IKA-16 NGA DOMINGO SA ORDINARYONG PANAHON (C)

 

Ang Dios nagpaduol kanato. Dili siya idlas. Nagpaila siya sa iyang kaugalingon ug nakighiusa kanato. Mao nga ang Dios nahimong tawo aron siya makaduol kanato ug mahiusa kanato. Si Jesus mao ang tinuod ug hingpit nga tawo nga sama kanato sa tanang butang gawas sa sala. Kini nagpasabot nga ang sala dili kabahin sa atong pagkatawo, mao nga kon mawala kanato ang sala, mahingpit ang atong pagkatawo.

Atong mabasa sa katapusang basahon sa Bibliya, ang Basahon sa Gipadayag, ang giingon ni Jesus: “Ako nagabarog sa pultahan ug nagatuktok. Kon may makadungog sa akong tingog ug ablihan niya ang pultahan, mosulod ako ug makigsalo sa pagka-on uban kaniya.”  Si Jesus nagdapit kanato sa pagsulod. Sa unsang paagi ang Dios moduol kanato ug sa unsang paagi kita makadawat kaniya? Mao kana ang gisulti kanato sa atong mga pagbasa karon.

Ang Dios miabot kang Abraham sa unang pagbasa diha sa dagway sa tulo ka lalaki. Usa ka adlaw niana, giyahat ni Abraham ang iyang mga mata ug nakita niya ang tulo ka lalaki nga langyaw nga nagbarog sa iyang atubangan. Iya dayon silang gipasulod aron makaandam siyag pagkaon. Gani, wala lang siya mokuha ug soft drink sa refrigerator o mopalit ug kape ug pan sa tindahan. Wala pay refrigerator niadto. Walay biskwit sa mga estante, ni adunay tindahan nga adtoan sa desyerto. Siya adunay usa ka baka nga giihaw. Siya adunay pan nga giluto. Miadto siya sa iyang karnero ug mikuha ug presko nga gatas. Gihatag gyud niya ang iyang labing maayo para sa iyang bisita nga wala niya mailhi. Ug ang iyang pagkamanggihatagon gigantihan. Ang Dios diay maoy nahimo niyang bisita. Gisaaran si Sara nga makabaton siya ug anak – ug natuman kini - ang iyang bugtong anak mao si Isaac.

Si Jesus usab miadto sa balay ni Marta, ug siya giabiabi. Si Marta nagkapuliki sa pag-andam para sa iyang bisita. Dili lang si Jesus ang iyang bisita, kondili lakip na ang mga tinun-an ni Jesus. Si Maria, ang igsoon ni Marta, imbes nga tabangan siya, didto sa tiilan ni Jesus ug naminaw sa iyang mga pagtulon-an. Ang Dios moabut pinaagi sa iyang pulong. Atong dawaton siya. Maminaw ta niya. Tingali sama kita ni Marta, nagkapuliki sa daghang butang apan walay panahon sa paglingkod nga hilom ug pagpamati sa Dios. Tingali ang pagtrabaho alang sa Dios usa ka babag sa atong pagpaminaw kaniya. Busy sa mga kalihokan sa simbahan ug walay panahon sa pag-ampo o pagbasa sa Bibliya.

Ang Dios moabot usab sa wala damhang mga kahimtang, sama sa kakabos. Ang kakabos nga atong nasinati wala magpasabot nga ang Dios layo kanato. Ana siya. Mao nga anaa si Jesus, nagbitay sa Krus. Ang krus timaan sa kakabos. Si Jesus anaa sa kakabos! Sama ni San Pablo sa atong ikaduhang pagbasa, maglipay kita sa pag-antos sa bisan unsang kawad-on sa atong kinabuhi kay pinaagi niini nagpadayon kita ug nahiusa kita sa kakabos ni Jesus alang sa simbahan, ang iyang lawas. Bulahan kita nga dili lamang kita makaambit sa kadaugan ni Jesus, kondili usab sa iyang kakabus ug kamatayon. Nahiusa usab kita sa pagdala sa kaluwasan sa kalibutan uban ni Jesus. Atong pribilehiyo nga kita maka-ambit sa mga pag-antos ni Cristo alang sa iyang lawas nga mao ang Simbahan. Busa atong dawaton uban sa kalipay ang pakighiusa sa kakabos ni Jesus. Kini usab mao si Jesus nga mianhi kanato.

Si Jesus moabut pinaagi sa daghang mga pultahan, ug dili lamang sa usa: ang pultahan sa mga estranghero o dumoduong nga atong mahimamat, ang pultahan sa pulong nga nagtudlo kanato ug ang pultahan sa kakabus nga atong nasinati. Unsaon nato siya pag-welcome? Dawaton nato siya uban ang kalipay, uban ang pagkabukas, uban ang pagkamanggihatagon. Ato siyang pasudlon ug makighiusa siya kanato. Atong pangutan-on ang atong mga kaugalingon karon: Sa u
nsang pultahan ang Dios nanuktok sa akong kinabuhi?

Dunay estorya mahitungod sa dakong baha tungod sa kusog nga ulan. Usa ka inahan nag-ampo sa Dios nga luwason siya. Gitawag siya sa iyang silingan nga mouban niya ngadto sa mas taas nga dapit. Wala kini niya tagda. Usa ka sakayan ang milabay ug gihangyo siya nga mosakay niini, dili siya gusto nga mosakay tungod kay siya miingon nga ang Dios motabang kaniya. Miabot ang usa ka helicopter aron kuhaon siya, dili siya gustong mosakay apan nagpadayon siya sa pag-ampo sa Dios. Ang tubig misaka ug mitaas ug siya nalumos. Sa sunod nga kinabuhi iyang gibasol ang Dios sa wala pagtabang kaniya. Ang Dios miingon: Gitawag ko ikaw pinaagi sa imong silingan, nagpadala ako ug usa ka sakayan ug usa ka helicopter ug wala ka motubag. Ug mao na, nalumos hinuon ka.

Ang Dios moabot sa atong kinabuhi apan kasagaran dili sa paagi nga atong gipaabot. Busa kinahanglang mamahimo kitang bukas sa iyang mga pamaagi. Dawaton nato ang mga dumuduong, paminawon nato ang iyang pulong, antoson nato ang kalisdanan uban ang kalipay. Mao usab kana ang mga pultahan nga gigamit sa Dios aron mapaduol kita kaniya.

IKA-15 NGA DOMINGO SA ORDINARYONG PANAHON (C)

Sa atong panahon karon, tungod sa fake news, nawala ang bili sa pulong. Dili na ta motuo sa pulong lang. Kinahanglan pa nato kini nga i-verify. Nagkinahanglan pa kita og uban pang pagpamatuod. Mga kaigsoonan, ang pulong sa Dios talagsaon. Ang Dios dili lang basta-basta nga mosulti. Kini usa ka tin-aw kaayo nga pagkasulti. Ang Dios dili mamakak. Siya tinuod. Busa, ang iyang pulong kamatuoran. Ug ang pulong sa Dios buhi ug nagahatag og kinabuhi. Mao nga atong gihisgutan sa atong salmo: O Ginoo, nagabaton ikaw sa mga pulong sa knabuhing dayon.

Ang Dios nakigsulti kanato tungod kay siya nahigugma kanato. Wala siya magtago og sekreto kanato. Busa, ang pulong sa Dios timaan sa iyang gugma kanato. Siya nakig-uban kanato. Busa, magmapasalamaton kita sa iyang pulong ug magpasalamat kita nga nakigsulti siya kanato. Ang pulong sa Dios maabot nato. Dili halayo kanato nga kita kinahanglan nga moadto sa langit o nga kita kinahanglan nga motabok sa dagat o sa bukid sa pagkab-ot niini. Si Moises miingon sa atong unang pagbasa nga kini anaa sa atong mga ngabil ug sa atong kasingkasing.

Tinuod kini tungod kay ang atong konsensya mao ang gamay nga tingog sa Dios sa atong tanlag. Mahibaw-an nato kung unsa ang gusto sa Dios nga atong buhaton ug unsa ang dili Niya gusto nga atong buhaton kung maminaw lang kita sa atong konsensya. Ang Dios wala magtago og sekreto kanato. Maminaw lang ta ug mosunod sa atong konsensya.

Mao kana ang gibuhat sa Samaryanhon sa sambingay ni Jesus. Gitamay sa mga Judio ang mga Samaryanhon. Para nila, dili sila tinuod nga sumusunod ni Moises. Sila adunay sayop nga pagtuo sa Dios. Wala sila makahibalo sa husto nga pulong sa Dios. Apan ang Samaryanhon sa istorya ni Jesus nagpadaog sa iyang maluluy-ong kasingkasing. Sa dihang iyang nakita ang tawo nga nagbuy-od sa dalan nga samdan, naluoy siya sa iyang isigkatawo. Wala gani siya mangutana kon kinsa siya, diin siya gikan, o unsa ang iyang relihiyon. Nakita niya ang usa ka isigkaingon nga nanginahanglan. Mihunong dayon siya bisan unsa pay iyang adtoonon. Wala nay mas importante pa kay sa isigkatawo. Bisan unsa ang naa niya, gihatag niya aron matabangan kini. Wala siyay pagpangandam o training sa paghatag og first aid. Iyang gihugasan ang dugo, gibuboan og lana ug bino nga iyang gidala. Tingali iya kining bawon sa iyang pagbiyahe. Gipasakay niya ang tawo sa iyang asno ug gipa-atiman kini sa balay abotanan uban ang saad nga dili niya kini pasagdan. Mobalik siya og bayran ang bisan unsang galastohan sa pag-atiman niini. Gibuhat niya ang kaluoy ngadto sa uban nga naa sa iyang kasingkasing. Spontaneous ang iyang gibuhat. Wala siya magbasa og Bibliya o mokonsulta una sa usa ka eksperto. Lahi siya sa mga tawo nga angay nga mahibalo sa balaod sa Dios tungod kay duol sila sa templo – sa pari ug sakristan. Kanunay silang naminaw sa pulong sa Dios nga gibasa ngadto kanila. Kanunay silang nagsimba sa Dios sa templo. Ilang nakit-an ang tawo apan milabay lang sila. Nakita nila siya apan wala silay kaluoy. Nawala ang ilang pagkatawhanon.

Kini nga istorya mao ang tubag ni Jesus sa pangutana kung unsa ang buhaton aron maangkon ang kinabuhing dayon. Ang tubag anaa sa Balaang Kasulatan - ang paghigugma sa Dios labaw sa tanan ug ang paghigugma sa uban sama sa ilang kaugalingon. Sakto ang tubag. Walay problema sa paghigugma sa Dios. Adunay usa lamang ka Dios nga higugmaon. Apan adunay daghang mga isigkatawo. Busa ang pangutana mao kini: Kinsa ang akong isigkatawo? Ang pangutana, kinsa ang akong isigkatawo nga higugmaon aron maangkon ang kinabuhing dayon. Mangutana sab ta niana – akong paryente? Usa ka isigka-Kristohanon? Usa ka matarong nga tawo? Pinaagi niini nga istorya, nausab ang pangutana. SI kinsa ba ang isigkatawo sa tawo nga nabiktima sa mga tulisan? Ang tubag mao ang naluoy kaniya. Si Jesus nagsulti kanato: ayaw pangitaa ang isigkatawo aron higugmaon. Hinunoa, mahimo kang isigkatawo ni bisan kinsang tawo nga nag-antos. Mahimo kang isigkatawo ni bisan kinsa nga imong mahibalag sa dalan nga nanginahanglan. Mabuhat lang nimo kini kung molihok ka sumala sa kaluoy nga natisok sa imong kasingkasing. Kana nga kalooy mao ang pulong sa Dios nga gitanom sa atong konsensya. Buhaton nato kini ug makabaton kita og kinabuhing dayon.

Ang Dios mipasalig kanato nga ang iyang pulong anaa sa konsensya sa matag usa kanato. Dili lang kana! Ingon ana siya ka-committed kaayo sa iyang Pulong nga kini nahimong unod. Ang Pulong sa Dios nahimong tawo. Mao nga ang pulong sa Dios adunay nawong. Kini mao si JesuCristo. Siya ang nawong sa dili makita nga Dios. Mao nga ang pulong sa Dios dili lamang anaa sa atong mga kasingkasing. Kauban nato siya sa atong panaw. Gitudloan kita niya gipakita kita kon unsaon paghigugma ang Dios ug ang isigkatawo. Mao kini ang atong gisaulog sa matag misa – ang paghalad ni Jesus sa Dios Amahan. Gihigugma niya ang Dios nga Amahan labaw sa tanan, labaw pa sa iyang kaugalingong kinabuhi. Gihalad usab ni Jesus ang iyang kaugalingon alang kanato bisan pa og kita mga makasasala. Wala siya magpili kung kinsa ang iyang higugmaon. Ang tanan, ilabina ang mga makasasala, gihigugma niya. Sa Santos nga Misa walay makaingon nga dili ko angayan nga higugmaon sa Dios. Ang iyang dugo giula alang sa tanan!

Ang pulong sa Dios ania dinhi aron sa paggiya kanato ngadto sa kinabuhing dayon. Ato ning buhaton. Sa atong panahon, morag gahi na ang atong kasingkasing. Nawala na ang kaluoy. Ang atong konsensya nahimong manhid. Kini nahitabo tungod kay kita nahimong hakog. Wala na kita magtagad sa uban, labi na kadtong dili nato kaila o dili nato ig-unsa. Ang pulong sa Dios sa makausa pa nagdasig kanato nga magmabination ngadto ni bisan kinsa nga nanginahanglan. Kanunay nga maggahin bisan gamay aron makatabang sa uban. Bisan kon kita mismo adunay mga panginahanglan, adunay mga tawo nga mas nagkinahanglan niini. Magkat-on kita kanunay nga bukas sa paghatag, bukas sa pagpaambit! Mao kana ang modala kanato ngadto sa langit!

IKA-14 NGA DOMINGO SA ORDINARYONG PANAHON (C)

May ginikanan ba nga gustong maguol ang ilang mga anak? Wala! Malipay ba si bisan kinsa nga nahigugma kung maguol ang iyang minahal? Dili! Mas labi pa ang Dios! Dili niya gusto nga kita, iyang mga binuhat, iyang minahal nga mga anak, maguol. Ang Dios mao ang tinubdan sa pagkamaayo ug kalipay, ug gusto niya nga kita makaambit niini. Mao nga atong nadungog sa atong unang pagbasa ang tawag sa Dios pinaagi ni propeta Isaias: “Pagsadya, kamong tanan… paglipay ug pagmaya.” Mao man usab kini ang nadungog nato sa salmo responsoryo: “Pasinggita ang tibuok yuta ngadto sa Ginoo uban sa kasadya.”

Tinuod nga ang krus kabahin sa atong pagkakristiyanos. Apan dili tinuod nga ang krus timaan sa kasubo. Oo, adunay kalisud sa pagpas-an sa krus, apan kita adunay kalipay tungod sa krus ni Jesus. Si Jesus nagpas-an sa krus ug namatay sa krus aron kita makalingkawas sa daotan. Siya maoy nanubag sa atong mga kasal-anan. Busa sa atong pagtan-aw kang Jesus sa krus, kita malipay ug mapasalamaton sa iyang kaayo kanato. Apan wala lamang kita nakapahimulos sa krus ni Jesus. Mo-ambit usab kita sa pagpas-an sa iyang krus. Apan dili tungod kay adunay krus sa atong kinabuhi nga angay kitang maguol. Si San Pablo sa atong pagbasa mipahayag: “Magpasigarbo lamang ako sa krus sa atong Ginoong Jesucristo.” Tungod niini nga krus, ang dautan napildi ug ang panalangin sa Dios miabut kanato. Ang uban, aron magmalipayon, mosalikway ug molikay sa ilang responsibilidad. Dili mao! Pinaagi sa pagtuman sa atong responsibilidad, ug kana ang atong krus sa kinabuhi, atong makab-ot ang kalipay nga gikan sa Ginoo. Nasinati kini sa mga estudyante nga migradwar karong tuiga. Gibuhat nila ang kinahanglan nilang buhaton mao nga malipayon sila karon nga migraduate!

Magmalipayon kita tungod kay nakadawat kita sa maayong balita. Ang maayong balita mao: Haduol na, ug dili lang kana, ania na ang paghari sa Dios! Kini nagpasabot nga ang Dios ania dinhi. Naglihok na siya sa atong taliwala. Dili na siya layo nato. Dili ba kini maayong balita? Mao nga nalipay ang nakadawat niini nga balita. Wala na kita mag-inusara. Bisan unsa ang mahitabo kanato, ang Dios dili mobiya kanato. Anaa ang iyang panalangin alang kanato, aron MAMAAYO ANG TANAN. MAMAAYO ANG TANANG BUTANG.

Ang maayong balita mao nga, dili lamang ang nakadawat sa maayong balita ang magmalipayon. Bisan ang nagdala sa maayong balita magmalipayon, ug mas malipayon pa sila kay niadtong nakadawat niini. Atong nadungog sa ebanghelyo ang mahitungod sa pagpadala ni Jesus sa kapitoan ug duha. Si Jesus wala magpadala lamang sa dose ka apostoles. Mipadala siya og daghan pa aron mo-ambit sa iyang misyon. Ang numero nga kapitoan ug duha mao ang gidaghanon sa tanang mga nasud nga nailhan niadtong panahona. Busa ang numero nga kapitoan ug duha maoy numero nga nagsimbolo sa tanan. Ang tanan gipadala ug sila gipadala ngadto sa tanang mga tawo. Si Jesus mihatag sa samang mga instruksiyon ngadto sa iyang mga gipadala –ngadto man sa dose o sa kapitoan ug duha man. Nanglakaw sila nga tinagurha, wala silay dala nga pagkaon, wala sila mohunong sa ilang panaw aron lang makig-estorya, nagpabilin sila sa balay nga nagpadayon kanila, nangaon ug mi-inom sila sa bisan unsa nga gidalit kanila; nagwali sila, naghingilin sa mga yawa, ug nag-ayo sa mga masakiton. Wala nila pugsa ang wala modawat kanila. Gipasidan-an lang sila nga pinaagi sa pagsalikway sa maayong balita sila malaglag sa Adlaw sa Paghukom. Kitang tanan gipadala, dili lang mga pari o madre. Ang tanang binunyagan mga misyonero. Mo-ambit kita sa pagpakaylap sa maayong balita. Sultihi ang mga kauban nimo mahitungod kang Jesus ug unsa ang atong nadungog mahitungod kaniya.

Ug unsa ang resulta sa misyon? Nalipay pag-ayo ang mga gipadala ni Jesus. Nagmalampuson sila! Bisan ang mga yawa mituman sa ilang sugo sa ngalan sa Ginoo. Gi-affirm sila ni Jesus. Si Satanas nahulog gikan sa langit. Si Satanas walay ikasukol niadtong nagdala sa ngalan ni Jesus. Apan gisultihan ni Jesus ang kapitoan ug duha nga dili kaayo malipay nga nagmalampuson sila sa ilang misyon. Mas magmalipayon sila nga ang ilang mga ngalan nahisulat sa langit. Ang sukaranan sa atong kalipay dili kung unsa kita ka malampuson kondili ang ganti nga nagpaabot kanato tungod kay kita nagmatinud-anon sa atong misyon. Si Santa Teresa sa Calcutta miingon: Gitawag kita dili aron magmalampuson kondili aron magmatinud-anon (we are called not be successful but to be faithful). Ang Dios lahi kay sa kalibotan. Sa negosyo, successful ka kay nitaas imong halin. Ang usa ka tawo masukod pinaagi sa iyang gidala ngadto sa kompanya. Ang sukdanan sa Dios dili ang atong kalampusan kondili ang atong pagkamatinumanon. Kon kita matinud-anon sa atong katungdanan ug sa atong misyon, mao kana ang basehan sa atong kalipay tungod kay diha kita gigantihan sa Dios.

Busa mga igsoon, dili kita magpanuko sa pag-alagad sa Dios ug sa pagtrabaho alang sa iyang gingharian. Dili kita alkanse tungod kay kita naghago ug ang uban wala. Usa ka dakong pribilehiyo nga gipiyal kanato sa Dios ang pagpadayon sa iyang misyon. Mi-apil kita sa misyon sa Dios. Mas magmalipayon kita tungod sa atong misyon. Dili nato kini isipon nga palas-anon sa kinabuhi. Ang atong misyon ug ang atong pagbuhat sa buluhaton sa Dios mao ang tinubdan sa atong tinuod nga kalipay. Kini nga kalipay dili lang makab-ot didto sa langit. Dinhi pa lamang sa yuta ato nang maangkon ang kalipay sa Dios. Busa sa tinuod, walay santos nga magul-anon. Kon kita uban sa Dios, kon kita nagbuhat sa buluhaton sa Dios, nganong maguol man kita? Ang Dios mao ang tinubdan sa tanang kaayo ug tinuod nga kalipay. Si San Juan Bosco nagpakabana sa mga kabus nga mga batan-on. Kanunay siyang kauban ug nakigdula pa gani kanila. Sa iyang obserbasyon, kung maguol ang bata, duha ra ang rason. Tingali nasakit siya o tingali naa siya sa sala. Tinuod nga ang sala mao lamang ang hinungdan sa kasubo sa tawo. Kon layo siya sa Dios, dili siya malipayon.

Busa paminawon nato ang tawag sa Dios. Magmalipayon kanunay. Ang Ginoo anaa kaninyo. Kita mga tigdala sa maayong balita dili lamang tungod kay ang atong gisulti maoy maayong balita kondili tungod usab sa kalipay ug kalagsik sa atong kinabuhi. Ang atong mensahe mao ang kalipay – ang kalipay sa maayong balita! Our message is joy – the joy of the good news!

SOLEMNIDAD NI SAN PEDRO UG SAN PABLO

Sa tuig 64 dihay grabeng paglutos sa Roma batok sa mga Kristiyanos. Gusto ni Emperador Nero nga panindoton ang siyudad sa Roma. Magtukod siya og nindot nga mga bilding. Apan kinahanglan una niyang papahawaon ang mga tawo nga basta na lang nanimuyo sa siyudad nga walay han-ay. Aron matuman ang iyang plano, nahitabo ang grabeng sunog sa siyudad. Pipila ka mga adlaw nasunog ang mga balay sa mga tawo. Daghan ang nakakita nga kini nga sunog gituyo. Nasuko pag-ayo ang mga tawo. Ang gibuhat ni Nero mao nga gibasol niya kini sa mga Kristiyanos. Busa dihay grabeng paglutos sa mga Kristiyanos sa siyudad sa Roma. Bisan kinsa nga Kristiyano nga makit-an gidakop ug gipatay. Ang obispo sa Roma niadtong panahona mao si Pedro. Iyang gipadakop si Pedro ug gilansang sa bungtod sa Vatican. Ang laing lider sa mga Kristiyanos nga nakaplagan sa Roma mao si Pablo. Tungod kay siya usa ka lungsoranon sa Roma, wala siya ilansang sa krus. Gipunggotan siyag ulo. Kining duha ka lider, si Pedro ug Pablo, parehong gipatay sa Roma. Karong adlawa ang ilang pista, ang duha ka haligi sa simbahang Romanhon.

Nahimong haligi si Pedro tungod kay gitugyanan siya ni Jesus sa awtoridad sa simbahan. Si Jesus kaniadto nagsusi sa ang iyang mga tinun-an. Daghang mga tawo ang miduol kang Jesus. Ngano man? Unsa man ang ilang gihunahuna kaniya? Busa nangutana si Jesus sa iyang mga tinun-an, sumala sa sulti sa mga tawo, kinsa man ako? Unsay ilang hunahuna kaniya? Gipadayag sa mga tinun-an ang mga hungihong mahitungod kang Jesus sumala sa gisulti sa mga tawo. Lahi siya sa naandan nilang mga lider. Siya kaha si Juan nga Magbubunyag nga gipapunggotan ni Herodes apan nabuhi pag-usab? Usa kaha siya sa mga propeta kaniadto nga ilang gilauman nga moabot sa kataposan sa panahon – si Elias, si Jeremias o ang propeta sama ni Moises? Daghan ang opinyon sa mga tawo bahin kang Jesus.

Pero gipangutana ni Jesus ang mga apostoles nga iyang gipili nga mag-uban kaniya sulod na sat ulo ka tuig. Alang kaninyo, kinsa man ako? Natingala ang mga apostoles. Wala nila damha kini nga pangutana. Ang nagsulti mao si Simon: “Ikaw mao ang Kristo, ang Anak sa buhi nga Dios.” Ang Kristo mao ang dugay nang gisaad sa Dios nga iyang ipadala ngadto sa iyang katawhan. Gisulti niya kini mga usa ka libo ka tuig kanhi, balik sa mga adlaw ni David ug bisan ni Moises. Si Simon wala lamang moila kaniya ingon nga Kristo. Iya usab Siyang giila nga Anak sa buhi nga Dios. Ang iyang tubag sakto, apan si Jesus miingon nga si Simon nakaila kaniya sa husto, dili tungod kay siya mas maayo kay sa iyang mga kauban. Kini nga pag-ila gikan sa Dios nga Amahan. Gipili sa Dios nga Amahan si Simon aron makabaton niining lawom nga kahibalo kang Jesus. Tungod niini, gipili usab ni Jesus si Simon nga mahimong lig-on nga haligi sa simbahan. Giilisan ang iyang ngalan. Dili na siya si Simon kondili si Pedro – ang ngalan nga Pedro nagpasabot ug Bato. Niining Pedro, niining Bato, si Jesus magtukod sa iyang simbahan. Kini nga simbahan mahimong lig-on kaayo nga walay daotan sa yuta ang makabuntog niini. Gihatagan pa gani siya sa gahum sa mga yawe. Ang iyang itugot dinhi sa yuta itugot usab sa langit. Ang iyang idili dinhi sa yuta idili usab didto sa langit.

Tungod niini, si Simon Pedro giila nga pangulo sa mga apostoles ug pangulo sa simbahan. Tungod kay siya ang iladong lider, gihulga siya sa mga supak sa simbahan. Sa atong unang pagbasa, sa dihang si Herodes (Herod Aprippa I), ang apo ni Herodes (Herod the Great) nga gustong mopatay sa batang Jesus, nakakita nga ang mga tawo nalipay nga iyang gipatay si Santiago, gusto usab niya nga patyon si Simon Pedro. Gidakop siya ug gipriso aron dad-on sa atubangan sa mga pangulo sa mga Judio. Si Pedro anaa sa higpit nga pagkabihag. May upat ka guwardiya nga naglibot kaniya ug may mga kadena sa iyang mga kamot ug tiil. Apan sa paggiya sa usa ka anghel, nakabuhi siya. Dili pa panahon ni Pedro nga mamatay. Gitultolan usab siya sa Dios. Dayag nga siya ang lider sa simbahan.

Sa atong ikaduhang pagbasa, gisultihan ni Pablo si Timoteo nga hapit na matapos ang iyang kinabuhi. Apan siya malinawon. Nagmatinud-anon siya sa iyang misyon. Gisangyaw niya ang Maayong Balita bisan asa siya ipadala sa Ginoo. Giluwas siya sa Dios gikan sa daghang kalisdanan ug kapeligrohan aron iyang matuman ang iyang misyon. Didto siya sa Roma isip usa ka binilanggo apan nagpadayon gihapon siya sa pagsangyaw. Didto nagpamatuod usab siya sa iyang pagkamaunongon kang Jesus. Didto siya gipunggotan sa ulo sa Roma.

Si Pedro ug Pablo dili lamang mga haligi sa simbahan sa Roma. Sila usab mga haligi sa atong pagtuo. Si Pedro ug Pablo wala batiag kakapoy sa pagsangyaw bahin kang Jesus. Dili lang kutob nga sila mobiyahe ngadto sa lagyong mga dapit. Dili lang kutob nga sila magsulti ug mangulo. Ang ilang mensahe tinuod kaayo nga ang ilang dugo nakasaksi sa kamatuoran sa ilang giwali. Ilang gipakita ang ilang gugma kang Jesus hangtod sa kamatayon.

Atong gisaulog ang adlaw niining duha ka bantugang mga santos aron pagpalig-on sa atong pasalig sa pagtuo nga Katoliko. Magmatinud-anon kita sa Santo Papa, ang manununod ni Pedro. Si Papa Leo mao ang ika-267 nga mipuli ni Pedro. Si Pedro nagpadayon sa paggiya kanato pinaagi sa atong Santo Papa karon. Ang Santo Papa nagpadayon usab sa pag-atiman sa mga Kristiyano, ilabi na sa mga nanginahanglan. Mao nga aduna kitay ikaduhang koleksiyon karon sa tibuok Simbahang Katoliko sa tibuok kalibotan aron pagtabang sa Santo Papa sa pagtubag sa nagkalainlaing panginahanglan sa mga kabos sa nagkalainlaing bahin sa kalibotan. Kauban kita sa mga buhat sa kaluoy sa Santo Papa.

SOLEMNIDAD SA LAWAS UG DUGO NI CRISTO (C)

 

Ang tawo nga nahigugma mahimong creative. Mangita siyag mga paagi nga makauban ang iyang hinigugma. Mao nga ang mga managhigugmaay mangitag paagi nga magkita or at least magka-estorya. Dili ta gustong mabuwag sa atong gihigugma. Si Jesus nahigugma kaayo kanato. Siya miingon nga walay usa nga nahigugma labaw pa kay sa paghatag sa iyang kinabuhi alang sa iyang gihigugma. Ug mao gyud kana ang iyang gibuhat. Gimahal kita niya pag-ayo mao nga iyang gihatag ang iyang kinabuhi alang kanato. Siya ang tinuod nga maayong magbalantay nga mianhi aron paghatag og kinabuhi sa iyang mga karnero.

Tungod kay gihigugma kita pag-ayo ni Jesus, dili niya gusto nga mahimulag siya kanato. Unsay iyang gibuhat? Nagpabilin siya kanato sa espesyal nga paagi. Creative gyud siya. Nagpabilin siya kanato sa porma sa pagkaon, sa porma sa pan ug bino. Kini usa lamang ka eksternal nga porma. Apan sa pagkatinuod dili na kini pan kondili lawas ni Cristo. Dili na kini bino, kondili ang dugo ni Cristo. Mao kini ang atong gisaulog karon: Ang bililhong Lawas ug Dugo ni Cristo diha sa porma sa pan ug bino.

Ang paghalad sa pan ug bino adunay taas nga kasaysayan. Sa panahon ni Abram, nga mibalik nga madaugon gikan sa iyang mga kaaway nga mibihag kang Lot ug sa iyang pamilya, si Abram gisugat ni Melquisedec, usa ka hari ug pari sa siyudad sa Salem. Naghalad siyag pan ug bino. Gipanalanginan siya ni Abram ug giila nga gikan siya sa Ginoo ug gihatag niya kaniya ang ikanapulo sa tanan nga mga nasakmit sa gubat.

Si Jesus usa usab ka pari nga naghalad. Ang iyang pagkapari naggikan kang Melquisedec. Ang iyang halad mao ang iyang kaugalingon diha sa porma sa pan ug bino. Kini dugay nang giila sa simbahan, bisan sa panahon ni San Pablo. Gibuhat sa simbahan ang gibuhat ni Jesus sa Katapusang Panihapon. Didto gikuha ni Jesus ang pan ug miingon siya: “Kini mao ang akong lawas nga gihatag alang kaninyo.” Mao usab ang iya gihimo sa kalis nga puno sa bino: “Kini ang kalis sa bag-o nga kasabutan sa akong dugo.” Kita makakita ug mokaon sa pan, apan kana mao ang tinuod nga lawas ni Kristo. Ug siya nagsugo kanato sa pagbuhat niini kanunay. Mao kana ang atong gibuhat sa Santos nga Misa. Gidawat nato ang halad ni Jesus sa iyang lawas ug dugo aron kita makabenepisyo gikan kaniya. Siya ang atong gipanag-ambitan. Tungod niini, nabuhi kita tungod kaniya.

Ang kapin sa lima ka libo ka tawo nga gipakaon ni Jesus sa baybayon sa Dagat sa Galilea nalipay pag-ayo. Nabusog sila. Apan ang pagpakaon kanila timaan lamang sa mas importanteng pagkaon nga iyang ihatag kanato – sa iyang kaugalingon. Si Jesus wala lamang nagpakabana sa kinabuhi niining kalibotana. Nabalaka usab siya sa atong panaw niining kinabuhia padulong sa walay katapusang kinabuhi. Mao nga siya miingon: bisan kinsa nga mokaon sa akong unod ug moinom sa akong dugo makabaton og kinabuhing dayon. Mao kini ang atong nadawat sa Santos nga Misa.

Sa Santos nga Misa gipakaon kita sa duha ka lamesa, ang lamesa sa Pulong sa Dios ug ang lamesa sa altar. Una, ang atong mga hunahuna ug kalag napuno sa Pulong sa Dios. Gipadayag kini kanato gikan sa mga pagbasa sa Bibliya ug kini gipatin-aw kanato. Tungod sa Pulong sa Dios, nalamdagan ang atong mga hunahuna ug nadasig ang atong mga pagbati. Ang mensahe sa maayong balita, mao nga ang Dios nahigugma kanato, nga dili niya kita biyaan, nagdan-ag sa atong mga kasingkasing. Sa diha nga kita mobalhin ngadto sa lamesa sa altar, ang pulong sa Dios nahimong unod. Ang pan nahimong lawas ni Cristo tungod sa gahum sa Pulong sa Dios. Ug nadawat nato kini sa atong mga lawas. Ang Dios tinuod nga nakighiusa kanato. Ang iyang lawas mosulod sa atong lawas. Kini usa ka dako nga grasya. Atong masinati ang iyang presensya kanato. Tungod niini, kitang tanan gidasig sa pagdawat sa komunyon sa matag misa. Dili ba nimo gusto nga mosulod si Jesus sa imong lawas? Giingon nato nga ang tawo nga nahigugma creative. Ang gugma ni Jesus alang kanato creative. Nangita siyag paagi nga mahiusa kita. Nahimo siyang pagkaon para makasulod siya nato. Alang kanato, dawaton nato siya uban ang gugma. Mangandoy kita kaniya. Ato siyang pasudlon sa atong kinabuhi. Atong dawaton siya sa atong mga ngabil uban sa tibuok natong gugma.

Tungod kay nadawat na nato siya, nabag-o na usab ang atong panglantaw. Gihigugma usab nato ang tanan nga gihigugma sa Dios. Mao nga gihigugma nato ang atong ikigkatawo– dili tungod kay buotan sila kanato ug gwapa – kondili tungod kay gihigugma usab sila ni Jesus. Mao nga gihigugma usab nato ang mga gihigugma ni Jesus. Mao nga ang pagdawat sa komunyon dili lamang pagdawat kang Jesus. Kini usab mao ang pagdawat sa tanan nga gidawat ni Jesus, lakip ang mga nagbuhat og daotan ug kadtong dili angay higugmaon. Si Jesus miingon: “Kamo mailhan ingon nga akong mga tinun-an pinaagi sa inyong gugma sa usag usa.” Ang gugma mao ang Kristohanong timaan. Makahigugma kita tungod kay kita unang gihigugma. Nanghinaut ko nga atong makita diha sa Balaang Komunyon ang gugma ni Jesus para kanato. Siya naghiusa kanato uban kanato. Atong dawaton siya, ug tungod kaniya dawaton nato ang atong isigkaingon. Mao nga ang Balaang Komunyon dili lamang makapaduol kanato kang Jesus. Naghiusa usab kini kanato sa atong isigkatawo.

DOMINGO SA SANTISIMA TRINIDAD

Kung kita motan-aw sa TV o bisan unsang salida sa YouTube o Tiktok, kung makakita kita og usa ka magdudula, o usa ka politiko, o usa ka tawo nga nanguros, kita moingon nga siya Katoliko. Ang pagpanguros usa ka timailhan sa atong pagtuo sa usa ka Dios, ang Amahan, ang Anak, ug ang Espiritu Santo. Naandan na kini sa mga Katoliko. Gibuhat nato kini tungod kay kini usa ka mubo nga pag-ampo. Ang atong gihimo gamit ang atong mga kamot usa ka krus. Atong hinumduman nga naluwas kita pinaagi sa kamatayon ni Jesus sa Krus. Gikurusan nato ang atong mga lawas. Ang gisulti sa atong baba "Sa ngalan sa Amahan, ug sa Anak, ug sa Espiritu Santo." Atong giila kung kinsa ang Dios nga nagluwas kanato. Ang krus usa ka timaan sa gugma sa Dios kanato nga siya namatay sa krus alang kanato. Kini nga Dios usa ka Dios - Usa ug Tulo, ang Amahan, ang Anak, ug ang Espiritu Santo. Dili nato itago o ikaulaw ang paghimo sa timaan sa Krus. Ang kamatuoran nga gipasabot niini maoy lawom.

Karong Domingoha atong gisaulog ang atong One Triune God. Ang Dios usa ra, apan kining usa ka Dios mao ang Amahan, Anak, ug Espiritu Santo. Giunsa nato pagkahibalo niini? Tungod sa pagpadayag ni JesuCristo, ang Dios nga Anak nga nahimong tawo. Dili unta nato kini mahibaloan kon wala pa kita sultihi ni Jesus. Atong nadungog sa ebanghelyo ang giingon ni Jesus: “Inig-abot sa Espiritu sa kamatuoran, tabangan kamo niya nga masabtan ang tanang kamatuoran…. Dinhi atong madungog ang tulo, ang Espiritu Santo nga maghatag ug pagsabot, si Jesus nga nagsulti sa kamatuoran, ug ang Amahan kang kinsa nagagikan ang tanang kamatuoran. Tulo sila apan usa ra ang ilang aksyon. Mao usab kana ang atong nadungog sa sinulat ni San Pablo sa atong ikaduhang pagbasa. Ang nakapamatarong kanato mao ang atong pagtuo kang JesuCristo. Pinaagi kang Jesus atong natagamtam ang grasya sa Dios nga Amahan. Kini nga grasya gibubo sa atong mga kasingkasing pinaagi sa Balaang Espiritu. Anaa na usab ang Usa ug ang Tulo.

Kita adunay relasyon sa matag persona sa Dios. Ang Amahan ni Jesus mao usab ang atong Amahan. Isip Amahan, siya ang nag-atiman kanato. Dili kita niya biyaan. Siya ang tinubdan sa tanang kaayo. Ang Dios nga Anak atong igsoon. Nahimo siyang tawo. Siya nahimong sama kanato. Kita makasunod ni JesuCristo tungod kay siya usa ka tawo nga sama kanato. Ang Espiritu Santo naghatag kanato ug abilidad sa paghigugma sa Dios pinaagi sa pagsunod sa iyang mga sugo. Dili kita makaingon nga dili nato masundog si Jesus. Ang Iyang Espiritu nagalihok dinhi kanato.

Ang Dios usa ug managlahi. Usa sila sa pagka-Dios. Apan ang Dios nga Amahan lahi sa Dios nga Anak ug sa Dios nga Espiritu. Ang ilang panaghiusa dili makaguba sa ilang mga kalainan. Sa samang paagi, ang ilang mga kalainan dili makababag sa ilang pagkausa. Bisag lahi sila, nahimo silang usa sa ilang gugma ug aksyon sa usag usa.

Kini usa ka misteryo. Kini nagpasabot nga dili nato kini hingpit nga masabtan, apan ang misteryo nagdapit kanato sa paghiusa. Atong paningkamutan nga mapuy-an sa kinabuhi ang misteryo ug dili lang sabton. Unsaon nato pagkinabuhi niini? Sa atong pakighiusa sa Dios. Atong higugmaon ug alagaran ang atong Dios nga Amahan, atong sundon si Jesus, ang Dios nga Anak nga nahimong tawo, ug magpasakop kita sa mga pag-aghat sa Espiritu Santo. Kanunay siya nga naglihok sa atong kinabuhi.

Mapuy-an usab nato ang misteryo sa Trinidad sa atong panaghiusa sa simbahan. Ang pinakagamay nga unit sa simbahan mao ang BEC – Basic Ecclesial Community – o ang Kriska, ang Christian Neighborhood. Kini gilangkoban sa mga napulo o kawhaan ka mga pamilya nga managsilingan. Kay managsilingan sila, sayon ​​ra ang panag-uban. Busa sila nagkahiusa sa pag-ampo, nagkahiusa sa pagtabang sa usag usa, ug nagkahiusa sa pagpaambit sa ilang Kristohanong kasinatian. Sama sa Trinidad, lahi ang matag membro sa Kriska. Ang uban bata pa, ang uban tigulang, ang uban nagtungha, ang uban nagtrabaho sa opisina ug ang uban nagpabilin lang sa balay. Bisag managlahi sila, nagkahiusa sila. Nagtinabangay sila sa ilang kinabuhi ug sa ilang pagtuo. Mao nga kada tuig, sa kapistahan sa Sntisima Trinidad, mao usab ang Domingo sa BEC. Ang Santisima Trinidad maoy inspirasyon ug sumbanan sa atong mga Kriska o BEC – managlahi apan nagkahiusa.

DOMINGO SA PENTEKOSTES (C)

Si Jesus mikayab sa langit. Gibiyaan na ba ta niya? Wala! Siya mismo miingon nga dili kita niya biyaan nga mga ilo. Magpadala siyag laing katabang. Gawas kaniya nga magpabilin uban kanato hangtod sa kataposan sa panahon, magpadala siya og katabang. Siya mohupay kanato. Siya modasig kanato. Siya mogiya kanato ngadto sa kamatuoran. Kana walay lain kondili ang iyang Espiritu. Ang gahom sa Dios maoy maghatag kanatog katakos sa pagpadayag kaniya. Atong nadungog ang gisulat ni San Pablo sa ikaduhang pagbasa: “Walay makaingon, ‘Si Jesus mao ang Ginoo,’ gawas kon pinaagi sa Espiritu Santo.” Ang bisan unsang abilidad nga naa nato sa pagsulti, tungod sa Espiritu Santo.

Sa dihang si Jesus mikayab sa langit, ang iyang mga tinun-an mibalik sa Jerusalem. Nagtapok silang tanan sa usa ka lawak. Nag-ampo sila ug tingali nahadlok usab sila. Wala na didto si Jesus. Mahimong makit-an sila sa mga Judio nga mga kaaway ni Jesus, ug sama kang Jesus, sila akusahan, dakpon ug sakiton. Atong hinumdoman ang gipakaylap sa mga pangulo sa mga Judio taliwala sa mga guwardiya sa lubnganan bahin sa pagkabanhaw ni Jesus. Samtang nangatulog sila, gikawat sa mga tinun-an ni Jesus ang iyang lawas gikan sa lubnganan aron walay sulod ang lubnganan. Mao nga kadtong giisip nga mga tinun-an ni Jesus mga kaaway sa publiko.

Apan sa adlaw sa Pentecostes, nga usa ka dakong pista sa mga Judio, sa dihang ilang nahinumdoman ang paghatag sa Balaod ni Moises kanila didto sa Bukid sa Sinai, samtang ang mga tawo gikan sa lain-laing mga nasod nagmaya, ang Espiritu Santo mikunsad sa mga tinun-an pinaagi sa kusog nga hangin ug mga dila sa kalayo nga mitungtong sa matag usa sa ilang mga ulo. Ang mga tinun-an nausab. Aduna na silay kaisog ug abilidad sa pagsangyaw sa nabanhawng Jesus. Siya ang Cristo nga dugay nang gisaad sa Dios nga ipadala ngadto sa katawhan. Tungod sa Espiritu Santo, ang mga tinun-an nausab. Natingala usab ang mga tawo nga ilang nasabtan ang mensahe sa ilang kaugalingong pinulongan bisan pa man nga gikan sila sa lainlaing bahin sa imperyo sa Roma ug nagsultig lainlaing pinulongan. Kaisug ug pagsabot – mao kana ang mga gasa sa Espiritu Santo. Ang gahum sa Dios naglihok diha sa mga tinun-an ug sa mga tawo!

Aduna usab kitay laing bersyon sa paghatag sa Espiritu nga atong nadungog sa atong ebanghelyo. Kini nga panghitabo mas pribado. Ang mga tinun-an lang ang naapil ug nahitabo kini sa gabii mismo sa Domingo sa Pagkabanhaw ni Jesus. Si Jesus mipakita kanila sa unang higayon. Bisag wala pa sila motuo kaniya bisag gipakita niya kanila ang iyang mga kamot ug kilid sa mga inagian sa lansang ug bangkaw, misalig siya kanila. Gihuypan niya sila ug gihatagan og gahom. Gihatagan niya sila sa Espiritu Santo aron sila makapasaylo sa mga sala. Makapasaylo sila tungod kay nabuntog ni Jesus ang daotan. Si Jesus nag-antus sa bug-os nga gahum sa dautan, nga walay lain gawas sa kamatayon, ug iyang nabuntog kini. Gibanhaw siya pag-usab. Ang kamatayon dili na makahawid kaniya. Iyang gibungkag ang gahum niini. Ang gahum sa sala mapildi dili pinaagi sa pagpatay sa dautan kondili pinaagi sa pagpasaylo sa sala. Ang sala dili na makahawid kanato. Gipaambit ni Jesus kini nga gahum sa iyang mga tinun-an.

Mga kaigsoonan, nadawat nato ang gahum sa Espiritu Santo sa dihang kita gibunyagan ug gikumpirmahan. Magamit na nato karon ang mga pagtulon-an ni Jesus. Masundog na nato siya. Makita na nato ang dalan paingon sa langit. Anaa na kanato ang gahum ni Jesus. Ang Iyang Espiritu naglig-on ug naggiya kanato.

Gikumpara ni San Pablo ang simbahan sa lawas ni Cristo. Ang simbahan dili building. Ang simbahan dili organisasyon sa mga tawo. Kini mao ang lawas ni Cristo. Sama nga ang lawas gilangkoban sa daghang mga bahin nga adunay lain-laing mga porma ug lain-laing mga gimbuhaton – ang mata lahi kay sa tiil ug ang mata nagbuhat ug lain-laing mga butang kay sa tiil; lahi ang porma sa kasingkasing kaysa utok – mao usab ang simbahan. Managlahi kita. Ang obispo lahi kay sa katekista. Lahi ang lider sa kapilya kay sa madre. Apan usa ra kita ka simbahan. Usa ka kinabuhi ang nagalatay sa tibuok lawas, nga nagalihok sa matag bahin niini. Sa samang paagi, usa ka Espiritu ang nagpabuhi sa tibuok simbahan ni Cristo. Si San Pablo misulat: “Kay pinaagi sa usa ka Espiritu kitang tanan gibunyagan ngadto sa usa ka lawas, Judio man o Griego, ulipon o gawasnon, lalaki man o babaye, ug kitang tanan gipainom ug gipaginhawa sa usa ka Espiritu.” Ang tinubdan sa atong panaghiusa mao ang usa ka Espiritu nga ania kanato.

Ang adlaw sa Pentekostes, nga alang kanatong mga Kristohanon mao ang pista sa pagkunsad sa Espiritu Santo, giisip nga birthday sa simbahan. Niining adlawa, ang simbahan mibarug sa kalibutan. Kini dayag nga nagsangyaw ug nagpaila sa mensahe niini mahitungod kang Jesus. Gikan sa unang Pentecostes hangtod karon, ang simbahan nagpadayon sa buhat sa kaluwasan nga gihimo ni Jesus. Ang lawas ni Jesus nga nagbuhat niini dili na ang iyang pisikal nga lawas kondili ang iyang lawas nga mistiko. Nindot kaayo hunahunaon nga dili lang kutob nga makadawat kita sa kaluwasan. Tungod kay kita kabahin sa Simbahan, kita kabahin sa pagdala sa kaluwasan ni Jesus sa kalibutan. Ang iyang Balaang Espiritu ania kanato. Dili na kita mauwaw sa pagbarug alang sa kinabuhi ug tawhanong katungod. Dili na ta magpakaamang sa pagsulti sa kamatuoran. Dili na ta magmaluya sa pagbarug alang sa hustisya. Atong palihokon ang gahum sa Espiritu Santo nga ania kanato.

DOMINGO SA PAGSAKA SA LANGIT SA GINOO (C)

 (Buhat 1:1-11 / Efeso 1:17-23 / Lucas 24:46-53)

Pagkadali sa pagdagan sa panahon! Kapin na sa kwarenta ka adlaw sukad sa Pagkabanhaw ni Jesus! Atong nadungog sa unang pagbasa nga si Jesus nagpabilin uban sa iyang mga tinun-an sulod sa kap-atan ka adlaw human sa iyang pagkabanhaw. Niining mga adlawa siya nagpadayon sa pagtudlo kanila mahitungod sa gingharian sa Dios, ang importanteng tema sa iyang pagpanudlo bisan sa wala pa siya mamatay. Ang mga disipulo wala gihapon makasabot niini sa hingpit. Mao nga nagpadayon sila sa pagpangutana hangtod sa katapusang adlaw kon kanus-a kini moabot. Bisan karon sa atong panahon aduna gihapoy mga tawo nga nagtagna o naghatag ug eskedyul kon kanus-a matapos ang kalibotan ug ang paghukom moabot sa tanang tawo. Apan klaro nga giingon ni Jesus nga walay nasayod niini gawas sa Dios nga Amahan. Busa dili na nato kini hunahunaon. Ang importante nga andam ta kanunay kung moabot na ni. Kabahin sa pagkaandam mao ang paggamit sa kahigayonan nga kita mahimong mga saksi mahitungod kang Jesus. Ang Dios motabang kanato niining buhata. Ipadala niya ang Balaang Espiritu ug uban sa iyang gahom makatuman kita sa atong misyon nga makaabot sa tanan – bisan sa kinatumyan sa yuta – aron mailhan si Jesus ug ang Maayong Balita sa kaluwasan. Kitang mga Katoliko, anaa na kanato ang Espiritu Santo. Atong nadawat kini sa dihang kita gibunyagan ug gikumpirmahan. Busa, kita makahimo sa pagtuman sa misyon nga gibilin ni Jesus kanato.

Sa atong ikaduhang pagbasa, si San Pablo nag-ampo nga ang mga Kristohanon sa Efeso makabaton sa kahayag nga mahibalo sa paglaom sa himaya nga gihatag kanato ug sa kadako sa gahom nga ania kanato karon. Kini nga gahom mao ang gahom nga nagbanhaw kang Jesus gikan sa mga minatay ug nagdala kaniya ngadto sa langit. Maghinaut kita nga mag-ampo usab kita alang niining duha ka butang.

Una, nga atong masabtan ang atong paglaom. Unsa man ang atong gilauman? Ang tema sa atong Tuig sa Jubileo mao ang PILGRIMS OF HOPE. Nagpanaw kita nga may paglaum. Ang pista sa pagsaka ni Jesus sa langit nagdasig kanato sa paghangad sa langit. Himoon nato nga ang atong mga mata ug ang atong mga tinguha motutok kang Jesus sa langit. Ang langit ang atong gilauman. Didto, wala nay pag-antos, wala nay kasakit, wala nay kamatayon. Mapahiran ang tanan natong luha. Ang himaya ug kalipay nga atong maangkon sa langit dili ikatandi sa atong giantos karon sa yuta. Bisan gamayng langit lang, mawagtang na ang tanang kalisdanan nga atong naagian. Kini nga paglaom dili lamang alang kanato. Para kini sa atong kalibutan. Ang kamatayon ug daotan mapildi. Adunay hustisya. Ang tanang bakak ug limbong madayag. Ang tanan nga nagbuhat og daotan manubag ug ang matag maayong buhat nga atong buhaton gantihan. Kita nanghinaut nga ang kataposang pulong dili kamatayon o bakak kondili kinabuhi, gugma ug hustisya. Ang kalinaw nga atong gipangandoy moabot sa kataposan. Kini ang atong paglaom. Mohangad kita sa langit. Didto magagikan ang atong paglaom.

Apan kinahanglan nga dili lang kita kanunay nga maghangad. Mao kini ang gisulti sa duha ka anghel ngadto sa mga tinun-an samtang ang ilang mga mata nagtan-aw sa pagkayab ni Jesus sa langit. “Nganong naghangad kamo?” sila miingon. “Si Jesus, nga gibayaw ngadto sa langit, mobalik pag-usab. Busa pangadto kamo sa Jerusalem, hulata ang pag-abot sa Espiritu Santo, nga iyang gisaad, ug buhata ang iyang gisugo kaninyo.” Ang kapistahan sa pagkayab ni Jesus sa langit nagpahinumdom usab kanato sa misyon nga gibilin ni Jesus kanato – ang pagsaksi kaniya sa pagsangyaw sa Maayong Balita sa kaluwasan.

Kinahanglang maabot nato ang tanan. Sa walo ka bilyong tawo sa kalibotan, mga duha lang ka bilyon ang Kristiyanos. Kini nagpasabot nga sa matag walo ka tawo, duha lamang ang midawat kang Kristo. Daghan pa ang kinahanglan natong kab-oton.

Makapabalaka kay dako pa ang misyon. Apan dili kita mahadlok. Adunay gahum nga naglihok dinhi kanato. Kini ang gahum sa Pagkabanhaw. Sama sa giingon ni San Pablo, mag-ampo kita nga atong mailhan, mapasalamatan ug magamit kini nga gahum. Si Jesus miingon sa tanan sa wala pa siya mokayab sa langit: “Ang tanang gahom sa langit ug sa yuta gihatag kanako…ug ako mag-uban kaninyo hangtod sa katapusan sa panahon.” Dako tuod kaayo ang misyon. Daghan ang buhaton. Apan ang gahum sa Dios, ug kana mao ang iyang Espiritu Santo, naglihok uban kanato. Paaboton nato siya. Sa sunod Domingo atong saulogon ang Pentekostes, ang pagkunsad sa Espiritu Santo kanato.

Para sa atong pagsaksi bahin kang Jesus, atong gamiton ang tanang paagi nga ania kanato. Karong Domingoha mao ang World Communication Sunday. Niining adlawa gipahinumduman kita sa papel sa komunikasyon sa pagsangyaw kang Jesus. Adunay TV, radyo, pamantalaan, internet, Facebook, TikTok, YouTube, messenger ug tanang paagi sa pagsangyaw. Gamiton nato sila dili lang para sa atong kalingawan. Ilabi na nga dili sila gamiton sa pagpakaylap sa daotan ug bakak. Ang tema sa World Communication Sunday karong tuiga mao ang: “Share with gentleness the hope that is in your hearts.” -“Ipaambit uban sa kalumo ang paglaum nga anaa sa inyong mga kasingkasing.”

Pinaagi sa social media, atong ipahayag ang atong paglaum uban ang kalumo. Atong wagtangon ang bisan unsang kabangis ug bakak sa atong pagpahayag o pagsangyaw. Ang social media kinahanglan nga gamiton aron ang mga tawo magkaila ug magkonektar ug dili aron sila mag-away. Kini usa ka paagi sa dayalogo. Hinaot nga pinaagi sa social communication mas mokaylap ang kamatuoran, pagkamaayo, panaghigalaay ug pagsinabtanay sa usag-usa. Niining paagiha magamit nato ang komunikasyon sa pagpalapad sa gingharian sa Dios.

Si Jesus mikayab sa langit. Gihatagan niya kita og paglaum nga kita usab moadto didto. Atong tinguhaon kini. Apan samtang naghulat kita sa langit, maninguha kita dinhi sa yuta aron matuman ang misyon nga iyang gibilin kanato. Uban sa panabang sa gahum sa Espiritu Santo, atong ipaila si Jesus nga siya ang Dalan, ang Kamatuoran, ug ang Kinabuhi.