Domingo sa Maayong Magbalantay; Ika-49 nga World Day of Prayer for Vocations

     Karon mao ang Domingo sa Maayong Magbalantay ug adlaw usab sa pag-ampo alang sa Bokasyon.  Duha ka hulagway ang angay natong pamalandongan karon, ang Maayong Magbalantay ug ang mga anak sa Dios.  Mipahimug-at si Jesus diha sa Ebanghelyo sa pagsakripisyo sa kaugalingon isip maayong magbalantay nga andam magpakamatay alang sa iyang mga karnero.  Ug iya kining gitandi sa mga sinuholan lamang.  Ang kasulatan nagpadayag kanato sa dili kasarangang gugma sa Dios nga makita diha ni Jesus sa dagway sa Maayong Magbalantay.  Ang Maayong Magbalantay mao na tingali ang pinakapaborito sa mga karaang hulagway ni Jesus sa mga Kristiyanos sukad kaniadto.  Mao kini ang daling masabtan sa mga tawo sa maong panahon.

     Si Jesus migamit sa hulagway sa magbalantay gikan sa ordinaryo nga kasinatian niadtong panahona ug mitawag siya sa iyang kaugalingon nga Maayong Magbalantay.  Niadtong panahona ang magbalantay adunay suod nga relasyon sa usa ka gamay nga panon.  Ang Magbalantay maoy mogiya kanila matag adlaw ngadto sa sibsibanan ug iyang gigahin ang tanan niyang panahon alang kanila.  Personal siya nga nag-atiman nila ug si Jesus miingon nga duna siyay lawom nga kaakohan ug responsibilidad ngadto sa iyang kaugalingong mga karnero.  Nagpakabana siya sa iyang karnero ug mao nga sila nakagusto kaniya.  Ang matag maayong magbalantay nakaila sa matag usa sa iyang karnero sa ngalan ug nahibalo siya nga ang iyang karnero nakaila usab kaniya.  Adunay pagsinabtanay tali kanila, usa ka kadugtungan sa gugma ug suod nga pagkailhanay ug ang karnero miila sa iyang magbalantay.  Sa panahon nga mawala sila, mangita siya kanila ug kuguson sila sa iyang mga bukton ug dad-on pagbalik sa panon.  Usa sa mga karaan nga hulagway ni Jesus diha sa Roman catacombs nagpakita nga nagsapnay Siya diha sa iyang mga bukton sa samaran nga karnero.  Usa kini ka pagpakita sa gugma nga makapatandog gayud sa kinahiladman sa atong pagbati.  Sa katapusan ang maayong magbalantay morisgo sa iyang kinabuhi aron pagpanalipod sa iyang mga karnero gikan sa tanang kadautan.  Sa samang paagi, aduna kitay Dios nga andam sa pagpakamatay alang sa iyang katawhan ug si Jesus mipahimug-at nga ang iyang kamatayon maoy buhing pagmatuod sa iyang pagsakripisyo sa iyang kaugalingon tungod ug alang sa iyang gihigugma.  Kini maoy pruyba nga si Jesus tinuod gayud nga Maayong Magbalantay.

     Sa atong pagsaulog sa Domingo sa Maayong Magbalantay sa mga Karnero, atong pangayuon sa Ginoo nga mamahimo kitang iyang mga maayong karnero, andam sa pagpaminaw sa iyang tingog, ug magsunod sa iyang panig-ingnan sa gugma nga magtugyan sa kaugalingon.  Ang Ginoo sa kaluoy nagsaad nga iyang pangitaon ug usahon ang iyang mga karnero ug dad-on pagbalik ngadto sa maayong sibsibanan.  Kini ang panahon nga mag-ampo kita alang sa tanan natong mga magbalantay diha sa Simbahan ug katilingban nga gihatagan sa katungdanan sa pag-atiman sa uban.  Si Jesus maoy atong modelo niini.  Si Jesus ang Maayong Magbalantay mao ang Dalan, ang Kamatuoran ug ang Kinabuhi.

     Domingo usab karon sa bokasyon diin kita gidapit sa pag-ampo alang sa daghan ug maayong bokasyon sa pagpadayon sa buhat sa Magbalantay sa mga karnero.  Ang bokasyon responsibilidad sa Kristohanong pamilya.  Aron paglambo sa bokasyon, ang pamilya kinahanglang mopalambo sa Kristohanong kinabuhi.  Ang pamilya kinahanglang magpuyo sa pagtuo ni Cristo matag adlaw diha panaghiusa ug pag-ampo.  Karong adlawa mag-ampo kita alang sa bokasyon sa pagkapari ug sa kinabuhing pagkarehiyoso, nga daghan ang madasig sa pagpakita sa ilang tinuod nga paghigugma, ngadto sa pagsakripisyo sa mga makadani nga mga butang aron mahimong mga pari ni Cristo, ngadto sa pagsunod kaniya diha sa relihiyosong kinabuhi.