7/8/23

IKA-14 NGA DOMINGO SA ORDINARYONG PANAHON (A)

Usa ka mangingisda miadto sa dagat ug may usa ka karaan nga botelya miabut tupad sa iyang gabok nga sakayan. Iya kining gipunit, giablihan ug… usa ka genie ang migula! Ang genie nag-ingon, "Salamat sa imong paghatag og balik sa akong kagawasan! Isip ganti, ihatag ko kanimo ang tulo ka butang nga imong pangayoon." Nalipay ang lalaki. “Nindot kana!” siya miingon. "Una, gusto nako ang usa ka bilyon nga dolyar sa usa ka Swiss bank." Poof! Adunay usa ka flash sa kahayag ug usa ka piraso nga papel gikan sa usa ka Swiss bank nga adunay account number ug usa ka bilyon nga dolyar ang makita sa iyang kamot! Karon usa na siya ka bilyonaryo. Unya mipadayon siya, “Gikapoy na ko niining karaang sakayan sa pangisda. Gusto nako ang bag-ong luxury yacht, nga adunay helicopter sa deck niini." Poof! Adunay usa ka flash sa kahayag ug usa ka luho nga yate nga makita sunod sa iyang daan nga sakayan! "Ug, sa katapusan, gusto ko nga dili mabalibaran sa mga babaye." Poof! Adunay usa ka kilat sa kahayag ... ug nahimo siyang usa ka kahon sa mga chocolate! Dili gyud mabalibaran!

Ang kabuang sa kahakog! Morag wala siya makaamgo nga ang usa ka bilyon nga dolyar ug usa ka luho nga yate igo na aron dili siya mabalibaran sa mga babaye. Sa pagkatinuod, ang kahakog makahimo sa usa ka tawo nga mawad-an sa iyang sentido komon ug hustong panghukom. Mao kini ang gipunting sa Ginoo sa Ebanghelyo karong Domingoha. “O Amahan, Ginoo sa langit ug sa yuta! Nagpasalamat ako kanimo kay gipadayag man nimo ngadto sa mga walay kahibalo kining mga butanga nga imong gitago gikan sa mga maalamon ug sa mga makinaadmanon” (Mt 11:25). Kadto lamang nga mga tawo kansang kasingkasing yano/simple ug mapaubsanon, sama sa gamay nga bata, ang makahimo sa pagdiskobre kon unsa ang makahatag og tinuod ug malungtarong kalipay.

Klaro kaayo, nga dili daghang mga tawo ang ingon niana. Ang espiritu sa materyalismo, hedonismo ug egoismo niining mga panahona nakapasakit sa kadaghanan kanato. Busa, daghang mga tawo karon ang wala na kahibalo kung kanus-a moingon, "Igo na / husto na." Ug busa nagpadayon sila sa pagbaton ug pagtigom ug materyal nga mga butang, hangtod sa punto nga dili mapugngan ug dili makatarunganon nga sobra.

Adunay mga tawo nga nanag-iya ug nagmintinar sa upat ka balay, ug sila tulo ra sa pamilya. Bisag usa ka balay ang matag usa, aduna gihapoy usa ka balay nga bakante. Ang usa ka pamilya adunay lima ka mga sakyanan, apan duha lang ka membro sa pamilya ang nakahibalo unsaon pagdrive. Bisan unsa ka kamaayo sa pagmaneho, dili ka makadungan sa pagdrive sa duha ka awto. Ug siyempre, adunay mga tawo nga adunay daghang salapi sa bangko labaw pa sa ilang magasto sa tibuok nilang kinabuhi, ug sa gihapon sila nanlimbasug nga makabaton og dugang nga salapi. Asa man paingon kining tanang kuwarta? Kini nga mga tawo adunay labaw pa sa igo, apan gusto pa nila ang labi pa. Dili ba kini ang kataas sa kabuang?

Basin maghunahuna kita nga kini alang lamang sa mga adunahan, tan-awa pag-usab. Ang ordinaryong mga tawo nag-antos sa samang sakit. Pila man ang mibiya sa ilang maayong suweldo nga mga trabaho aron magtrabaho sa gawas sa nasud? Ilang girisgo ang kinabuhi sa pamilya sa paggukod sa greener pasture. Ug ang mga bata magdako nga walay gugma ug giya sa ginikanan. Busa, ang bantog nga panultihon sa Filipino, “Aanhin pa ang damo kung patay na ang kabayo?” O kaha ingnon nato, “Aanhin pa ang damo, kung ang anak mo ay mayroon nang shabu?” Pila man kanato ang dili makahatag og quality time sa pamilya, ug walay panahon sa makahuluganon nga pagpahulay, tungod kay halos naulipon na sa mga trabaho ug sa career? Adunay usa ka quotation nga nag-ingon, “People spend their health to gain wealth; then they spend their wealth to regain their health.” “Gigasto sa mga tawo ang ilang kahimsog aron makaangkon og bahandi; unya ilang gastohon ang ilang bahandi aron maulian ang ilang kahimsog.” Dili ba kini binuang?

Si Santa Teresa sa Calcutta tukma nga nag-diagnose sa kahimtang sa kalibutan: "Sa akong hunahuna karon ang kalibutan baligtad, ug nag-antos pag-ayo tungod kay gamay ra ang gugma sa panimalay, ug sa kinabuhi sa pamilya. Wala tay panahon para sa atong mga anak, wala tay panahon para sa usag usa, wala tay panahon para maglingawlingaw sa usag usa… Ang gugma magsugod sa panimalay; ang gugma nagpuyo sa mga panimalay, ug mao kana ang hinungdan nga adunay daghan nga pag-antus ug hilabihan nga kasubo sa kalibutan karon…Ang tanan karon daw anaa sa hilabihan ka makalilisang nga pagdali, nabalaka alang sa mas dagkong mga kalamboan ug mas dako nga mga bahandi ug uban pa, aron ang mga anak adunay gamay kaayo nga oras para sa ilang mga ginikanan. Ang mga ginikanan adunay gamay kaayo nga panahon alang sa usag usa, ug diha sa panimalay magsugod ang pagkabalda sa kalinaw sa kalibutan.”

Makakat-on na unta kitag leksyon. Nakat-on kini ni San Agustin sa tukma nga panahon. Ug siya nakaingon, “Ang akong kalag dili mahimutang hangtod nga kini mopahulay kanimo, O Ginoo!” “My soul is restless until it rests in you, O Lord!” Kining kalibutana dili makahatag kanato og tinuod ug malungtarong kalipay. Magmaalamon kita nga makaamgo nga diha lamang sa Dios kita makakaplag sa tinuod nga kalinaw, kalipay ug walay katapusan nga bahandi. Panahon na sa pagsimba ug pag-alagad sa Magbubuhat, ug dili sa mga binuhat; sa pagpaningkamot alang sa walay katapusan nga langitnong mga bahandi, ug dili ang lumalabay nga kalibutanong mga bahandi. Panahon na nga magkinabuhi ingon og gagmayng mga bata – yano, mapaubsanon, ug bug-os nga nagsalig sa Dios – aron madiskobrehan ang mga misteryo sa Gingharian sa Diyos.

Busa, diha sa Ebanghelyo, si Hesus nagdapit kanato: “Umari kamo kanako, kamong tanan nga gikapuyan ug gibug-atan sa inyong gipas-an ug papahulayon ko kamo.” (Mt 11:28). Ang pag-apas o paggukod niining tanan nga kalibutanon nga mga butang sa pagkatinuod usa ka walay hinungdan nga paningkamot, it is an exercise in futility. Busa atong makita ang kinabuhi nga makapahigawad ug mabug-at. Ang Ginoo karon nagdapit kanato ngadto sa usa ka suod ug makahuluganon nga personal nga relasyon uban Kaniya. Siya gihapon ang nagdumala sa kalibotan. Siya ang nagdumala sa atong kinabuhi. Ang pagkabalaka walay pulos. Usa ka quotation gikan sa anonymous nga magsusulat nag-ingon, “Worrying does not take away tomorrow's troubles; it takes away today’s peace.” “Ang pagkabalaka dili makawagtang sa mga kasamok ugma; kini nagkuha sa kalinaw karon.” Labaw sa tanan, kini nagpadayag kon unsa ka gamay ang atong pagtuo sa Dios, ug unsa kita ka layo gikan Kaniya.

Sa ato pa, usa kini ka tin-aw nga pagdapit alang kanato sa paghinayhinay.  Atong supakon ang tentasyon nga moapil sa binuang nga lumba niining kalibotana. Adunay labaw pa sa kinabuhi kay sa katulin. Sama sa giingon sa panultihon, "Ang sayo nga langgam makakuha sa ulod, apan ang ikaduha nga ilaga makakuha sa keso". Kini usa usab ka pagdapit alang kanato sa usa ka kinabuhi sa kayano. Ang kalipay wala naglangkob sa pagbaton ug labaw pa, kondili sa pagkakontento sa unsay naa kanato. Pero sa Kinatsila kahibawo ba mo og unsay binisaya sa “contento”? "Malipayon."

Si Jesus nagdapit kanato, “Umari kamo kanako!” Ug sa kanunay naghulat Siya. 

No comments: