IKA-16 NGA DOMINGO SA ORDINARYONG PANAHON (C)

 

Ang Dios nagpaduol kanato. Dili siya idlas. Nagpaila siya sa iyang kaugalingon ug nakighiusa kanato. Mao nga ang Dios nahimong tawo aron siya makaduol kanato ug mahiusa kanato. Si Jesus mao ang tinuod ug hingpit nga tawo nga sama kanato sa tanang butang gawas sa sala. Kini nagpasabot nga ang sala dili kabahin sa atong pagkatawo, mao nga kon mawala kanato ang sala, mahingpit ang atong pagkatawo.

Atong mabasa sa katapusang basahon sa Bibliya, ang Basahon sa Gipadayag, ang giingon ni Jesus: “Ako nagabarog sa pultahan ug nagatuktok. Kon may makadungog sa akong tingog ug ablihan niya ang pultahan, mosulod ako ug makigsalo sa pagka-on uban kaniya.”  Si Jesus nagdapit kanato sa pagsulod. Sa unsang paagi ang Dios moduol kanato ug sa unsang paagi kita makadawat kaniya? Mao kana ang gisulti kanato sa atong mga pagbasa karon.

Ang Dios miabot kang Abraham sa unang pagbasa diha sa dagway sa tulo ka lalaki. Usa ka adlaw niana, giyahat ni Abraham ang iyang mga mata ug nakita niya ang tulo ka lalaki nga langyaw nga nagbarog sa iyang atubangan. Iya dayon silang gipasulod aron makaandam siyag pagkaon. Gani, wala lang siya mokuha ug soft drink sa refrigerator o mopalit ug kape ug pan sa tindahan. Wala pay refrigerator niadto. Walay biskwit sa mga estante, ni adunay tindahan nga adtoan sa desyerto. Siya adunay usa ka baka nga giihaw. Siya adunay pan nga giluto. Miadto siya sa iyang karnero ug mikuha ug presko nga gatas. Gihatag gyud niya ang iyang labing maayo para sa iyang bisita nga wala niya mailhi. Ug ang iyang pagkamanggihatagon gigantihan. Ang Dios diay maoy nahimo niyang bisita. Gisaaran si Sara nga makabaton siya ug anak – ug natuman kini - ang iyang bugtong anak mao si Isaac.

Si Jesus usab miadto sa balay ni Marta, ug siya giabiabi. Si Marta nagkapuliki sa pag-andam para sa iyang bisita. Dili lang si Jesus ang iyang bisita, kondili lakip na ang mga tinun-an ni Jesus. Si Maria, ang igsoon ni Marta, imbes nga tabangan siya, didto sa tiilan ni Jesus ug naminaw sa iyang mga pagtulon-an. Ang Dios moabut pinaagi sa iyang pulong. Atong dawaton siya. Maminaw ta niya. Tingali sama kita ni Marta, nagkapuliki sa daghang butang apan walay panahon sa paglingkod nga hilom ug pagpamati sa Dios. Tingali ang pagtrabaho alang sa Dios usa ka babag sa atong pagpaminaw kaniya. Busy sa mga kalihokan sa simbahan ug walay panahon sa pag-ampo o pagbasa sa Bibliya.

Ang Dios moabot usab sa wala damhang mga kahimtang, sama sa kakabos. Ang kakabos nga atong nasinati wala magpasabot nga ang Dios layo kanato. Ana siya. Mao nga anaa si Jesus, nagbitay sa Krus. Ang krus timaan sa kakabos. Si Jesus anaa sa kakabos! Sama ni San Pablo sa atong ikaduhang pagbasa, maglipay kita sa pag-antos sa bisan unsang kawad-on sa atong kinabuhi kay pinaagi niini nagpadayon kita ug nahiusa kita sa kakabos ni Jesus alang sa simbahan, ang iyang lawas. Bulahan kita nga dili lamang kita makaambit sa kadaugan ni Jesus, kondili usab sa iyang kakabus ug kamatayon. Nahiusa usab kita sa pagdala sa kaluwasan sa kalibutan uban ni Jesus. Atong pribilehiyo nga kita maka-ambit sa mga pag-antos ni Cristo alang sa iyang lawas nga mao ang Simbahan. Busa atong dawaton uban sa kalipay ang pakighiusa sa kakabos ni Jesus. Kini usab mao si Jesus nga mianhi kanato.

Si Jesus moabut pinaagi sa daghang mga pultahan, ug dili lamang sa usa: ang pultahan sa mga estranghero o dumoduong nga atong mahimamat, ang pultahan sa pulong nga nagtudlo kanato ug ang pultahan sa kakabus nga atong nasinati. Unsaon nato siya pag-welcome? Dawaton nato siya uban ang kalipay, uban ang pagkabukas, uban ang pagkamanggihatagon. Ato siyang pasudlon ug makighiusa siya kanato. Atong pangutan-on ang atong mga kaugalingon karon: Sa u
nsang pultahan ang Dios nanuktok sa akong kinabuhi?

Dunay estorya mahitungod sa dakong baha tungod sa kusog nga ulan. Usa ka inahan nag-ampo sa Dios nga luwason siya. Gitawag siya sa iyang silingan nga mouban niya ngadto sa mas taas nga dapit. Wala kini niya tagda. Usa ka sakayan ang milabay ug gihangyo siya nga mosakay niini, dili siya gusto nga mosakay tungod kay siya miingon nga ang Dios motabang kaniya. Miabot ang usa ka helicopter aron kuhaon siya, dili siya gustong mosakay apan nagpadayon siya sa pag-ampo sa Dios. Ang tubig misaka ug mitaas ug siya nalumos. Sa sunod nga kinabuhi iyang gibasol ang Dios sa wala pagtabang kaniya. Ang Dios miingon: Gitawag ko ikaw pinaagi sa imong silingan, nagpadala ako ug usa ka sakayan ug usa ka helicopter ug wala ka motubag. Ug mao na, nalumos hinuon ka.

Ang Dios moabot sa atong kinabuhi apan kasagaran dili sa paagi nga atong gipaabot. Busa kinahanglang mamahimo kitang bukas sa iyang mga pamaagi. Dawaton nato ang mga dumuduong, paminawon nato ang iyang pulong, antoson nato ang kalisdanan uban ang kalipay. Mao usab kana ang mga pultahan nga gigamit sa Dios aron mapaduol kita kaniya.