Ang pagtuo nga ang gugma sa Dios naa ra sa pipila ka tawo,
tribo, o kultura dugay na nga dinhi sa kalibutan. Ang ideya nakagamot pag-ayo
sa kasingkasing sa daghang mga tawo sa panahon ug kultura ni Jesus. Sa dihang
si Jesus miingon diha sa ebanghelyo "Ako gipadala ngadto lamang sa nawala
nga mga karnero sa balay ni Israel", siya nagpahayag sa usa ka komon nga
gihuptan nga panglantaw.
Ang matag tawo ug kultura adunay pipila ka matang sa pagpihig
ug prejudices: Ang mga Judio mituo nga sila lamang ang pinili nga katawhan sa
Dios; Gipahamtang sa Nazi nga Alemanya ang ilang pagkalabaw sa rasa; ug sa wala
pa ang Vatican II, ang mga Katoliko nagtudlo nga gawas sa Simbahang Katoliko walay
kaluwasan.
Usa ka tigulang nga pari mipaambit og usa ka makapaikag nga
nahitabo sa iyang mga tuig sa high school. Usa ka adlaw niana, ang iyang kauban
sa dorm, nga usa ka protestante, miduol kaniya ug miingon, “Nahasol ka ba nga
ang among simbahan nagtuo nga kamong mga Katoliko dili maluwas?” “Wala gyud,” mitubag
siya, “Kay sa pagkatinuod, kami, mga Katoliko, nagtudlo usab nga dili kamo
maluwas.”
Bisan tuod daghang tawo karon ang nahimong mas bukas ug may lapad
nga panghunahuna, ang uban nagtago gihapon og pipila ka pagpihig sa ilang mga
kasingkasing. Ang uban nagtuo gihapon nga ang mga lalaki labaw sa mga babaye;
nga ang sibilisasyon sa Kasadpan mas maayo kay sa katilingban sa Sidlakan; nga
ang mga puti mas maalamon kay sa uban, ug uban pa. Ang ebanghelyo karon
naghagit kanato sa pagbutyag sa maong mga tumotumo ug pagtul-id sa maong sayop
nga pagtuo.
Ang Canaanhon nga babaye sa ebanghelyo kinahanglang modasig
kanato. Ingon og langyaw ug usa ka babaye, gikinahanglan ang iyang talagsaong
kaisog aron sa pagduol ni Jesus. Ang mga Canaanhon giisip sa Israel ingon og
mga pagano ug ingon og mga kaaway nga gitakdang papahawaon gikan sa yuta nga
gisaad sa Dios. Dugang pa, nahibaluan nato nga sa panahon ni Jesus, ang mga
babaye wala tugoti nga magpaduol sa rabbi o magtutudlo diha lugar nga publiko.
Dili ikatingala nga gusto sa mga tinun-an ni Jesus nga papahawaon ang babayeng
Canaanhon gikan sa ilang panan-aw.
Ang babayeng Canaanhon wala motuo nga ang mga panalangin sa
Dios alang lamang sa Israel. Si Jesus misulay sa paghagit sa iyang pagtuo: una,
pinaagi sa dili pagtagad kaniya; ikaduha, pinaagi sa pag-insistir nga ang iyang
misyon alang lamang sa Israel; ug ikatulo, pinaagi sa pagtawag kaniya ingon og
usa sa “mga iro” o mga hentil. Ang babaye mibarog ug sa kataposan si Jesus
midayeg kaniya: “Babaye, pagkadako sa imong pagsalig! Matuman ang imong
gihangyo.” Gipamatud-an ni Jesus ang pagtuo sa babaye, nga ang Dios naggakos sa
tanan: Wala niya gipihig ang bisan kinsa.
Sa unang pagbasa, ang propeta nga si Isaias nagpahibalo: “Ug
miingon ang Ginoo ngadto sa mga langyaw nga miduol ug nag-alagad ug naghigugma
kaniya, ug nagtamod sa Adlawng Igpapahulay, ug nagtuman sa iyang mga
sugo:“Dad-on ko kamo sa akong balaan nga bukid ug lipayon ko kamo didto sa
akong Templo. Ang inyong mga halad-sinunog ug mga halad-inihaw dawaton ko didto
sa akong halaran, kay ang akong Templo nganlan mag balay-alampoanan alang sa
tanang kanasoran. (Is. 56: 6-7). Ang samang mensahe gisangyaw ni San Pablo sa
ikaduhang pagbasa: Ang kaluwasan sa mga Hentil gigarantiyahan tungod kay ang
Dios mapuangoron sa tanan nga nagsunod sa iyang mga sugo (Rom. 11:13-15,
29-32).
Kon ang Dios mogakos sa matag tawo ingon nga anak, dili ba
angay natong tagdon ang usag usa ingon og managsoon? Dili ba angay natong
wagtangon ang atong mga pagpihig ngadto niadtong wala maghunahuna, molihok ug
maggawi sama kanato? Dili ba kita makahatag ug patas nga pagtahod niadtong mga
tawo nga walay pagtuo kanato o niadtong kansang kolor lahi kanato?
Sa mga adlaw sa iyang pagka-estudyante, gibasa ni Mahatma
Gandhi ang mga Ebanghelyo ug nakita niya sa mga pagtulon-an ni Jesus ang tubag
sa dagkong problema nga giatubang sa mga tawo sa India, ang sistema sa caste.
Seryoso nga naghunahuna sa pagdawat sa Kristiyanong pagtuo, si Gandhi mitambong
sa simbahan usa ka Domingo sa buntag nga nagtinguha nga makigsulti sa ministro
bahin sa ideya. Sa pagsulod sa Simbahan, ang usher midumili sa paghatag kaniya og
lingkoranan ug misulti kaniya sa pag-adto ug pagsimba uban sa iyang
kaugalingong katawhan. Si Gandhi mibiya sa simbahan ug wala na mobalik. Miingon
siya, “If Christians have caste differences also, I might as well remain a
Hindu.” “Kon ang mga Kristohanon adunay lahi nga pagtratar sumala sa iyang
kahimtang sa katilingban,” siya miingon, “Mas maayo pa nga ako magpabiling
Hindu.”
No comments:
Post a Comment