gikan sa Dios ug dili gikan sa kalibutan, ug Iya kitang gitudlo-an sa pagpangayo sa Dios sa atong kalan-on matag adlaw. Si Jesus mangita sa kabubut-on sa Dios ug dili mopalabaw sa iyang kabubut-on ngadto sa Amahan. Ug gitudlo-an kita niya sa pag-ampo, “Moabot ang Imong Gingharian.” Dili siya mo-ambak gikan sa parapet sa Templo aron mapugos sa paglihok ang Amahan. Ug gitudloan kita sa pag-ampo, “Matuman ang imong pagbuot,” dili ang akong kabubut-on, kondili ang imoha, Mahigugmaong Amahan. Ug, sa ikatulong tentasyon, dili masubornohan si Jesus sa mga bahandi sa kalibutan aron magmasinupakon batok sa Amahan,

Natintal kitang tanan sa pagpakasala. Kabahin na kini sa kinabuhi. Apan mahimo kitang mo-asdang batok sa sala. Mabuntog nato ang tentasyon. Sa pipila ka paagi atong nasinati ang matag tentasyon nga gihimo sa panuway ngadto ni Jesus. Buot sa panuway nga mosalig si Jesus sa Iyang kaugalingong gahom inay sa Amahan. Kita usab gitental aron sa pagsalig sa atong kaugalingon kay sa pagsalig sa Dios. Kasagaran sa atong katigulangan midumili sa tentasyon sa paghunahuna nga wala sila magkinahanglan sa Dios. Apan hinuon nahimo silang mga tawo nga dunay lawom nga pag-ampo; nangita sa proteksyon ug gugma, nagpasalamat kaniya sa iyang pagpakaon pinaagi sa daghang paagi.

Dili kita mahimong mahulog sa tentasyon sa paghunahuna nga makahimo kita sa tanan pinaagi sa atong kaugalingon. Kinahanglang mosalig kita sa Dios. Kinahanglang duna kitay pagtuo. Oo, kinahanglang buhaton nato ang pinakamaayo para sa kaugmaon sa atong mga minahal, apan labaw sa tanan mosalig kita sa Dios nga maoy nag-atiman nato. Buhaton nato kutob sa atong mahimo alang sa atong kaugmaon ug sa atong mga minahal, apan sa katapusan magsalig kita sa Ginoo nga mag-atiman nato. Mabuntog nato ang tentasyon sa pagtukmod sa Dios gawas sa atong kinabuhi. Kining tawag sa pagtuo dili gayod sayon. Lisod nga mogahin sa daghang panahon alang sa usa ka tawo sama pananglit sa bata o sa siwasyon sama pananglit sa trabaho ug unya isalig ang kaugmaon ngadto sa Dios ug dili sa kaugalingon. Makadani ang paghunahuna nga wala kita magkinahanglan sa Dios. Gani mao kini ang tentasyon sa mga elemento sa kalibutan nga wala magtuo og Ginoo. Ang gitawag og intellectual elite kanunay mobiaybiay sa mga tawo nga may pagtuo, nakamenos nato nga mituo sa Ginoo ug moingon nga mabulokon ang ilang kinabuhi nga walay Ginoo. Dili kita makatugot niining binuanga. Nasayod kita nga nagkinahanglan ta sa Dios. Dili ta mabuhi kon wala ang Dios. Dili ta magmalipayon kon wala siya. Ug dili ta maangkon ang kinabuhing dayon kon wala siya.

Sama sa ikaduhang tentasyon ni Jesus, mahaylo kita sa pagpugos nga molihok ang Dios kay sa mosalig lamang kaniya sa pag-atiman nato. Wala hinuon ta magbarog sa ngilit sa building aron saw-on ta sa Ginoo sa atong pag-ambak, apan gidula-an ang kinabuhi sa makadaot nga bisyo sama sa bino, sex, drugas ugubanpa ug sayop nga naghunahuna nga mosawo ang Ginoo kon kita mahulog. Maloloy-on ang Dios, apan siya usab makiangayon. Mosalig kita sa Dios, apan sa gisulti ni Jesus ngadto sa panuway, dili nato sulayon ang Dios. Dili ta magpatental sa pagpuyog kinabuhi nga anaa sa ngilit sa way katapusan kamatayon.

Ug sama ni Jesus, makigbisog batok sa tentasyon nga mapalit sa kalibutan. Daghang mga tawo nga nagbaligya sa ilang kalag tungod sa bahandi ug gahom. Ang yawa nagdani nato sa pag-apil niadtong nagbuhat og dautan, sa pagtabon sa atong konsiyensiya, ug pag-ani og dili maisip nga gidaghanon sa salapi Daghan ang makwarta pinaagi sa pagpalusot og mga kontrabando, daghang masapi pinaagi sa pagpanikas sa negosyo, daghang masapi sa pagpamaligya og ginadiling drugas. Apan dili gyud unta nato ibaligya ang atong kalag ngadto sa panuway. Nabuhi kita tungod sa Usa ug Usa lamang. Nabuhi kita alang sa atong Langitnong Amahan, dili alang sa atong kaugalingon. Ang tumong sa atong kinabuhi dili aron makatigom og daghang katigayonan. Ang tumong sa atong kinabuhi mao ang pagpuyo alang sa Dios. Gipalit kita sa Ginoo alang sa iyang Gingharian, dili nato ibaligya ang atong kalag ngadto sa panuway.

Sa katapusan mibiya si Satanas ni Jesus, ug ang mga anghel miatiman kaniya. Dunay mga anghel dinhi. Dili lang ang atong mga kabataan, apan tinuod nga espirituhanong mga linalang. Pila ka buok ang ania karon? Pila ka buok ang anaa sa atong mga panimalay? Ang mga anghel mao ang atong tigpanalipod ug atong espirituhanong caregivers. Moatiman usab sila kanato samtang makighiusa kita sa Ginoo sa pagpakig-away sa mga dautan. Mga sundalo kita diha sa gubat sa Ginoo batok sa gahom sa panuway. Wala ta mag-inusara, ang Ginoo nag-uban kanato.

Pangayoon nato karon sa Ginoo nga panalipdan kita batok sa mga tentasyon sa kalibutan, ayaw kami itugyan sa panulay, luwasa kami sa dautan, sa dautan nga ania kanamo. Ug mosalig kita sa Dios kay nasayod kita nga iya kitang gihigugma, ug gipalit kita sa pinakadako kaayong bili! (1 Cor 6:20).

IKAWALO NGA DOMINGO SA ORDINARYONG PANAHON (A)

Ang naghinubra nga pagpangita sa materyal nga mga butang mao kanunay nagtental sa mga tawo. 

Kadtong matental niini mawad-an sa ilang dignidad ug mamahimong ulipon sa mismong mga butang nga mao untay magsilbi kanila.  Kita nga nahimutang karon sa katilingban nga nagpasulabi sa pagkonsumo, kanunay gidani sa mga commercial nga nagpakusog sa pangandoy alang sa mga materyal nga butang.  Ang pipila kanato hilabihan ang pagpakabana sa mga materyal nga panginahanglan nga mahisama na kini og maoy atong tumong sa pagpakabuhi ning kalibutana.  Mao kini ang nagpadayong hagit sa atong pagtuo sa Ginoo nga nahigugma ug nag-atiman kanato ug sa atong mga panginahanglan.

Mipasidaan si Jesus kanato bahin niini: “Walay mahimong ulipon sa duha ka agalon… Dili kamo makapaulipon sa Dios ug sa salapi!” (Mat 6:24).  Alang kanatong tanan karon si Jesus miingon, “Ayaw kamo kabalaka…”  Ang iyang mga pulong dili aron paghimo nato nga magtinapulan ug mapasagaron apan usa kini ka pagdapit ngadto sa pagkamasaligon.  Usa kini ka pagsusi kon unsa man gyud ang hatagan nato sa hustong priority.  Kitang mga kristiyanos mag-atiman sa mga materyal nga panginahanglan alang sa atong kaugalingon ug sa atong isigkatawo, ilabina niadtong gitugyan ubos sa atong responsibilidad.  Gikinahanglan kini kay ang kalibutan gitugyan sa atong pag-atiman ug alang sa atong mga panginahanglan. 

Apan mipahinumdon si Jesus kanato nga atong ipahiluna ang pag-atiman sa atong mga panginahanglan subay sa panglantaw sa Gingharian sa Dios nga maoy labaw sa tanan natong mga paninguha.  Ang tanang butang maoy mga kahimanan sa pagtukod ug pagpalambo sa maong Gingharian.  Ang atong mga paningkamot alang sa atong panginahanglan atong isalig ngadto sa Amahan, diha sa kasiguroan nga Siya nga naghatag sa kinabuhi nag-atiman sa tanan niyang mga binuhat ug naghatag sa mga gikinahanglan.  Ang mga bersikulo 26 ngadto sa 29 sa Ebanghelyo karong Domingoha maoy matahom nga paghulagway sa pag-atiman sa Dios sa tanan niyang mga binuhat, bisan sa kamubo sa panahon sa ilang kinabuhi, ug bisan ubos lang ang ilang bili kay sa tawo.

Ang atong pagsalig ngadto sa Dios maoy magpalingkawas kanato sa mga kabalaka nga nakahasol sa kinabuhi sa mga walay pagtuo.  Ang pagsalig sa kamanggihatagon sa Ginoo maoy maghimo kanatong makapahimulos sa kagawasan isip Iyang mga anak.